Ο πρώην ΥΕΘΑ Άκης Τσοχατζόπουλος προσπαθεί να ανοίξει όσο περισσότερο μπορεί το “κάδρο” για να βάλει μέσα σ΄ αυτό όσους περισσότερους μπορεί και να μοιραστεί μαζί τους τις ευθύνες της υπόθεσης των υποβρυχίων. Η εποχή Άκη όμως έστω και με τραγικά μεγάλη καθυστέρηση ,μπήκε σ΄ ένα δρόμο δικαστικό που ίσως να βγάλει κάπου. Λέμε ίσως,γιατί στην Ελλάδα ζούμε,μην το ξεχνάμε.
Η αλήθεια όμως είναι ,ότι και η περίοδος μετά από την αποχώρησή του Άκη Τσοχατζόπουλου από το ΥΕΘΑ έχει ενδιαφέρον να ερευνηθεί για την υπόθεση των υποβρυχίων.Πολύ μεγάλο.
Ειδικά από τη περίοδο της υπουργίας Μεϊμαράκη και μετά. Τότε που αποκαλύφθηκαν τα πολλά και σημαντικά προβλήματα του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ. Τα ερωτήματα για τους χειρισμούς της κυβέρνησης Καραμανλή αλλά και του υπουργείου Άμυνας, είναι πολλά. Γιατί δεν κατήγγειλαν τη σύμβαση μόλις διαπίστωσαν ότι οι Γερμανοί παρέδωσαν “σκάρτο” προϊόν; Δεν μπορούσαν ,φοβήθηκαν μην δυσαρεστήσουν τους Γερμανούς; Να κρύβονται πίσω από τη πραγματικά άθλια σύμβαση που είχε υπογραφεί επί ΠΑΣΟΚ δεν ήταν το καλύτερο. Σε τέτοιες περοπτώσεις αφήνεις τις συμβάσεις -τις κακές στην άκρη- και μιλάς άλλη γλώσσα που ο Μεϊμαράκης,φημολογείται ότι ξέρει να μιλά. Δεν το έκανε.
Ο επί των εξοπλισμών επικεφαλής εκείνης της εποχής Β.Βασιλάκος έχει μιλήσει για φόρμουλα λύσης που είχε βρεθεί το καλοκαίρι του 2009 για παραλαβή του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ ,που όμως άγνωστο γιατί δεν προχώρησε.
Και αφού εμείς σεβόμασταν …τις συμβάσεις οι Γερμανοί που είχαν πάρει σχεδόν όλα τα χρήματα για τέσσερα υποβρύχια αλλά είχαν παραδώσει ένα “σκάρτο” ,έφυγαν από τα ναυπηγεία. Κι όχι μόνο αυτό.
Εκείνη την εποχή οι Γερμανοί ετοιμάζονταν να πουλήσουν έξι ίδια υποβρύχια στους Τούρκους.Άρα δεν επιθυμούσαν θόρυβο για το “υποβρύχιο που γέρνει” και συνεπώς ήταν σε αδυναμία.Όσοι διαπραγματεύονταν μαζί τους από την Ελλάδα τους έδωσαν όλο τον απαραίτητο χρόνο για τελειώσουν τη δουλειά με τους Τούρκους,παρουσιάζοντας το πρόβλημα ως “ελληνική γκρίνια επειδή δεν θέλουν να μας πληρώσουν”! Και όταν έκλεισαν τα υποβρύχια με τους Τούρκους τα μάζεψαν από την Ελλάδα κι έφυγαν.
ΥΕΘΑ πια ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος .Ο οποίος προχωρήσε σε μία συμφωνία την οποία χαρακτήριζε μονόδρομο και σωτηρία. Ότι έλεγε και για τα μνημόνια και το PSI αργότερα. Ήταν η συμφωνία να δοθούν τα ναυπηγεία στον Ισκαντάρ Σάφα. Αποτέλεσμα της “σωτήριας λύσης” Βενιζέλου, είναι σήμερα να κινδυνεύει το ΠΝ να χάσει τα τρία υποβρύχια τύπου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ και ο Σάφα να είναι στα “κάγκελα” υποστηρίζοντας ότι τον “κορόϊδεψαν” δίνοντάς του ένα ναυπηγείο που δεν έχει δικαίωμα να κάνει απολύτως τίποτα ,λόγω των περιορισμών που έχουν τεθεί από την ΕΕ.
Και τώρα έχουμε φθάσει στο σημείο να μην γνωρίζουμε αν το ΠΝ θα παραλάβει κάποτε τα τρία υποβρύχια που έχουμε πληρώσει.
Όπως και να το δούμε έχει ενδιαφέρον και η μετά- Άκη εποχή για τα υποβρύχια.Αλλά ποιος πιστεύει ότι υπάρχει βούληση να διερευνηθεί ως προς τους λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν;