Κάποιοι φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνουν ότι πολλά έχουν αλλάξει στη χώρα και ότι σε θέματα που έχουν να κάνουν με προμήθειες του δημοσίου
Δεν χωρούν πλέον παιχνίδια.Το πρώτο που πρέπει να διασφαλίζεται για να πείθεται ο πολίτης και για το τελευταίο ευρώ που πληρώνουμε,είναι η αξιοπιστία των επιλογών που γίνονται.
Κι έχουμε εντοπίσει ένα -τουλάχιστον- παράδειγμα που μας δείχνει ότι “όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν”. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Το υπουργείο Οικονομικών και πιο συγκεκριμένα η Γενική Γραμματεία Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων επαναπροκήρυξε διαγωνισμό για τη προμήθεια δύο αυτοκινούμενων συστημάτων ελέγχου έμφορτων φορτηγών και εμπορευματοκιβωτίων με ακτίνες Χ για κάλυψη αναγκών ανίχνευσης καπνικών προϊόντων του Υπουργείου Οικονομικών, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής την 1η Μαρτίου 2012.
Με μια προσεκτική ανάγνωση του διαγωνισμού διακρίνεται εύκολα ότι υπάρχει σύγχυση που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να χαρακτηριστεί επικίνδυνη. Δηλαδή:
• Σε ένα σημείο της διακήρυξης αναφέρεται ότι τα αυτοκινούμενα συστήματα πρέπει να είναι σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα με πλήρωμα έως 3 άτομα (συμπεριλαμβανομένου του οδηγού), ενώ σε άλλο μιλά για πλήρωμα 3 (τριών) ατόμων.
• Οι προδιαγραφές ζητούν δυνατότητα (κατ’ ελάχιστο) 20 σκαναρισμάτων ανά ώρα σε φορτηγά 18 μέτρων και αυτονομία του οχήματος για 48 ώρες σκαναρισμάτων κατ’ ελάχιστο. Δίδοντας όμως έμφαση σε ελάχιστη λειτουργία 48 ωρών αποκλείει νέες τεχνολογίες που επιτυγχάνουν το ίδιο επιχειρησιακό αποτέλεσμα ήτοι 20×48=960 σκαναρίσματα σε 9-10 ώρες!!!
Με απλα λογια προτιμουνται αυτα που καταναλωνουν περισσοτερο καυσιμο, χρειαζονται περισσοτερο προσωπικο και υπερωριες για να κανουν ακριβως την δουλεια με αυτα της νεας τεχνολογιας. Πέραν αυτού με αυτήν την προδιαγραφή τα μοναδικά συστήματα που μπορούν να ανταποκριθούν είναι μεγάλα φορτηγά και προφανώς όχι ευέλικτα οχήματα που μπορούν να κινηθούν άμεσα σε χώρους τελωνείων.Συνεπώς οι επιλογές μας περιορίζονται κι αυτό είναι περίεργο.Και περιορίζονται και οι δυνατότητες των τελωνειακών αρχών να κινούνται γρήγορα,αθόρυβα και αιφνιδιαστικά,εκεί που πρέπει ,όταν πρέπει, με ότι αυτο συνεπάγεται για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου.
Για να μην αναφέρουμε ότι σε διαγωνισμό για προμήθεια δυο αυτοκινούμενων συστημάτων ελέγχου έμφορτων φορτηγών και εμπορευματοκιβωτίων με ακτίνες Χ για κάλυψη αναγκών ανίχνευσης καπνικών προϊόντων δίδεται έμφαση στο πόσοι θα κάθονται στις μπροστά θέσεις και τι δεξαμενή θα έχει το όχημα και όχι η τεχνολογία που θα αγοραστεί, η ευελιξία που θα έχει το όχημα, η ακτινοβολία που εκπέμπει, η ταχύτητα σκαναρίσματος και άλλα πολύ σημαντικά.
Με τις προδιαγραφές που έχουν τεθεί λοιπόν αποκλείονται συγκεκριμένα συστήματα κάποια από τα οποία παρουσιάζουν υπερδιπλάσιες πωλήσεις από όσα ο οι ανταγωνιστες παλαιων τεχνολογιων και η προκυρηξη δεν εστιάζει στο να ενσωματώσει αυτές τις νέες τεχνολογίες αλλα μετατρέπει το Ελληνικό δημόσιο για άλλη μια φορά στην παγκόσμια χωματερή απαρχειωμενων τεχνολογιών!
Υπάρχει για παράδειγμα σύστημα που έχει πουληθεί σε 600 τελωνεία-στρατιωτικές εγκαταστάσεις και κυβερνητικούς οργανισμούς,το οποίο εμείς για κάποιους λόγους δεν εξετάζουμε!! Δεν θα αναφερθούμε τώρα σε τεχνικά χαρακτηριστικά και επιχειρησιακές δυνατότητες,γιατί σίγουρα θα επανέλθουμε. Προς το παρόν λοιπόν θα θέσουμε προς το υπουργείο Οικονομικών που υποθέτουμε ότι είναι εξαιρετικά ευαίσθητο σε τέτοια θέματα:
•Ποιος θέλει να επιβαρύνει την υπηρεσία με επιπλέον κόστη;
• Ποιος θέλει να μειώσει την αποτελεσματικότητα και τον αιφνιδιασμό,που πρέπει να παρέχει ένα τέτοιο σύστημα;
• Ποιος θέλει να μετατρέψει τα πλεονεκτήματα σε μειονεκτήματα; • Ποιος προσπαθεί να πουλήσει εν τέλει φορτηγό και παλαιάς τεχνολογίας εξοπλισμό;Δηλαδή να ξεστοκάρει;
• Ποιος προσπαθεί να ανάγει το κρίσιμο ζήτημα λαθρεμπορίου και ναρκωτικών σε δύο-τρεις θέσεις για καμπίνα και ντεπόζιτο;
• Γιατί δεν απαντούν επίσημα επι της ουσιας σε ερωτήματα (γραπτά ή προφορικά)
• Υπάρχουν σημεία που φάσκουν και αντιφάσκουν στο διαγωνισμό. Πρέπει να είναι ξεκάθαρη η προτίμηση του ισοδύναμου ή καλύτερου η απλά η διαδικασία του διαγωνισμου γίνετε για να βαπτίσει νόμιμοτυπη μια προαποφασίσμενη προμήθεια συγκεκριμένου εξοπλισμού παλιάς τεχνολογίας;
Ως ποτε θα γινόμαστε διεθνώς ρεζίλι με τα τερτίπια και ευρεσιτεχνίες ;
Ελπίζουμε ότι σ΄ αυτά τα ερωτήματα θα υπάρξουν απαντήσεις. Και όπως είπαμε θα επανέλθουμε,γιατί το ζήτημα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.