Γράφει ο
Επγός (Ι) ε.α. Μανόλης Λουράκης
Μέλος Δ.Σ. ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ.
Μόνο σαν παραλήρημα εγωκεντρισμού, αυταρχικού ηγεμονισμού και καθεστωτισμού, μπορεί να ερμηνευθεί η συνέντευξη, 4/7, του προέδρου της ΕΑΑA κου Ιατρίδη, στο δημοσιογράφο κο Πάρι Καρβουνόπουλο, ακόμη και από τους πιο μετριοπαθείς συναδέλφους.
Πιστεύω, πως δεν αξίζει τον κόπο στο να σταθεί κανείς, στην εμμονή του προς την ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. που ξεπερνά κι αυτά τα όρια της υστερίας απατημένης συζύγου. Ούτε βέβαια στα όσα ανέφερε περί των διεκδικητικών επιτευγμάτων των «θεσμικών», στα οποία συμπεριέλαβε τα Μετοχικά Ταμεία, το Εργασιακό, την επιβίωση του ΑΟΟΑ, τα θέρετρα και τη θεώρηση βιβλιαρίων από τα ΚΕΠ! Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε ότι η μείωση των μερισμάτων έχει ξεπεράσει το 60%, στο «Εργασιακό» δεν έγινε κάτι παραπάνω, πέραν της μείωσης του ορίου αναστολής της σύνταξης κατά 5 έτη, ο ΑΟΟΑ και τα θέρετρα, όλοι γνωρίζουν πως είναι χαμένη υπόθεση για τους νεώτερους ή δεν τους αφορά και η θεώρηση βιβλιαρίων, σαφώς και δεν έγινε εξαιτίας πίεσης των αποστράτων! Δεν αξίζει καν τον κόπο να αναφερθώ στην παντελή άγνοια του επί ουσιωδών θεμάτων, όπως το ότι τα 180 εκατ. που δόθηκαν στο ΜΤΣ για το ΒΟΕΑ, δεν ήταν δάνειο. Ούτε επίσης αξίζει να σταθώ στις συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό, που πριν καλά – καλά πλυθούν τα φλιτζάνια του καφέ, επισημοποιούνταν οι νέες καταχρηστικές μειώσεις, γίνονταν δηλώσεις περί στοχευμένου πετσοκόμματος (που δεν έχουν διαψευσθεί), ενώ ζητούνταν στοιχεία τα οποία ήδη είχαν κατατεθεί.
Εκεί όμως που αξίζει κανείς να σταθεί, είναι το πώς ο νεοφώτιστος πρόεδρος της ΕΑΑΑ και όψιμος «επαναστάτης», αντιλαμβάνεται τον διεκδικητικό αγώνα. Βέβαια, θα τον αδικήσω, αν δεν τονίσω, ότι η ΕΑΑΑ που ήταν απούσα από κάθε διεκδικητική δράση, σε σημείο που να έχει προκαλέσει την οργή των αποστράτων της Π.Α., μπήκε στο χορό, μετά την εκλογή του. Πέρα από αυτό όμως, η 40λεπτη παρουσία του ήταν πλήρης αλαζονικού κομπασμού, που τον έκαναν να ξεφύγει σαν και κάποια που θέλει να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει.
Το πρώτο λοιπόν πράγμα που μας είπε ο κος Ιατρίδης, ήταν ότι το Συντονιστικό Όργανο Δράσης (ΣΟΔ) που υποτίθεται πως δημιουργήθηκε για την έκφραση ενωτικής δράσης ενεργών και αποστράτων στρατιωτικών, ήταν ΚΑΤΩ από τις τρείς «θεσμικές» Ενώσεις και δεν ήταν ανεξάρτητο! Δηλαδή, κατά τον κο Ιατρίδη, οι ανεξάρτητοι φορείς εκπροσώπησης ΝΠΙΔ (ΣΥΣΜΕΔ, ΑΚίΣ, ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ., Π.Ο.Σ., Σ.Α.Σ. Σ.Α.Σ.Σ.Υ.Π.Ν. κλπ) που συμμετέχουν στο ΣΟΔ, αυτόματα καταθέτουν και τα καταστατικά τους και υποτάσσονται στην επικυριαρχία και βούληση των «θεσμικών».
