Το «ισραηλινό αποτύπωμα» στην ελληνική αποτροπή: Οι συμφωνίες που αλλάζουν τα δεδομένα σε Αιγαίο, Θράκη και Ανατολική Μεσόγειο

*του Κώστα Σαρικά

Η Αθήνα και το Τελ Αβίβ έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια από τη «συγκυριακή σύμπλευση» σε σχέση στρατηγικού βάθους, με ανοικτά διπλωματικά κανάλια, πυκνές στρατιωτικές επαφές, κοινές ασκήσεις και ανταλλαγή πληροφοριών. Στον πυρήνα υπάρχει κοινή ανάγνωση της απειλής στην Ανατολική Μεσόγειο, με την Τουρκία να παραμένει ο σταθερός παρονομαστής.

Το Ισραήλ έχει καθημερινή εμπειρία από επιθέσεις κορεσμού με ρουκέτες, UAV και πυραυλικά πλήγματα, ενώ η Ελλάδα «βλέπει» την ίδια λογική μαζικότητας να μεταφέρεται στο Αιγαίο και στη Θράκη, με την Άγκυρα να επενδύει σε drones, πυραύλους, ηλεκτρονικό πόλεμο και δικτυοκεντρικές δυνατότητες.

Σε αυτό το περιβάλλον, τα ισραηλινά συστήματα που αποκτά ή συζητά η Ελλάδα δεν είναι απλώς νέες προμήθειες. Είναι κομμάτια ενός πλέγματος αποτροπής, με στόχο να αντιμετωπιστεί η απειλή χαμηλού κόστους και υψηλής μαζικότητας και να κλείσει ο κύκλος «εντοπισμός–στοχοποίηση–προσβολή–εκτίμηση αποτελέσματος» σε νησιωτικό και χερσαίο πεδίο.

Η «γραμμή» των τελευταίων μηνών: από τις παραλαβές στη δομή πλέγματος

Η εικόνα διαμορφώνεται σε δύο άξονες. Ο πρώτος αφορά συστήματα ακριβείας που ήδη μπαίνουν στην επιχειρησιακή καθημερινότητα, με αιχμή τους Spike NLOS σε συνδυασμό με οργανικούς αισθητήρες UAV. Ο δεύτερος αφορά μεγάλα προγράμματα που ωριμάζουν προς συμφωνία, όπως η ενίσχυση πυρών ξηράς με PULS και η πολυεπίπεδη αντιαεροπορική–αντιdrone ομπρέλα.

Το «νήμα» που ενώνει τα πάντα είναι η στροφή σε λύσεις που αντέχουν κορεσμό, επιτρέπουν ταχύτατη στοχοποίηση και δίνουν επιλογές οικονομίας πυρός, ώστε η άμυνα να μη «καίει» ακριβούς αναχαιτιστές απέναντι σε φθηνούς στόχους.

Πολυεπίπεδη αεράμυνα: ο ελληνικός «θόλος» με ισραηλινή σχολή

Η ανάγκη δεν είναι απλώς να προστεθούν νέα βλήματα. Είναι να χτιστεί αρχιτεκτονική αεράμυνας με στρώματα, διασύνδεση αισθητήρων και ενιαία εικόνα αεράμυνας. Στο πλαίσιο αυτό, το σενάριο τριών στρωμάτων αφορά τα ισραηλινά συστήματα SPYDER, BARAK MX και David’s Sling.

SPYDER: το χαμηλό–μεσαίο στρώμα για UAV και αιφνιδιασμό

Το SPYDER είναι τυπικά σύστημα μικρών και μεσαίων αποστάσεων με έμφαση στον μικρό χρόνο αντίδρασης, κατάλληλο για σενάρια όπου ο στόχος εμφανίζεται χαμηλά και «αργά» ή χαμηλά και «γρήγορα».

– Τεχνικά στοιχεία που έχουν επιχειρησιακή αξία 

BARAK MX: αεράμυνα περιοχής και διασύνδεση σε δίκτυο

Το BARAK MX παρουσιάζεται ως οικογένεια, όχι ως «μία» λύση. Η λογική είναι να έχεις διαφορετικούς αναχαιτιστές ανάλογα με το επίπεδο απειλής, σε κοινή αρχιτεκτονική διοίκησης και ελέγχου.

– Τεχνικά στοιχεία με αποτρεπτικό αποτύπωμα

David’s Sling: ανώτερο στρώμα για πιο απαιτητικές απειλές

Το David’s Sling ανήκει στη λογική της αντιμετώπισης «δύσκολων» στόχων σε μεγαλύτερα ύψη και αποστάσεις, εκεί όπου ο αμυνόμενος θέλει να σταματήσει την απειλή πριν πλησιάσει κρίσιμες περιοχές.

– Τεχνικά χαρακτηριστικά ως λογική χρήσης

Ραντάρ EL/M-2084 και C2: το «μάτι» και το νευρικό σύστημα

Χωρίς ισχυρό ραντάρ και σύστημα διοίκησης-ελέγχου, τα στρώματα δεν συνεργάζονται. Σε περιβάλλον κορεσμού, η αποτροπή δεν είναι να «βλέπεις κάτι». Είναι να βλέπεις πολλά, να τα ταξινομείς σωστά και να μοιράζεις εμπλοκές με οικονομία πυρός.

– Τι «μετράει» τεχνικά στο EL/M-2084

Σημαντικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα: η ίδια οικογένεια ραντάρ έχει «λογική» αντιμετώπισης ρουκετών/πυρών καμπύλης τροχιάς και απειλών μικρής υπογραφής, άρα ενισχύει συνολικά την αντίληψη πεδίου και όχι μόνο την κλασική αεράμυνα.

PULS: νέα γενιά πυρών ξηράς με ακρίβεια και εμβέλεια 

Το PULS είναι ουσιαστικά πλατφόρμα εκτόξευσης που αποκτά αξία μέσα από τα πυρομαχικά της. Η δυνατότητα του δεν είναι μόνο το βεληνεκές, αλλά ότιεπιτρέπει κλιμάκωση από οικονομικά πυρά μέχρι βαθύτερα πλήγματα ακριβείας.

– Τεχνικά στοιχεία που εξηγούν τη χρησιμότητα

LORA: βαθιά κρούση ως στρατηγική ασφάλεια κλιμάκωσης

Ο LORA ανήκει στη λογική των quasi-ballistic/στρατηγικών πυρών με ακρίβεια. Αυτό που προσφέρει είναι αβεβαιότητα στον αντίπαλο και ανάγκη διασποράς των κρίσιμων υποδομών του.

– Τεχνικά στοιχεία ως αποτρεπτικό μήνυμα

REUTERS/Louiza Vradi

Spike NLOS: το όπλο μη ορατής επαφής που «γράφει» σε Αιγαίο και Έβρο

Ο Spike NLOS είναι το πιο ταιριαστό «εργαλείο» για ανάγλυφο, νησίδες, κλειστούς διαύλους και ταχύτατη στοχοποίηση.

– Τεχνικά στοιχεία που κάνουν τη διαφορά

Orbiter 3: ο αισθητήρας που κλείνει τον κύκλο στοχοποίησης

Η ουσία δεν είναι «πύραυλος ή drone». Είναι το ζεύγος αισθητήρα–πυρός. Το Orbiter λειτουργεί ως οργανικός αισθητήρας επίμονης εικόνας, κατάδειξης και εκτίμησης αποτελέσματος.

– Τεχνικά στοιχεία ως επιχειρησιακή αξία

Heron: επιτήρηση μεγάλης διάρκειας και «εικόνα» στρατηγικού επιπέδου

Το Heron καλύπτει την ανάγκη για μακρά παραμονή πάνω από θάλασσα και σύνορα, κάτι που μετατρέπεται σε αποτροπή επειδή μειώνει την πιθανότητα αιφνιδιασμού.

– Τεχνικά στοιχεία που τροφοδοτούν το πλέγμα

SPICE: μαζικότητα ακριβείας για τα F-16 με stand-off λογική

Τα κιτ SPICE μετατρέπουν συμβατικά πυρομαχικά σε κατευθυνόμενα όπλα. Η αξία τους είναι ότι αυξάνουν την «ποσότητα» της ακριβείας.

– Τεχνικά στοιχεία που μετράνε

RAMPAGE: εργαλείο κρούσης σε κόμβους

Ο RAMPAGE κινείται στη λογική προσβολής κρίσιμων σημείων όπως ραντάρ, κέντρα διοίκησης και υποδομές, ώστε να ανοίγουν παράθυρα για την υπόλοιπη επιχείρηση.

– Τεχνικά στοιχεία ως επιχειρησιακή αξία

Apache: αναβάθμιση στα AH-64A και «γέφυρα» διαθεσιμότητας

Στα Apache, το κρίσιμο είναι ότι η προσπάθεια αφορά αναβάθμιση στα AH-64A, ώστε να παραμείνουν αξιόπιστη ικανότητα πρώτης γραμμής. Εδώ το αποτύπωμα δεν είναι μόνο επιχειρησιακό, είναι και τεχνικό, γιατί η αναβάθμιση σε πλατφόρμες παλαιότερης γενιάς αφορά κυρίως ηλεκτρονικά, επιβιωσιμότητα και διαθεσιμότητες.

– Τι σημαίνει πρακτικά μια αναβάθμιση «στα Α»

Το πραγματικό στοίχημα: ένα πλέγμα που βλέπει, αντέχει και απαντά

Αν η Ελλάδα «δέσει» σωστά τα στρώματα αεράμυνας με ραντάρ και C2, αν τα πυρά ακριβείας κουμπώσουν οργανικά με UAV αισθητήρες, και αν η κρούση της ΠΑ αποκτήσει μαζικότητα ακριβείας με stand-off επιλογές, τότε δεν μιλάμε για μεμονωμένες αγορές. Μιλάμε για μετατόπιση δόγματος.

Το πραγματικό «ισραηλινό αποτύπωμα» δεν είναι ένα σύστημα. Είναι η φιλοσοφία του πλέγματος, η αντοχή σε κορεσμό και η ταχύτητα στον κύκλο στοχοποίησης.

Απέναντι σε μια Τουρκία που επενδύει στη μαζικότητα και δοκιμάζει όρια, αυτό είναι που αλλάζει τα δεδομένα, γιατί μειώνει τον χώρο του αιφνιδιασμού και αυξάνει το κόστος του ρίσκου.