Οι ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις συνεχίζουν να αποκτούν ως «λάφυρα πολέμου» ολοένα και περισσότερα ρωσικά όπλα, εξοπλισμό, ακόμα και drones, στο πλαίσιο της επιτυχημένης αντεπίθεσης που εξαπολύουν στο ανατολικό και νότιο τμήμα της περιοχής του Χαρκόβου, με πρόσφατο παράδειγμα ένα προηγμένο σύστημα ενός καταρριφθέντος ρωσικού μαχητικού τύπου Su-30SM.
Ειδικότερα, Ουκρανοί στρατιώτες εντόπισαν τα συντρίμμια ενός μαχητικού αεροσκάφους τύπου Su-30SM της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας με σειριακό αριθμό «RF-81773/Red 62» στην περιοχή του Ιζιούμ και στη συνέχεια δημοσίευσαν πλάνα στα οποία φαίνεται ένας πύραυλος αέρος – αέρος μικρής εμβέλειας τύπου R-73 καρφωμένος κάθετα στο έδαφος, ωστόσο αυτό που τράβηξε τα βλέμματα των αναλυτών ήταν το ατρακτίδιο παρεμβολών (jamming pod) τύπου SAP-518, που ήταν σε σχετικά άθικτη κατάσταση.
Πρόκειται για ένα ατρακτίδιο, μέρος του ολοκληρωμένου συστήματος ηλεκτρονικού πολέμου τύπου Khibiny-U που ενσωματώνεται στα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη τύπου Su-30SM και το γεγονός ότι πλέον μια τέτοια τεχνολογία βρίσκεται στα χέρια Ουκρανών (και ενδεχομένως δυτικών χωρών) έχει τεράστια σημασία, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες και αναλυτές. Αυτό που επίσης προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον και απορία είναι γιατί για ακόμα μια φορά, οι Ρώσοι δεν φρόντισαν να καταστρέψουν συστήματα προηγμένης τεχνολογίας κατά την υποχώρησή τους, ώστε αυτά να μην περιέλθουν στην κατοχή των Ουκρανών.
Οι δυνατότητες του jamming pod
Σύμφωνα με όσα είχε αναφέρει το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, η Ρωσία αποφάσισε πριν τέσσερα χρόνια να εξοπλίσει τα μαχητικά τύπου Su-30SM μεταξύ άλλων με το ατρακτίδιο παρεμβολών τύπου SAP-518, καθώς είναι ικανό να προστατεύει το αεροσκάφος από εχθρικούς πυραύλους αέρος- αέρος αλλά και εδάφους – αέρος. Μάλιστα, αναλυτές εκτιμούν ότι είναι το πιο ικανό και πιο αποτελεσματικό σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου που διαθέτουν τα ρωσικά μαχητικά.
Και αυτό διότι έχει επίσης την ικανότητα να εμποδίζει την εύρυθμη λειτουργία των ραντάρ των εχθρικών αεροσκαφών και πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας, δημιουργώντας παρεμβολές για την καταστολή τους. Ακόμα, μπορεί να δημιουργήσει εικονικούς στόχους «μπερδεύοντας» τον εχθρό, ο οποίος δυσκολεύεται σε ένα περιβάλλον ηλεκτρονικού πολέμου να διαχωρίσει εχθρικούς στόχους από φίλιες δυνάμεις.
Έτσι, καταφέρνει να παραπληροφορεί τον αντίπαλο και να δημιουργεί μια πλασματική εικόνα του πεδίου επιχειρήσεων, αναγκάζοντας τον εχθρό να δεσμεύσει χρόνο και σημαντικούς πόρους για την παρακολούθηση εικονικών αντί πραγματικών απειλών, μειώνοντας την επιχειρησιακή του ικανότητα. Συνεπώς, ένα τέτοιο προηγμένο ρωσικό σύστημα στα χέρια των Ουκρανών και των δυτικών συμμάχων τους είναι «θησαυρός» και μια χρυσή ευκαιρία να ξεκλειδώσουν την απόρρητη ρωσική τεχνολογία.