Η καυστική πένα του Κώστα Φράγκου προκαλεί πάντα “αναταράξεις”. Το άρθρο του για τα Mirage δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Και είναι πολύ θετικό όταν άρθρα και απόψεις προκαλούν διάλογο.
Απάντηση λοιπόν σε κάποια θέματα που έθιξε ο Κώστας Φράγκος από έναν άνθρωπο που είχε σχέση με τη διαδικασία σύναψης της σύμβασης:
¨Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο του κυρίου Φράγκου σχετικά με την προμήθεια των Μ-2000-5. Επειδή την περίοδο εκείνη έτυχε να έχω εμπλοκή στη διαδικασία σύναψης της σύμβασης θα ήθελα να καταθέσω την άποψη μου για ορισμένα από τα θέματα που θίγει ο κος Φράγκος για τα οποία έχω γνώση.
Αναφέρεται ο αρθρογράφος στον ¨πανάκριβο τύπο Μ-2000-5¨, είναι γνωστό όμως ότι την εποχή της σύμβασης γινόταν ταυτόχρονα και η διαπραγμάτευση για την προμήθεια των 60 F-16 BLK52+. Από τη σύγκριση των προσφορών των 2 τύπων από πουθενά δεν προέκυψε το συμπέρασμα περί πανάκριβου Mirage. Οι τιμές μονάδας των προσφορών των 2 τύπων ήταν απόλυτα συγκρίσιμες την εποχή εκείνη παρότι το F-16 είχε παραχθεί σε χιλιάδες τεμάχια ενώ το Μ-2000 σε ελάχιστες εκατοντάδες.
Αναφέρεται στο άρθρο ότι δόθηκε ¨πάραυτα προκαταβολή 50%¨ Το ακριβές είναι ότι με την ενεργοποίηση της σύμβασης δόθηκε το 30% του συνολικού ποσού, 10% μετά από 4 μήνες και άλλο 10% μετά από 16 μήνες. Γι όλα τα παραπάνω ποσά εκδόθηκαν ισόποσες τραπεζικές εγγυητικές επιστολές.
Ο κος Φράγκος γράφει ότι το Μ-2000-5 ήταν αδοκίμαστο και ούτε οι Γάλλοι δεν το είχαν πιστοποιήσει. Την εποχή της διαπραγμάτευσης της σύμβασης η Γαλλική αεροπορία διέθετε 37 Μ-2000-5 τα οποία προέρχονταν από αναβάθμιση παλαιότερου τύπου Μ-2000. Η ελληνική έκδοση -5 ήταν περαιτέρω βελτίωση της γαλλικής -5 σχεδόν ίδια μ αυτήν που είχαν προμηθευτεί πριν από εμάς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ακριβώς λόγω των διαφορών αυτών και προκειμένου να εξασφαλιστεί η Ελληνική πλευρά σύναψε ξεχωριστή σύμβαση (χωρίς κόστος) με τις Γαλλικές κυβερνητικές υπηρεσίες προκειμένου αυτές να πιστοποιήσουν την Ελληνική έκδοση. Επιπρόσθετα της πιστοποίησης αυτής προέβλεψε ειδικό άρθρο στη σύμβαση προμήθειας σύμφωνα με το οποίο το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής πριν παραληφθεί θα εκτελέσει πολύπλοκα σενάρια δοκιμών στο Ελληνικό έδαφος. Απαραίτητη συνθήκη για να παραληφθεί το αεροσκάφος όπως και τα επόμενα της σύμβασης ήταν οι δοκιμές αυτές να ήταν επιτυχείς. Σε περίπτωση διαπίστωσης προβλήματος η Γαλλική πλευρά είχε την υποχρέωση να το αποκαταστήσει χωρίς κόστος για την Ελληνική, να ξαναγίνουν δοκιμές και στη συνέχεια ν ακολουθήσουν παραλαβές και εξοφλήσεις ποσών.
Αυτό ακριβώς συνέβη το 2004 όταν κατά τις πρώτες δοκιμές όταν διαπιστώθηκε δυσλειτουργία σε ηλεκτρονικό σύστημα του αεροσκάφους. Η γαλλική πλευρά αποκατέστησε το πρόβλημα και έγιναν πάλι δοκιμές το 2006 που κρίθηκαν επιτυχημένες. Έχουν περάσει πάνω από 7 χρόνια από τα γεγονότα αυτά, τα αεροσκάφη έχουν παραληφθεί από την ΠΑ και δεν έχουν ακουστεί ¨γκρίνιες¨ για τις επιδόσεις τους, μάλλον το αντίθετο.
Τέλος δεν ισχύει αυτό που αναφέρει ο αρθρογράφος ότι δηλαδή δεν φρόντισαν με τη σύμβαση να υπογράψουν σύμβαση υποστήριξης με αποτέλεσμα οι Γάλλοι να τιμολογούν όπως θέλουν. Καταρτίστηκε ειδικό άρθρο στη σύμβαση(Αρ 30) όπου με σαφήνεια καθορίζεται ότι η υποστήριξη θα γίνεται με επέκταση και τους όρους της ισχύουσας την εποχή εκείνη σύμβασης εν συνεχεία υποστήριξης των παλαιοτέρων Μ-2000. Η σύμβαση αυτή προβλέπει συγκεκριμένες τιμές βάσης για τα ανταλλακτικά και αλγόριθμο αναπροσαρμογής ανά έτος. Επίσης στην σύμβαση των Μ-2000-5 τέθηκε όρος εγγύησης της διαθεσιμότητας των αεροσκαφών (84%) με βάση τα ανταλλακτικά αρχικής υποστήριξης που προσέφερε η Γαλλική πλευρά. Σε περίπτωση πτώσης της διαθεσιμότητας κάτω απ αυτό το όριο επιβάλλονταν ρήτρες στους Γάλλους.
Διαβάστε ακόμη:
Αντισταθμιστικά Mirage – Τα υπερκέρδη του Ντασσό που μετά ζήταγε αποβολή μας από την Ευρωζώνη!