Damen Sigma: Μια πιθανή λύση για το ΠΝ αντί για τις Belharra και FREMM – ΦΩΤΟ

 Η ολλανδική εταιρεία Damen Schelde Naval Shipbuilding ανέπτυξε μια καινοτομική προσέγγιση στη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων με την ονομασία SIGMA (Ship Integrated Geometrical Modularity Approach-Προσέγγιση Ολοκληρωμένης Γεωμετρικής Τμηματικότητας Πλοίου). Βάσει της συγκεκριμένης μεθοδολογίας εφαρμόζεται γεωμετρική τυποποίηση στα σχήματα τρόπιδας των σκαφών με τη χρήση τμημάτων τυποποιημένων διαστάσεων και αντίστοιχων συνδέσεων δικτύων (π.χ. ηλεκτρικής ισχύος, δεδομένων κ.λπ.), καλύπτοντας ένα σχεδιαστικό εύρος για πλοία με μήκος από 52 έως και 105 m, πλάτος από 9 έως και 14 m και εκτόπισμα από 520 έως και 2.400 τόνους περίπου.

Σύμφωνα με την εταιρεία επιτυγχάνεται μείωση του κόστους ναυπήγησης και του κινδύνου που συνεπάγεται η ανάπτυξη, περιορίζεται η παράδοση εντός -βραχυπρόθεσμου συγκριτικά με τον παραδοσιακό τρόπο ναυπήγησης- χρονοδιαγράμματος, ενώ συρρικνώνονται τα κόστη συντήρησης μέσω και της διαθεσιμότητας ανταλλακτικών για το σύνολο της επιχειρησιακής ζωής του πλοίου.

Ουσιαστικά, ανάλογα με τις διαστάσεις και το εκτόπισμα που έχει επιλέξει ο πελάτης, πραγματοποιείται η ναυπήγηση με τη χρήση δομικών μονάδων (modules) μήκους 7,2 μέτρων η καθεμία, επιτυγχάνοντας την κατασκευή πλοίων που ξεκινούν από την κατηγορία των περιπολικών και φθάνουν έως και τις ελαφρές φρεγάτες. Στο πλαίσιο αυτής της τυποποίησης τα πλοία τύπου SIGMA (και τα περιπολικά σκάφη τύπου STAN) χαρακτηρίζονται από τετραψήφιο ή πενταψήφιο αριθμό, με τα πρώτα δύο ή τρία ψηφία αντίστοιχα να δηλώνουν το μήκος του σκάφους και τα δύο τελευταία το πλάτος του. Για παράδειγμα, το προσφάτως παραληφθέν (αρχές του 2016) περιπολικό ανοικτής θάλασσας του Λιμενικού Σώματος ΓΑΥΔΟΣ (ΛΣ090) χαρακτηρίζεται ως Damen Stan Patrol 5509 (άρα 55 μέτρων μήκους και 9 μέτρων πλάτους).

Όσον αφορά στη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων μεγέθους κορβέτας ή φρεγάτας τύπου SIGMA, η πρώτη παραγγελία ανατέθηκε στην Damen τον Ιανουάριο του 2004 και αφορούσε δύο κορβέτες τύπου 9113 για το Ναυτικό της Ινδονησίας, οι οποίες παραδόθηκαν το 2007, και ακολούθησε η παραγγελία δύο επιπλέον του ιδίου τύπου τον Ιανουάριο του 2005, που παραδόθηκαν τον Οκτώβριο του 2008 και τον Μάρτιο του 2009 αντίστοιχα. Στη συνέχεια, στις αρχές του 2008, υπεγράφη σύμβαση με το Μαρόκο για τρεις φρεγάτες, μία SIGMA 10513 και δύο SIGMA 9813, από τις οποίες η πρώτη παραδόθηκε το 2011 και οι άλλες δύο το 2012. Η πλέον πρόσφατη παραγγελία (τον Ιούνιο του 2012) αφορούσε τη ναυπήγηση δύο φρεγατών τύπου SIGMA 10514 σε ναυπηγεία της Ινδονησίας, από τις οποίες η πρώτη παραδόθηκε στο ναυτικό της χώρας τον Ιανουάριο του 2017 και η δεύτερη ακολούθησε εντός του ιδίου έτους.

