Στο onalert λάβαμε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το τι συμβαίνει τους τελευταίους μήνες στον αραβικό κόσμο. Μια ανάλυση γραμμένη από ένα Έλληνα που μεγάλωσε στη Λιβύη. Ενδεχομένως μια ανάλυση και αιρετική η οποία όμως δεν στερείται λογικής και επιχειρημάτων.
Ο “Έλλην εκ Βεγγάζης”, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Οι γονείς του έφυγαν από την Κρήτη που τόσο αγαπούν και αναζήτησαν την τύχη τους – λίγο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – στη Λιβύη. Ο πατέρας του μεγαλούργησε και με την πάροδο των χρόνων έγινε επιφανές μέλος της εκεί, ακμάζουσας, ελληνικής κοινότητας. Όλοι τον σέβονταν και οι ντόπιοι τον λάτρευαν σαν θεό τους. Κάθε καλοκαίρι επέστρεφαν στον ευλογημένο τόπο που λάτρευαν και ποτέ δεν ξέχασαν. Την Κρήτη.
Ο “’Ελλην εκ Βεγγάζης” μεγάλωσε στη Λιβύη, και γνωρίζει όσο κανείς πρόσωπα και πράγματα, αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι γνωρίζει γιατί το καθεστώς Καντάφι οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, εξηγεί γιατί με την διαφαινόμενη ανατροπή του στη χώρα θα επικρατήσει αναρχία και θέτει το ερώτημα: Πρόκειται για επαναστάσεις του Αραβικού κόσμου για αναδιανομή του πλούτου, ή η Δύση άλλαξε τακτική μετά τον πόλεμο στο Ιράκ, και εφαρμόζει σχέδιο για ανατροπή εκ των έσω με το “διαίρει και βασίλευε”;…
Γράφει: “ Το 1969 μια ομάδα αξιωματικών με επικεφαλής τον λοχαγό του Λιβυκού Στρατού, Μουαμάρ Καντάφι, ανατρέπει τον Βασιλιά της χώρας τον Ιντρίς ελ Αλουάλ. Η επανάσταση ήταν εντελώς αναίμακτη διότι το καθεστώς του Βασιλιά ήταν ανέτοιμο και απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε εξέγερση.
Στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης της στρατιωτικής κυβέρνησης, ο Καντάφι, εφάρμοσε πολιτική σκληρών ολοκληρωτικών καθεστώτων. Κρατικοποίησε τις ιδιοκτησίες, εξαφάνισε με πογκρόμ διώξεων, όσους εθεωρούντο αντιφρονούντες, ακόμα και ολόκληρες οικογένειες που διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με τον πρώην Βασιλιά ή απλά διαφωνούσαν με την επανάσταση του Καντάφι, . Το μεγάλο του όπλο όμως είχε να κάνει με το λαό.
Ο Καντάφι αξιοποίησε στο έπακρο την προπαγάνδα και χρησιμοποίησε μια Γκεμπελικού τύπου, πλύση εγκεφάλου. Βάφτισε εαυτόν αντιστασιακό Άραβα και κήρυξε “Ανένδοτο Αγώνα”,κατά των Αμερικανών και γενικότερα σε οτιδήποτε περικλείει την λέξη και την έννοια “Δυτικός”. Από την πρώτη στιγμή έθεσε υπό τον έλεγχο του τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ραδιόφωνο, τηλεόραση και εφημερίδες. Η ομάδα του μπορούσε να ελέγξει και να λογοκρίνει οποιαδήποτε είδηση και πληροφορία πριν αυτή φτάσει στον κόσμο.
Ο Καντάφι, έκλεισε όλα τα σχολεία και τις εκκλησίες όλων των κοινοτήτων στη Λιβύη πλην των Ελληνικών. Η Ελληνική παροικία ήκμασε κυρίως μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ασχολούμενη με το εμπόριο. Αργότερα τις δεκαετίες 60 και 70 άρχισαν κάποιες Ελληνικές επιχειρήσεις να αναλαμβάνουν δημόσια έργα. Τη δεκαετία 70 και κυρίως στην Βεγγάζη οι Έλληνες ήταν αρκετοί με τους παλαιότερους να φεύγουν σταδιακά, μιας και το εμπόριο πλέον δεν υφίστατο λόγω πλήρους κρατικοποίησης των πάντων.
Την δεκαετία 80 και 90 αποχωρούσαν ή πτώχευαν και Ελληνικές εταιρίες, είτε λόγω καθυστερήσεων πληρωμών και προβλημάτων στις συμφωνίες με το Λυβικό κράτος. Έτσι η κοινότητα παρήκμασε και το σχολείο έμεινε με ελάχιστους μαθητές.Πολλοί Έλληνες άφησαν δουλειές και περιουσίες και επέστρεψαν πίσω.
