Έγκλημα στην ταξιαρχία! Μια ιστορία που εξελίσσεται στη Κω

Οι παρακρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις της Τουρκίας, που θέλουν να στήσουν προβοκάτσια σε βάρος της ισλαμικής κυβέρνησης, μπλέκοντάς την με την Ελλάδα (όπως συνέβη στις περιπτώσεις Ερκένεγκον και «Βαριοπούλα»), κάποιοι αιρετικοί ισλαμιστές, που επισκέφθηκαν την υπαξιωματικό στο σπίτι της λίγο πριν από τον θάνατό της και είναι πιθανόν να κινούνται σε περίεργα κυκλώματα, ή οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, που έχουν ξεκινήσει έναν απηνή πόλεμο με τους τούρκους παραστρατιωτικούς; Και ποιον ακριβώς ρόλο θα παίξει σε όλα αυτά η ελληνική πλευρά;

Γιατί κάποιοι πράκτορες της ΕΥΠ μοιάζει να θέλουν να παραπλανήσουν τον λοχαγό Βρανά, δυσκολεύοντας το ερευνητικό του έργο; Τι είδους συμμετοχή είναι δυνατόν να έχουν στη σκοτεινή υπόθεση της δολοφονίας οι δουλέμποροι που διαπλέουν τα νερά του Αιγαίου και το Λιμενικό Σώμα; Και προς τα πού θα πρέπει να στρέψει την προσοχή του ο λοχαγός Βρανάς αν δεν ισχύει κανένα πολιτικό και στρατιωτικό σενάριο και ο φόνος οφείλεται απλώς σε μια προσωπική υπόθεση της υπαξιωματικού; Κι αν είναι έτσι, τι σημαίνει «προσωπική υπόθεση»; Πρόκειται για έγκλημα ερωτικού πάθους; Έχει μεσολαβήσει κάποιο σημαντικό οικονομικό συμφέρον; Ή μήπως υπάρχει ζήτημα εκβιασμού; Κι αν όντως υφίσταται τέτοιο ζήτημα, τότε ποιοι είναι εκείνοι που έχουν εκβιάσει και ποιοι εκείνοι που έχουν εκβιαστεί;

Αυτά και πολλά ακόμα ερωτήματα ανακύπτουν από τη δαιδαλώδη πλοκή του πρώτου αστυνομικού μυθιστορήματος του Σπύρου Λίγκα «Έγκλημα στην Ταξιαρχία» (εκδόσεις «Πόλις», σελ. 449), το οποίο κατορθώνει να συμπλέξει την παραδοσιακή ιστορία μυστηρίου, όπου ένας ντετέκτιβ με αναπτυγμένες συνδυαστικές ικανότητες καλείται να λύσει ένα έγκλημα-γρίφο, με το νεώτερο αστυνομικό μυθιστόρημα, που βγαίνει από τον περίκλειστο χώρο των ιδιωτικών παθών για να αποκτήσει έναν σαφώς δημόσιο προσανατολισμό.
Παραμερίζοντας το νουάρ, που διαδέχτηκε την ιστορία μυστηρίου, για να εικονογραφήσει τη διαπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος με την αστυνομική και την πολιτική εξουσία, ο Λίγκας συντάσσεται περισσότερο με την τάση της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας να ανατέμνει τα κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα της εποχής της με κριτική ματιά. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει από την τύχη την οποία επιφυλάσσουν στους μετανάστες όσοι πληρώνονται αδρά για να τους μεταφέρουν μακριά από την πατρίδα τους μέχρι διαμάχες υψηλού πολιτικού επιπέδου, όπως οι αντιθέσεις μεταξύ μυστικών υπηρεσιών, οι συγκρούσεις διαφόρων ομάδων για τον έλεγχο του κράτους ή οι πιέσεις των κυβερνήσεων στον στρατό και τανάπαλιν.

Η εμπλοκή του στρατού στην αστυνομική δράση είναι ασφαλώς το πιο πρωτότυπο στοιχείο του μυθιστορήματος του Λίγκα, ο οποίος θα σπεύσει εκ παραλλήλου να κρατήσει από την ιστορία μυστηρίου μερικές από τις καλύτερες παραδόσεις της, όπως η υποβλητική αινιγματική ατμόσφαιρα και η διασπορά των υποψιών σχετικά με τον δολοφόνο σε έναν εξαιρετικά μεγάλο αριθμό υπόπτων.
Με τον χαρακτήρα του λοχαγού Βρανά, ο Λίγκας θα επιστρέψει στο αστυνομικό μυθιστορηματικό πνεύμα των ημερών μας: ένας ντετέκτιβ ο οποίος θα κατορθώσει να φέρει εις πέρας την πιο περίπλοκη αποστολή της καριέρας του παρά τη διαρκή σύγχυση και τα πολλαπλά προσωπικά του προβλήματα (ένα ατύχημα που τον εμπόδισε να καταταγεί στους αλεξιπτωτιστές, ακόμη ανήσυχος με την αδελφή του που εγκλωβίστηκε κάποτε στον κόσμο των ναρκωτικών, αλλά και ερωτικά άστεγος). Σε κάθε περίπτωση, ένα αστυνομικό με πολύ ζουμί.