Γερά »τα ρίχνει» στον Τούρκο Πρωθυπουργό κ Ερντογάν σε συνέντευξή του στην αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα Today’s Zaman, ο καθηγητής και ένας από τους πιο επιφανείς αναλυτές της Ουάσιγκτον, κ. Henri J. Barkey, αν και γενικά βλέπει σωστή την τουρκική στάση στο Συριακό.
Ο αμερικανός καθηγητής μιλάει εκτός από την συριακή κρίση, γα την τουρκική εξωτερική πολιτική, το κουρδικό ζήτημα και τις σχέσεις Ερντογάν – Γκιουλέν.
Σε σχέση με την εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, ο καθηγητής θεωρεί ότι η θέση της Τουρκίας ως προς το συριακό είναι η σωστή. Συνεχίζει όμως με πολλά …αλλά: Αυτό που η Άγκυρα χρειάζεται να κάνει, αναφέρει ο καθηγητής, είναι να συμβάλει πραγματικά στις διπλωματικές προσπάθειες απομάκρυνσης του Άσαντ.
Αυτοαπομονώθηκε η Τουρκία
Παρόλα αυτά, η δυσκολία της Τουρκίας για την επίτευξη του ανωτέρω, πηγάζει από την φύση της ρητορικής της. Κατά ειρωνεία, η Τουρκία είναι μια χώρα που θα πρέπει να προσέξει η Συρία: τα μακρά της σύνορα, το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η στρατιωτική της δυνατότητα και μέχρι πρόσφατα οι δυνατές διπλωματικές της σχέσεις συνιστούν τους λόγους για τους οποίους η Συρία θα πρέπει να δώσει προσοχή στις σχέσεις της με την Τουρκία. Ο λόγος, σύμφωνα με τον Μπέρκλεϋ, που η Συρία αγνοεί την Τουρκία, συνίσταται στο γεγονός ότι η Τουρκία απομονώθηκε από μόνης της μέσα στη ρητορική και την ύβρη της.
Περιστοιχίζεται από »yes men» ο Ερντογαν
Για τον κ. Ερντογάν, αναφέρει ότι έχει αλλάξει από το 2002. Περιστοιχίζεται μόνο από ανθρώπους που λένε σε όλα ναι (yes men) και δεν δέχεται την κριτική. Κυρίως όμως, θεωρεί ότι δεν κάνει λάθη. Ο καθηγητής θεωρεί ότι η «βλακεία» περί ξένων δυνάμεων που κυριαρχούσε στη ρητορική του Ερντογάν κατά την περίοδο των διαδηλώσεων για το πάρκο Γκεζί, έβλαψε πραγματικά την Τουρκία στην Ουάσιγκτον και στην Ευρώπη.
Σε αδιέξοδο στο Κουρδικό
Όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα, ο καθηγητής θεωρεί ότι ο Ερντογάν έχει έρθει σε αδιέξοδο. Δεν θέλει να προβεί σε μεγάλες απαραίτητες μεταρρυθμίσεις όπως είναι το εκλογικό όριο ή η εκπαίδευση στη μητρική το οποίο μπορεί να αποβεί επιζήμιο για τη διαδικασία.
»Βλέπει» ως απειλή τον Γκιουλέν
Σε σχέση με τον κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν θεωρεί ότι το κίνημα θέλει να εξισορροπήσει την αυξανόμενη δύναμη του Ερντογάν. Όπως πρεσβεύει, το κίνημα δεν θα είχε μια τόσο συγκρουσιακή τάση με τον Ερντογάν αν δεν υπήρχε αυτή η αντιπολίτευση. Στην ουσία το κίνημα παίζει τον ρόλο της αντιπολίτευσης, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη γιατί ο Ερντογάν το βλέπει ως απειλή και το καταδιώκει. Αυτό, θεωρεί ο καθηγητής, είναι το αποτέλεσμα μια αφύσικης δημοκρατικής διαδικασίας που συμβαίνει στην Τουρκία.
Συρία : »Θα είναι χαμένος ο Πουτιν»
Σε σχέση με το συριακό, ο καθηγητής θεωρεί ότι, σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη, ο Ρώσος πρόεδρος, κ. Βλαντιμήρ Πούτιν, θα είναι ο χαμένος στην υπόθεση. Παρόλο που οι ΗΠΑ, ακόμα και με την μη εμπλοκή τους σε στρατιωτική επέμβαση εξασφαλίζουν την κυρίαρχη θέση τους, η Ρωσία και ο Πούτιν έδωσαν στήριξη στη χρήση χημικών από τον Άσαντ. Ο αραβικός κόσμος, κατά τον Μπέρκλεϋ, δεν πρόκειται να λησμονήσει το γεγονός ότι ο Άσαντ επιτέθηκε στον ίδιο του τον λαό με χημικά με την στήριξη της Ρωσίας.
Διαβάστε ακόμη:
Ερντογάν είσαι ο κλωτσοσκούφης της Μέσης Ανατολής