Μετά την επίτευξη των αρχικών του στόχων (επανάσταση, κρατικοποίηση, έλεγχο ΜΜΕ), ο “λοχαγός” σταδιακά ισχυροποιήθηκε οργανώνοντας περισσότερο τον στρατό και την αστυνομία. Το μεγάλο του όπλο όμως ήταν η Μυστική αστυνομία. Ο κόσμος δεν ήξερε τι κάνει ο διπλανός του, ήταν επιφυλακτικός και δεν περνούσε καν από το μυαλό του να διατυπώσει έστω και μια αντίθετη γνώμη. Χαρακτηριστικά λεγόταν ότι ένας στους δυο Λίβυους εργαζόταν για μια εκ των τριών ανωτέρω υπηρεσιών.
Σε κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες κατά της ζωής του αντιδρούσε κρεμώντας σε κεντρικές πλατείες τους συλληφθέντες για παραδειγματισμό. Οι περισσότερες προσπάθειες αντίστασης ήταν ανοργάνωτες και πρόχειρες.
Στη συνέχεια εγκατέστησε Λαϊκές επιτροπές (Λέζνα Σααμπία) οι οποίες χειρίζονταν διάφορα θέματα αντί Νομαρχιών ή Δήμων σε Δημοκρατικές κοινωνίες στελεχωμένες από δηλωμένους οπαδούς του καθεστώτος. Παράλληλα επιδόθηκε σε μεγάλες κατασκευές, δρόμους ,πάρκα και κυρίως χιλιάδες εργατικές πολυκατοικίες για να στεγαστούν οι υπήκοοι και να του χρωστούν ευγνωμοσύνη!!
Τα τελευταία χρόνια μετά την επέμβαση στο Ιράκ ένιωσε ότι έρχεται και η δική του σειρά και όντας πανέξυπνος, φρόντισε έμπρακτα να δείξει την μεταμέλεια του στη Δύση και να ξεκινήσει κάποια ανοίγματα φιλελευθεροποίησης της οικονομίας. Ακόμα όμως και αυτή η προσπάθεια είχε προτεραιότητα τον έλεγχο στρατηγικών τομέων. Η οικονομία, οι κατασκευές και οι τηλεπικοινωνίες ελέγχονταν από τα παιδιά του Καντάφι.
Το εντυπωσιακό στην εξέγερση της Λιβύης είναι ότι ακόμη και αν ξεκίνησε ως <<μόδα Αραβική>> αυτή γίνεται από μια νέα γενιά γαλουχημένη σε μια απίστευτη πλύση εγκεφάλου. Δηλαδή αυτή τη στιγμή στη Λιβύη επαναστατούν οι άνθρωποι που ο Καντάφι πίστευε ότι δεν θα επαναστατήσουν ποτέ και ότι είναι απόλυτα ελεγχόμενοι. Το χειρότερο δε σε σύγκριση με τις άλλες Αραβικές χώρες είναι ότι από την Λιβύη απουσιάζουν παντελώς κόμματα, αντιπολίτευση ακόμη και Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί (ΜΚΟ).
Το ερώτημα που γεννάται είναι, το τι θα ξημερώσει στην Λιβύη για την μετά Καντάφι εποχή. Ίσως και η απόλυτη Αναρχία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και εμφύλιος μεταξύ αντιφρονούντων και οπαδών. Αυτή τη στιγμή δηλαδή δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, έστω από μια υποτυπώδης αντιπολίτευση που θα είναι ικανή να πάρει τα ηνία της χώρας.
Επίσης πολύ εντυπωσιακό είναι το ντόμινο των εξεγέρσεων στις Αραβικές χώρες. Σχεδόν καμία δεν φημιζόταν για την απόλυτη Δημοκρατία της. Ο πλούτος λόγω των ενεργειακών πηγών δεδομένος αλλά οι ωφελημένοι, λίγοι. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι: ήρθε πράγματι η ώρα για μια σοβαρή αναδιανομή εισοδήματος και εκδημοκρατισμό των θεσμών στις Αραβικές χώρες ή πρόκειται για μια πολύ συντονισμένη και καλά οργανωμένη προσπάθεια ελέγχου του Αραβικού πλούτου. Άλλωστε το πρόσφατο παράδειγμα του Ιράκ κόστισε πολλά στην Δύση. Μια ανατροπή εκ των έσω….δεν τους κοστίζει τίποτα!!!”
‘Ελλην εκ Βεγγάζης