Τελικά μετά από την γνωστή σε όλους μας οκταετή καθυστέρηση, η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας προσκάλεσε την Γερμανική Αρχή (BWB) να αποστείλει αντιπροσωπεία της στην χώρα μας για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με βάση την τελευταία προσφορά (που όντως καταχρηστικά αναφέρεται ως προσφορά.) Καλά πληροφορημένες πηγές προσδιορίζουν τον χρόνο συνάντησης δύο πλευρών (ΓΔΑΕΕ – BWB) στις αρχές Σεπτεμβρίου 2011.
Δεν γνωρίζουμε εάν η Ελληνική πλευρά προχωράει στην έναρξη διαπραγματεύσεων με την αντίστοιχη Γερμανική για τυπικούς (γιατί έτσι ο Νόμος ορίζει) η για ουσιαστικούς λόγους. Ευχόμαστε οι λόγοι να είναι ουσιαστικοί προκειμένου να ξεκαθαριστούν όλα τα ανοιχτά θέματα (πχ θα είναι αστείο να δεχθούμε τιμή μεγαλύτερη των 4700 Ευρώ ανά βλήμα, τροποποίηση των βαλλιστικών δεδομένων του Συστήματος Ελέγχου Πυρός κλπ).
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Γερμανική πλευρά έχει προσφέρει βλήματα DM-63, όπως από την Ελληνική πλευρά ζητήθηκε, στην εξωπραγματική τιμή των 5300 Ευρώ περίπου ανά τεμάχιο διότι θέλουν να πάρουν τα αντίστοιχα βλήματα από τα αποθέματα του Γερμανικού Στρατού (άραγε αυτά τα βλήματα πότε παραλήφθηκαν από τον Γερμανικό Στρατό και ως εκ τούτου ποιο είναι το υπόλοιπο όριο ζωής τους;) και στην συνέχεια με τα χρήματα που θα πάρουν από την «πλούσια» χώρα μας να κατασκευάσουν καινούργια προκειμένου να συμπληρώσουν και να ανανεώσουν τα αποθέματα του Γερμανικού Στρατού.
Εάν επρόκειτο τα 12000 αυτά βλήματα να παραδοθούν εντός μηνός από ενεργοποίησης της Διακρατικής Συμφωνίας, προκειμένου να καλυφθούν άμεσες και επιτακτικές ανάγκες πιθανόν κάποιος να έλεγε «Μάλιστα ας γίνει και έτσι». Όταν όμως προσφέρουν το σύνολο (12000 βλήματα) σε χρονικό διάστημα 15, 16 και 18 μήνες αυτό πάει πολύ…και τολμούμε να πούμε αποτελεί κοροϊδία.
Με απλά λόγια και το τίμημα είναι υπέρογκο και οι χρόνοι παράδοσης αδικαιολόγητα εκτεταμένοι. Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι εάν τελικά οι πολιτικοί μας ταγοί θα εγκρίνουν και αποδεχθούν τα 5700 Ευρώ ανά τεμάχιο και με τόσο μεγάλους χρόνους παράδοσης. Το δεύτερο επίσης πολύ σημαντικό είναι γιατί να αποδεχθούμε να προμηθευθούμε αυτά από τα αποθέματα τους, που όπως είναι φυσικό έχουν μικρότερο όριο ζωής και να μην προμηθευθούμε τα πρόσφατης παραγωγής βλήματα αυτά δηλαδή που θα αντικαταστήσουν τον αντίστοιχο αριθμό βλημάτων του Γερμανικού Στρατού.
Σε ότι αφορά στα πρόσφατα δημοσιεύματα περί πιστοποίησης, ομογενοποίησης, AEP-26, ΝΑΤΟ Glossary κλπ θα θέλαμε να απευθυνθούμε στους ειδήμονες και τεχνοκράτες του είδους το ακόλουθο ερώτημα:
Γιατί όταν τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) παρήγαγαν τα πυρομαχικά 105 χιλ. για τα άρματα LEOPARD 1A5 του Ελληνικού Στρατού με τεχνολογία και τεχνογνωσία των Ισραηλινών τα θέματα αυτά δεν τους απασχολούσαν;
Μήπως διότι σημερινός σύμβουλος των Γερμανών και παλαιότερα συνεργάτης ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας είχε διαφορετικά «ενδιαφέροντα» τότε από τα σημερινά;