Το δεύτερο, ήταν ότι δεν μπορεί κανείς να πάει κόντρα στο «Σύστημα» και κάποιοι είναι πολύ μικροί για να σκεφθούν κάτι τέτοιο. Λησμονεί ο κος Ιατρίδης, ότι όλες οι κατακτήσεις παγκοσμίως επετεύχθησαν, επειδή κάποιοι πήγαν κόντρα σε ένα «Σύστημα»! Πιο κάτω δε, μας λέει ότι ο Α/ΓΓΕΘΑ δεν μπορεί να οδηγηθεί στο δικαστήριο γιατί «εν πολλοίς» είναι θεσμός και πρέπει να είναι στο απυρόβλητο! Σε ποια Δημοκρατία του κόσμου άραγε κε Ιατρίδη, ο οποιοσδήποτε μπορεί να είναι πάνω από το Νόμο και το Σύνταγμα; Να υποθέσουμε ότι ο κος Ιατρίδης, με αυτήν την πεποίθηση, συνηγορεί υπέρ της ασυλίας όλων των πρωθυπουργών, υπουργών και άλλων θεσμικών οργάνων, που τυχόν παρανόμησαν εις βάρος των Ελλήνων πολιτών; Με την ίδια λογική διερωτάται: «Γιατί να υπάρχει συνδικαλισμός στις ε.δ.»; Και εδώ βέβαια χαλαρώνει με την παρανόμηση του ΥΠΕΘΑ και της μη εισέτι αναγνώρισης του συνταγματικού δικαιώματος των ε.ε. συναδέλφων να συνιστούν Σωματεία, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία.
Το επόμενο που ακούσαμε, εν μέσω της παράκρουσης του για την ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ., ήταν το άλμα λογικής περί της ερμηνευτικής ταύτισης των λέξεων «πρωτοκαθεδρία» και «ισοτιμία». Το μέγα διχαστικό αμάρτημα που έκανε η ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ., ήταν το αίτημά της για ισοτιμία λειτουργίας του ΣΟΔ, μεταξύ των φορέων που συμμετέχουν! Μα για ποιο λόγο να συμμετέχει κάποιος σε ένα όργανο, όταν δεν αντιμετωπίζεται ως ισότιμος εταίρος. Θα ήθελαν οι ίδιοι αυτή την αντιμετώπιση από τρίτους; Με ποια λογική όλοι οι λοιποί φορείς να είναι υπήκοοι των κατ’ επίφαση ονομαζόμενων «θεσμικών» Ενώσεων;
Ξέχασε βέβαια ο κος Ιατρίδης να πει, ότι έφθασαν σε τέτοιο σημείο αυθαιρεσίας και δεσποτισμού που λογόκριναν και δεν διάβασαν στη συγκέντρωση της Αθήνας, τις ανακοινώσεις συμπαράστασης στον αγώνα των Ελλήνων στρατιωτικών, που απεστάλησαν στην ΑΝΕΑΕΔ από τον EUROMIL (Πανευρωπαϊκό Οργανισμό Στρατιωτικών) και άλλες συνδικαλιστικές στρατιωτικές οργανώσεις του ευρωπαϊκού Νότου (Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία), με κριτήριο, ίσως, επειδή η ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. είναι μέλος του EUROMIL!