Ο τύπος SIGMA 10514 αποτελεί το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίοπου έχει ναυπηγηθεί έως τώρα με τη συγκεκριμένη μεθοδολογία, ανήκει στην κατηγορία των ελαφρών φρεγατών και για την κατασκευή του έχει χρησιμοποιηθεί χάλυβας τύπου Α/ΑΗ36. Σε υπηρεσία με το ναυτικό της Ινδονησίας εντάσσονται οι φρεγάτες Raden Eddy Martadinata (331) και I Gusti Ngurah Rai (332), εκτοπίσματος 2.365 τόνων, μήκους 105,11 m και πλάτους 14,02 m. Οι συνολικές ενδιαιτήσεις φθάνουν τις 120 (100 για το πλήρωμα και 20 επιπρόσθετες εφεδρικές), ενώ το σύστημα πρόωσης αποτελεί συνδυασμό δύο πετρελαιοκινητήρων ή και δύο ηλεκτροκινητήρων (CODOE/Combined Diesel or Electric) ισχύος 10.000 και 1.300 kW o καθένας αντίστοιχα, που κινούν δύο προπέλες μεταβλητού βήματος επιτυγχάνοντας μέγιστη ταχύτητα 28 κόμβους, με ακτίνα ενέργειας 5.000 ναυτικά μίλια (ταχύτητα 14 κόμβους) και αυτονομία εν πλω 20 ημέρες.

Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός παρέχεται από την Thales Nederland και περιλαμβάνει σύστημα διαχείρισης μάχης CMS (Combat Management System) TACTICOS με τέσσερις κονσόλες πολλαπλής λειτουργίας MOC Mk3 (και πρόβλεψη για πέμπτη), ραντάρ επιτήρησης SMART-S Μk2, ραντάρ ελέγχου πυρός STING Mk2, σύστημα μέτρων ηλεκτρονικής υποστήριξης ESM (Electronic Support Measures) Vigile 100 σε συνδυασμό με σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων/παρεμβολών ECM (Electronic Counter Measures) Scorpion 2L σόναρ τρόπιδας UMS 4132 Kinglip με ανεξάρτητη κονσόλα χειριστή στο κέντρο επιχειρήσεων του πλοίου, ζεύξη δεδομένων Link Y Mk2, δύο σκοπευτικά ηλεκτροοπτικής πρόσκτησης στόχων TDS και ραντάρ ναυτιλίας Sperry Marine BridgeMaster.

Ο οπλισμός του πλοίου αποτελείται από:

• το κύριο πυροβόλο Super Rapid των 76 mm/62 cal (ταχυβολίας 120 β.α.λ.) της OTO Melara (πλέον υπό την επωνυμία Leonardo) με περίβλημα χαμηλής διατομής ραντάρ (RCS
• δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων ναυτικής κρούσης της MBDA τύπου Exocet MM40 Block 2 ή 3 (πιθανότατα το δεύτερο) μέγιστης εμβέλειας 180 km
• σύστημα κάθετης εκτόξευσης VLS (Vertical Launching System) με δώδεκα θύλακες βλημάτων κατά εναέριων στόχων τύπου MBDA VL MICA (Missile d’Interception, de Combat et d’Autodefense: βλήμα αναχαίτισης, μάχης και αυτοάμυνας) που χρησιμοποιεί ενεργή καθοδήγηση και επιτυγχάνει μέγιστη εμβέλεια 20 km
• οπλικό σύστημα εγγύς άμυνας (CIWS) Millennium της γερμανικής Rheinmetall με πυροβόλο των 35 mm/228 cal (ταχυβολίας 1000 β.α.λ.) το οποίο αξιοποιεί βλήματα AHEAD (προγραμματιζόμενης εναέριας εκτόνωσης στην πορεία του στόχου για τη δημιουργία μεταλλικού «σύννεφου» από 153 κυλινδρικές βολίδες βολφραμίου, βάρους 3,3 γραμμαρίων έκαστη) δύο τοπικά ελεγχόμενα αυτόματα πυροβόλα γενικής χρήσης των 20 mm Denel GI-2 δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες B515 για ελαφρές τορπίλες A-244/S Mod3 των 324 mm (της ιταλικής πρώην WASS/Whitehead Sistemi Subacquei, τώρα Leonardo) και
• σύστημα αναλωσίμων αντιμέτρων C-Guard της δανέζικης Terma με δύο μονάδες εξαπόλυσης αεροφύλλων/φωτοβολίδων DL-12T των 130 mm.

