*του Κώστα Σαρικά
Όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα θα τεθούν από μηδενική βάση στο «μικροσκόπιο» αμέσως μετά τις Κρίσεις και την επιλογή της νέας ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων διαμηνύει η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κάνοντας όμως σαφές ότι σε καμία περίπτωση δεν «παγώνει» η ενίσχυση και των τριών Κλάδων.
Οι προτεραιότητες θα τεθούν σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες ανάγκες των Επιτελείων και με δεδομένη την δημοσιονομική «οροφή», ενώ η προσπάθεια θα επικεντρωθεί και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εμπλοκή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.
Το παράδειγμα του Ισραήλ όσο και της γειτονικής Τουρκίας, όπως τονίζεται από την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, θα πρέπει να μας προβληματίσει καθώς τις τελευταίες δεκαετίες και οι δύο χώρες όχι απλά κατασκευάζουν δικά τους οπλικά συστήματα, αλλά και τα εξάγουν συστηματικά. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα η συμμετοχή των εγχώριων εταιρειών στα εξοπλιστικά προγράμματα είναι ελάχιστη, ενώ ακόμα και η ΕΑΒ η οποία διαθέτει τόσο τις υποδομές όσο και την τεχνογνωσία δυσκολεύεται να υλοποιήσει το έργο που έχει αναλάβει με πιο ισχυρό παράδειγμα το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας P3B ORION.
Το πρόγραμμα πάντως που φαίνεται ότι θα βρεθεί στην κορυφή της λίστας ως άμεσα αναγκαίο να προχωρήσει είναι αυτό του εκσυγχρονισμού των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ κλάσης «ΥΔΡΑ» – όπως ήδη έχει αναφέρει το Onalert.gr – με τις διαπραγματεύσεις να βρίσκονται στο τελικό στάδιο μεταξύ της ΓΔΑΕΕ και κοινοπραξίας TKMS-Thales Netherlands, για να ξεπεραστούν τα «αγκάθια» νομικής φύσης που καθυστερούν την οριστική συμφωνία προκειμένου να προχωρήσει διαδικασία υπογραφής της σύμβασης.
Η επιτακτική ανάγκη για ενίσχυση του Στόλου επανήλθε και πάλι στο προσκήνιο τις τελευταίες ημέρες έπειτα από την απόφαση σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο για συμμετοχή της Ελλάδας με φρεγάτα στην επιχείρηση «Prosperity Guardian».
Είτε συμμετέχει με φρεγάτα MEKO, είτε με εκσυγχρονισμένη «S», είναι ξεκάθαρο ότι ο ελληνικός Στόλος υπολείπεται πλέον σε σύγχρονα πλοία τα οποία μπορούν να ανταπεξέλθουν σε περιβάλλον σύνθετων απειλών την ώρα που όλες οι χώρες της περιοχής μεταξύ των οποίων και η Τουρκία εκσυγχρονίζουν συνεχώς το ναυτικό τους. Άλλωστε η κρίση του 2020 όσο και οι γεωπολιτικές εξελίξεις μεταφέρουν τα επίκεντρο του ενδιαφέροντος τη θάλασσα πόσο μάλλον στην περίπτωση της Ελλάδας.
Πέρα όμως από τον «must» εκσυγχρονισμό των φρεγατών MEKO το καυτό ερώτημα που τίθεται είναι ποια πλοία θα επιλεγούν προκειμένου να αντικαταστήσουν τις απαρχαιωμένες φρεγάτες «S» με την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού να μην κρύβει την επιθυμία της για καινούργιες μονάδες εκφράζοντας ταυτόχρονα πολύ ισχυρές επιφυλάξεις στο ενδεχόμενο απόκτησης των υπό απόσυρση – ως αποτυχημένο project – Αμερικανικών LCS, οι οποίες χαρακτηρίζονται στην καλύτερη περίπτωση και υπό προϋποθέσεις ως λύση ανάγκης.
Τα τελευταία χρόνια άλλωστε όλες οι κυβερνήσεις τόνιζαν εμφατικά ότι το πρόγραμμα καινούργιων πλοίων του Στόλου αποτελεί ιδανική ευκαιρία για «ανάσταση» της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας με κατασκευή αριθμού Μονάδων στα ναυπηγεία της χώρας μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι απαράβατος όρος στο υπό συζήτηση πρόγραμμα καινούργιων κορβετών ήταν η εμπλοκή Ελληνικών ναυπηγείων. Μένει τώρα να φανεί αν οι πληροφορίες για «πάγωμα» του προγράμματος των κορβετών αφορά το διάστημα ως την επανεξέταση όλων των εξοπλιστικών ή πρόκειται για οριστική απόφαση με ταυτόχρονη στροφή σε άλλες λύσεις όπως τα μεταχειρισμένα πλοία.
Η Πολεμική Αεροπορία ναι μεν περιμένει την απάντηση των Αμερικανών στο αίτημα για τα μαχητικά 5ης γενιάς F- 35 όμως προτεραιότητα αποτελεί η «ανάταξη» του μεταφορικού στόλου. Στο τραπέζι αναμένεται να εξεταστούν όλα τα δεδομένα τόσο για τα C-130 και τα C-27 όσο και το ενδεχόμενο αγοράς καινούργιων αεροσκαφών. Είτε πρόκειται για τα αμερικανικά C-130 J είτε για τα άκρως δελεαστικά σε κόστος και δυνατότητες C-390 Millennium της Βραζιλιάνικης Embraer. Δεδομένη πάντως φαίνεται να είναι η απόκτηση καινούργιων ελικοπτέρων SAR με το ΣΑΓΕ να έχει εγκρίνει την απόκτηση 14 AW-139 της ιταλικής Leonardo.
Εντός των επόμενων ημερών ο Στρατός Ξηράς θα παραλάβει από τις ΗΠΑ την LOA για τα 35 ελικόπτερα UH-60M Black Hawk όπου θα καθορίζεται και το τελικό κόστος ώστε να ληφθούν περαιτέρω αποφάσεις. Ενώ υψηλή προτεραιότητα παραμένει η απόκτηση αριθμού ΤΟΜΑ είτε καινούργιων είτε μεταχειρισμένων.