Οι “μίζες” παίζουν μπάλα! Ο Δήμος Βερύκιος σε συνέντευξή του στην SportDay θυμάται μια από τις ελάχιστες φορές που πήγε σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Το 1999 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας προσκεκλημένος του αείμνηστου ναυάρχου Γ.Θεοδωρουλάκη που ήταν Α/ΓΕΝ.
Ο Δ.Βερύκιος εξηγεί γιατί πήγε στο γήπεδο αν και το ποδόσφαιρο δεν είναι στα άμεσα ενδιαφέροντά του:
“Έχω να πάω στο γήπεδο από το 1999. Ένα απόγευμα στη Λεωφόρο. Και πήγα για χάρη του αείμνηστου φίλου μου ,του ναυάρχου του Γιώργη του Θεοδωρουλάκη.Του τότε Αρχηγού ΓΕΝ. Πήγα όχι για να παρακολουθήσω τον αγώνα στο τερέν αλλά για να δω το ματς της κερκίδας. Ήταν η χρυσή περίοδος των εξοπλισμών ,τότε που έβρεχε μίζες. Οι οπλάδες είχαν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα,στους “πράσινους” και στους “κόκκινους”. Οι “πράσινοι” κάθονταν στην VIP κερκίδα και συναγωνίζονταν για το ύψος της μίζας και το μέγεθος του πούρου,ενώ οι “κόκινοι” είχαν καπαρώσει ήδη τις πιο κεντρικές και πολυτελείς σουίτες στο υπο κατασκευή εκείνη τη περίοδο γήπεδο ώστε στη συνέχεια με κλειστές πόρτες να ανοίγουν σαμπάνιες και να τις πίνουν “στην υγεία των κορόϊδων”. Πήγα λοιπόν στους “πράσινους” και τους βρήκα τον έναν δίπλα στον άλλο να διαγωνίζονται για τη μεγαλύτερη μίζα και το μακρύτερο πούρο. Κάποια στιγμή θυμάμαι ,είδε ο ναύαρχος ότι γυάλιζε το μάτι μου και με παρότρυνε να φύγουμε πριν τελειώσει το ματς. Προφανώς για να μην διαταράξω το πάρτι. ‘Ετσι γράφεται η ιστορία στα ελληνικά γήπεδα. Αν καταλάβατε καλά,οι μίζες των εξοπλισμών πέρναγαν από τις κερκίδες και τις σουίτες,με πούρα και σαμπάνιες”.