Υπάρχει επίσης κατάστρωμα πτήσης με υπόστεγο για υποδοχή και μεταφορά ανθυποβρυχιακού ελικοπτέρου βάρους έως και 10 τόνους όπως και δύο πνευστές λέμβοι άκαμπτης γάστρας των 5,8 μέτρων με καθέλκυση/περισυλλογή μέσω ισάριθμων πλευρικών γερανών NDM του 1,5 τόνου.

Σύμφωνα με την Damen οι φρεγάτες τύπου SIGMA 10514 είναι κατάλληλες για την ανάληψη αποστολών ναυτικής περιπολίας στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (EEZ), αποτροπής (Deterrence), έρευνας και διάσωσης (SAR), καθώς και αγώνα κατά στόχων επιφανείας (ASuW), υποθαλάσσιων απειλών (ASW), εναέριων στόχων (AAW) και εναντίον ηλεκτρονικών μέσων & αισθητήρων (Electronic Warfare/EW).

Σε κάθε περίπτωση, τον εξοπλισμό του σκάφους θα τον χαρακτηρίζαμε ιδιαίτερα ισορροπημένο, καλύπτοντας τουλάχιστον ικανοποιητικά το σύνολο των συγκεκριμένων αποστολών. Σίγουρα πρόκειται για πλοία που μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις και του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, υπό την προϋπόθεση ότι θα υιοθετηθούν οπλικά και ηλεκτρονικά συστήματα που θα συνάδουν με το αντίστοιχο θαλάσσιο και επιχειρησιακό περιβάλλον.

SIGMA 10514 για το ΠΝ

Η φρεγάτα τύπου SIGMA 10514 θα μπορούσε να αποτελέσει επιλογή του ΠΝ (στον βαθμό που θα προσαρμοστεί στα ελληνικά επιχειρησιακά δεδομένα), καθώς η ναυπήγηση των πλοίων είναι δυνατό να αναληφθεί από ελληνικό ναυπηγείο, ενώ το κόστος απόκτησής τους είναι γενικά χαμηλό, συγκρινόμενο με το αντίστοιχο μεγαλύτερων πλοίων που έχουν προταθεί κατά καιρούς στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με δημοσιοποιημένες πληροφορίες το κόστος της SIGMA 10514, όταν παραγγέλθηκε από το Ινδονησιακό Ναυτικό το 2012, έφθανε τα 220 εκατ. δολάρια (χωρίς τον φόρτο όπλων), ενώ σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Άμυνας της Ρουμανίας στα τέλη Νοεμβρίου 2016, για προτεινόμενη συμφωνία (υπό έγκριση από το κοινοβούλιο της χώρας) για την προμήθεια τεσσάρων SIGMA (πιθανότατα της έκδοσης 10514 με εγχώρια ναυπήγηση) το -συνολικό- κόστος του προγράμματος υπολογιζόταν στα 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια, πληρωτέα σε δόσεις έως το 2020.

Σε κάθε περίπτωση, το κόστος ανά μονάδα του συγκεκριμένου τύπου πλοίου μπορεί να εκτιμηθεί πως κυμαίνεται στο φάσμα των 250-300 εκατομμυρίων δολαρίων (ανάλογα και με τα οπλικά και ηλεκτρονικά συστήματα που θα υιοθετηθούν).

Ο εξοπλισμός του συγκεκριμένου πλοίου (όπως και οποιουδήποτε άλλου επιλεγεί) θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένος στις ελληνικές επιχειρησιακές απαιτήσεις και να περιλαμβάνει συστήματα που ήδη χρησιμοποιούνται από το ΠΝ, ώστε να περιοριστούν τα κόστη συντήρησης-υποστήριξης και εκπαίδευσης προσωπικού.

Πηγή: Πτήση και Διάστημα