Απαράδεκτοι…

Είμαστε απλά απαράδεκτοι. Αυτό είμαστε…
Είμαστε απαράδεκτοι που τόσα χρόνια δεν έχουμε κάνει τίποτα ώστε να λύσουμε το ζήτημα της δημιουργίας ενός χώρου όπου οι μουσουλμάνοι που ζουν στη χώρα μας –νόμιμοι και παράνομοι- να μπορούν να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.Και πρέπει γρήγορα να το λύσουμε αυτό το θέμα.Με σύνεση και λογική.
Είμαστε εξίσου απαράδεκτοι όμως και για την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η Αθήνα,μια υποτίθεται ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Η προσευχή των μουσουλμάνων …στα προπύλαια του Πανεπιστημίου και σε πλατείες δεν τιμά ούτε εμάς τους πολίτες αυτής της χώρας,ούτε και τους μουσουλμάνους που επέλεξαν αυτό το τρόπο για να προσευχηθούν. Ο σεβασμός στο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να πιστεύει στο Θεό του και να προσεύχεται σ΄ αυτόν είναι αναφαίρετο. Άλλο αυτό κι άλλο οι ακρότητες απ΄ όπου κι αν προέρχονται.Πριν από αρκετά χρόνια ,σαν χθες,το 1988,η Αθήνα «καιγόταν» από το πάθος φανατικών Χριστιανών που δεν ήθελαν να προβληθεί η ταινία «Ο τελευταίος πειρασμός»! Σήμερα η μαζική δημόσια προσευχή των μουσουλμάνων δίνει πάλι την αίσθηση ότι αυτή η πόλη αντί να πηγαίνει μπροστά,γυρνάει πολλούς αιώνες πίσω.
ΠΑΡΙΣ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΣ