Τι σημαίνει για την ευρωπαϊκή αεροναυπηγική βιομηχανία η επιλογή του Rafale,από την Ινδία

Η απόφαση της Ινδίας να επιλέξει το μαχητικό αεροσκάφος Rafale,αποτελεί όχι μόνο επιτυχία της Γαλλίας,αλλά συνολικά της ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής βιομηχανίας.Η οποία μη μπορώντας να ξεπεράσει αγκυλώσεις και εμμονές έχει βρεθεί “διχασμένη” με την κατασκευή δύο μαχητικών αεροσκαφών -του Rafale και του Eurofighter- να προσπαθεί να ανταγωνιστεί τους Αμερικανούς.

Το συμβόλαιο που θα υπογραφεί μετά από διαπραγματεύσεις που εκτιμάται ότι θα διαρκέσουν πάνω από 9 μήνες αφορά 126 αεροσκάφη.  Τα 18 θα παραδοθούν κατασκευασμένα από τα εργοστάσια της Dassault στη Γαλλία ενώ για τα υπόλοιπα 108 θα στηθεί γραμμή παραγωγής στην Ινδία.

Το συμβόλαιο που θα περιλαμβάνει και τον οπλισμό των αεροσκαφών αναμένεται να κινηθεί στο ύψος των 15 δις ευρώ και είναι από τις μεγαλύτερες παραγγελίες χώρας που δεν διαθέτει αυτόνομη αεροπορική βιομηχανία.  Επισημαίνεται επίσης ότι αυτή είναι η πρώτη εξαγωγική επιτυχία του γαλλικού μαχητικού 4ης γενιάς.

Αντίπαλός του στον τελικό γύρο επιλογής ήταν το επίσης ευρωπαϊκό Eurofighter  ενώ είχαν αποκλειστεί όλες οι αμερικανικές και ρωσικές υποψηφιότητες και το σουηδικό Gripen.

Ακόμα και πριν από την τελική επιλογή αποτελούσε μεγάλη επιτυχία της ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής βιομηχανίας ότι υπερίσχυσαν των αμερικανικών κολοσσών Lockheed και Boeing και των Ρώσων παραδοσιακών προμηθευτών των Ινδών σε αμυντικά προϊόντα.

Η επιλογή του γαλλικού μαχητικού δίνει μια βαθιά ανάσα πνοής και ανάπτυξης των γαλλικών κύρια αμυντικών βιομηχανιών με κυρίαρχες την Dassault που κατασκευάζει το αεροσκάφος, την Thales που κατασκευάζει τα ηλεκτρονικά και την Snecma για τους κινητήρες.

Πιστοποιημένο εξαρχής το Rafale για να φέρει ευρωπαϊκά όπλα, δίνει επίσης προοπτικές σε πολλές ευρωπαϊκές βιομηχανίες του είδους όπως η MBDA που ανήκει στον πολυεθνικό ευρωπαϊκό κολοσσό της EADS.

Έτσι η Ευρωπαϊκή αεροπορική βιομηχανία ενισχύεται σημαντικά περαιτέρω σ’ όλες της τις δραστηριότητες.  Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες οι οποίες είχαν ήδη σημαντικό φόρτο από τις πωλήσεις του Eurofighter στις κατασκευάστριες χώρες (Μ. Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία) και τη Σαουδική Αραβία και την Αυστρία που προμηθεύτηκαν το αεροσκάφος τώρα πλαισιώνονται από το σημαντικό βιομηχανικό φόρτο που ανατίθεται στις αντίστοιχες γαλλικές με βάση την Ινδική παραγγελία.

Έτσι για τα επόμενα χρόνια όχι μόνο διαφαίνεται προοπτική διατήρησης των υπαρχουσών θέσεων εργασίας αλλά και αύξησής τους με βάση τις προαναφερθείσες παραγγελίες.

Η επιλογή της Ινδίας ίσως να αποτελέσει και ένα μάθημα για τις μελλοντικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και αεροπορικές βιομηχανίες στο να ενώσουν τις δυνάμεις τους για τις μελλοντικές κατασκευές.  Δεν είναι δυνατόν σ’ ένα διαγωνισμό 3ης χώρας η μικρή Ευρώπη, η Ευρώπη της οικονομικής κρίσης να προσέρχεται με 3 διαφορετικούς τύπους μαχητικών αεροσκαφών που να ανταγωνίζονται μέχρι τελικής πτώσης για τη νίκη.

Η Ευρωπαϊκή αεροπορική βιομηχανία έστω και διασπασμένη απέδειξε ότι μπορεί να ανταγωνιστεί στα ίσια και να επικρατήσει του οποιουδήποτε ανταγωνισμού.  Ας σκεφτούμε το αποτέλεσμα όταν όλες αυτές οι δυνάμεις και η τεχνογνωσία συνενωθούν. 

Το πρωτότυπο μαχητικό αεροσκάφος υψηλής τεχνολογίας NEURON, στον σχεδιασμό του οποίου μετέχει και η δική μας ΕΑΒ, το οποίο θα εκτελέσει την παρθενική του πτήση τους προσεχείς μήνες είναι ένα αόριστο παράδειγμα προς την κατεύθυνση αυτή.