Δεν γνωρίζω αν ήταν το μένος κατά της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ., που οδήγησε τον πρόεδρο της ΕΑΑΑ σε έκφραση θολών και περίεργων απόψεων σχετικά με έννοιες, όπως ενότητα, ισότητα, ισοτιμία, νομιμότητα, συνταγματικότητα κλπ. Θα πρέπει, όμως, να αναλογισθεί ότι έχει κληθεί να παίξει ηγετικό ρόλο σε αγώνες διεκδίκησης, μίας μεγάλης και ιδιαίτερα ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας. Δεν είναι δυνατόν, από τη μία να φέρεσαι πως διεκδικείς την εφαρμογή του Συντάγματος, την ισότητα, την ισοτιμία και την αναλογικότητα και από την άλλη εσύ να τα καταστρατηγείς κατά το δοκούν. Δεν είναι δυνατόν χρησιμοποιώντας τον επίπλαστο όγκο των υποχρεωτικά εγγεγραμμένων μελών, να ξεπερνάς το ειδικό βάρος κάποιων άλλων μαζικών φορέων, αγνοώντας το απόφθεγμα των προγόνων μας «ουκ εν τω πολλώ το ευ» και αγνοώντας ότι στους αγώνες των Ελλήνων, πάντα οι «λίγοι» έκαναν τη διαφορά! Οι «λίγοι» των φορέων και των ανθρώπων εκείνων που εδώ και τέσσερα χρόνια μελέτησαν, ενημέρωσαν, στήριξαν με γνώση όλο το διεκδικητικό του λόγο, βγήκαν πρώτοι στο δρόμο, ξεπερνώντας τους εαυτούς των και έστρωσαν το χαλί από το οποίο έρχεται ο ίδιος, ως νέος Καίσαρας, να τους αγνοήσει, επειδή ζητούν το αυτονόητο. Δεν είναι δυνατόν να αρνείται την συνταγματική, ελεύθερη βούληση επιλογής εκπροσώπησης και έκφρασης και να απαντά επ’ αυτού με δηλώσεις, «όποιος θέλει να πάει στον υπουργό να αλλάξει το νόμο»!
Ποιός αλήθεια από τους φορείς που ο ίδιος επικαλείται ως «συμμάχους» ανέχεται να λέει ο κος Ιατρίδης, «εμείς βάσει του νόμου είμαστε οι θεσμικοί και οι επίσημοι», ή «ανωτέροι – κατωτέροι γίναμε ένα», άρα οφείλετε να λειτουργείτε ως υπήκοοι; Είναι άλλο κατά τον κο Ιατρίδη η ενότητα, άλλο η εκπροσώπηση και άλλο το να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι! Ποιοί είναι οι ανώτεροι και ποιοι είναι οι κατώτεροι αλήθεια, ποιοί είναι οι εκλεκτοί συνδαιτυμόνες του τραπεζιού και ποιοί οι εξοστρακισμένοι; Ποιάς ενότητας επίκληση γίνεται με διαχωρισμούς ανωτέρων και κατωτέρων αλήθεια; Ποιόν αγώνα ενότητας ευαγγελίζεται ο πρόεδρος της ΕΑΑΑ, όταν δεν έχει στεγνώσει ακόμη το μελάνι της υπογραφής του, σε εκείνο το κατάπτυστο περί 5ης φάλαγγας, το οποίο ξεπέρασε στα γρήγορα;
Εκείνο που θα πρέπει πρωτίστως να αναγνωρίσουν, οι τρείς πρόεδροι των ΝΠΔΔ Ενώσεων, είναι το ότι όλοι οι φορείς και επίσημοι και νόμιμοι και θεσμικοί είναι! Θα πρέπει να αναγνωρίσουν, ότι όλη η υποδομή της όποιας δράσης τους έχει φτιαχτεί με τον κόπο ανθρώπων που ανήκουν σε ΝΠΙΔ φορείς. Σε αυτόν τον αγώνα, δεν πρέπει να περισσεύει κανείς και κανείς δεν πρέπει να είναι έξω από το ισότιμο τραπέζι του διαλόγου και της συνεννόησης. Εκτός αν το ζητούμενο δεν είναι ο ουσιαστικός αγώνας, αλλά η απογοήτευση, η απομάκρυνση και η ελεγχόμενη εκτόνωση, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό ή τον καθησυχασμό. Όλα αυτά δηλαδή που επιδιώκει μία 5η Φάλαγγα!
