Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται σε δύσκολη θέση επειδή υπέγραψε μια σειρά εξοπλιστικών συμβάσεων. Στην ίδια δύσκολη θέση βρέθηκαν και υπουργοί της ΝΔ,οι οποίοι είχαν βάλει τις υπογραφές τους στην υπόθεση του Βατοπεδίου. Πολύ ορθώς όλοι τους ελέγχθηκαν για τις αποφάσεις που πήραν και τις υπογραφές που έβαλαν. Άσχετα από το αν οι έρευνες όπως αναμενόταν δεν κατέληξαν επί της ουσίας πουθενά. Τι θα γίνει όμως με όσους αρνήθηκαν να πάρουν αποφάσεις και πολύ περισσότερο να βάλουν υπογραφές; Μήπως τελικά σ΄ αυτή τη χώρα θα πρέπει να εξετάζεται και η περίπτωση απιστίας για τέτοιες περιπτώσεις; Έχουμε φθάσει στο άλλο άκρο κι εξηγούμαστε…
Το κλίμα σκανδαλολογίας και μυστηρίου που συντηρείται μονίμως από τις πολιτικές δυνάμεις και από εμάς τους δημοσιογράφους,ειδικά στο χώρο της Άμυνας,έχει δημιουργήσει μια απίστευτη κατάσταση αδράνειας και τελικά διάλυσης. Η οποία και προκαλεί τεράστια οικονομική ζημιά σε κάποιες περιπτώσεις.
Υπουργοί,αξιωματούχοι στρατιωτικοί και πολιτικοί διακατέχονται πλέον από μία φοβία …υπογραφής. Κανείς δεν θέλει να αποφασίζει για τίποτα και φυσικά δεν βάζει υπογραφή ,ούτε γι΄ αστείο! Η λογική “μην μπλέξω αύριο που θα έρθουν οι άλλοι” κυριαρχεί σ΄ όλα τα επίπεδα. Όχι άδικα με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Όλοι οι επιχειρηματίες θεωρούνται εκ των προτέρων απατεώνες. Όλοι οι δημοσιογράφοι τα “πιάνουν”.Είτε γράφουν για εξοπλισμούς,είτε σιωπούν. Ο κ.Βασιλάκος στη κατάθεσή του στη Βουλή περίπου ποινικόποιησε και το κέρδος των εταιρειών,λέγοντας το αυτονόητο ,ότι “αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τα χρήματα”! Δηλαδή τι περίμενε; Ότι θα είχαν ως προτεραιότητά τους τη θωράκιση της Ελλάδος; Αυτό είναι δική μας δουλειά να το διασφαλίσουμε διαπραγματευόμενοι σωστά κι όχι αποφεύγοντας τη διαπραγμάτευση “για να μην μπλεξουμε”.
Για πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτή η φαρσοκωμωδία;
Πολύ μεγάλα προβλήματα στο χώρο των εξοπλισμών δεν λύθηκαν επί πολλά χρόνια εξαιτίας και αυτής της λογικής. Το υποβρύχιο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ είναι ένα παράδειγμα.Υπήρξαν στιγμές στη διαπραγμάτευση που αν κάποιος έπαιρνε μία απόφαση ,ίσως το θέμα να είναι λυθεί με διαφορετικό τρόπο απ΄ αυτόν που σήμερα μας παρουσίασαν ως λύση. Μια λύση ιδιαίτερα ασύμφορη για την ελληνική πλευρά. Αν για παράδειγμα το καλοκαίρι του 2008,είχε γίνει δεκτή η πρόταση να μας φτιάξουν οι Γερμανοί δύο υποβρύχια τύπου 209 .χωρίς επιβάρυνση ,ίσως,λέμε ίσως τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Η ηγεσία του ΥΕΘΑ ,τότε υπό τον Β.Μεϊμαράκη δεν πήρε καμία απόφαση.Δεν απάντησε ναι ή όχι. Άφησε απλά τις ημερομηνίες να περάσουν.
Περίπου ίδια ήταν και η αντιμετώπιση του ζητήματος με τον εκσυγχρονισμό των Apache που αναδείξαμε τις τελευταίες ημέρες. Δεν εξετάζουμε αν έπρεπε ή αν δεν έπρεπε να εκσυγχρονιστούν. Αυτό ακριβώς ήταν που έπρεπε να αποφασίσει το ΥΕΘΑ ,με πολιτικό προϊστάμενο τον Ε.Βενιζέλο. Και δεν το αποφάσισε ποτέ. Δεν απάντησε ποτέ ότι “όχι δεν θα τα εκσυγχρονίσουμε” για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Άφησε το θέμα ανοιχτό,όπως έκαναν οι προκάτοχοί του και πιθανότατα θα κάνουν και οι διάδοχοί του,όσο αυτό το νοσηρό κλίμα συντηρείται γύρω από οτιδήποτε έχει να κάνει με τους εξοπλισμούς.
Όμως η κατάσταση δεν σηκώνει άλλες αναβολές. Πρέπει κάποιος να αρχίσει να αποφασίζει για κρίσιμα θέματα που έχουν να κάνουν με την συντήρηση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων. Θέματα που πρέπει να λυθούν άμεσα χωρίς χρονοτριβή. Στην ανάγκη ας υπάρξει συνεννόηση της κυβέρνησης με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ας ενημερώσει ο κ.Μπεγλίτης τα κόμματα για την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό οπλοστάσιο κι ας συμφωνήσουν όλοι τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει γρήγορα σ΄ αυτό το κρίσιμο τομέα. Ακόμη κι αυτοί που μονότονα “πιπιλάνε” τη καραμέλα για ακόμη περισσότερες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες,θα καταλάβουν προφανώς βλέποντας νούμερα και ποσοστά ότι αυτό το “παραμύθι” δεν μπορεί να τραβήξει άλλο.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη λύση που αναφέραμε μεταξύ σοβαρού κι αστείου στην αρχή. Να αποτελεί αδίκημα απιστίας ακόμη και η αναποφασιστικότητα.