Πολλά τα σχόλια για τους μισθούς πείνας που λαμβάνουν οι ΕΠΟΠ και αρκετά απ΄ αυτά άκρως επιθετικά και απαξιωτικά γι’ αυτούς.
Υπήρξαν πολλοί που είπαν με περισσή ευκολία ότι “και πολλά παίρνουν” κι ακόμη περισσότεροι αυτοί που υποστήριξαν ότι “παίρνουν καλύτερους μισθούς από δασκάλους”.
Αν αυτό συμβαίνει είναι ντροπή και αφορά στη Πολιτεία κι όχι στους ΕΠΟΠ, οι οποίοι επέλεξαν να κάνουν μια δουλειά ,που όλοι όσοι τους κατηγορούν αρνούνται να την κάνουν . Και δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολη.
Δέχθηκαν να την κάνουν εμπιστευόμενοι μια Πολιτεία που τους κάλεσε να ενταχθούν στις ΕΔ ,υποσχόμενη πολλά και μεταξύ αυτών κι ένα συγκεκριμένο μισθό. Όχι υψηλό για τις απαιτήσεις της δουλειάς τους.
Υποψιαζόμαστε ότι πολλοί απ΄ όσους “επιτέθηκαν” στους ΕΠΟΠ,θα είναι υποστηρικτές είτε της μείωσης της θητείας,την οποία με κάθε τρόπο θα προσπάθησαν να αναβάλουν ή να αποφύγουν ή και της κατάργησής της. Μα για να γίνει το πρώτο υποτίθεται ότι προσλαμβάναμε ΕΠΟΠ. Δεν μπορούν λοιπόν να έχουν και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Και τελικά πόσο “κοστολογούν” την υπηρεσία ενός ΕΠΟΠ. Στα 400,500 ή 600 ευρώ;
Ας μην είμαστε λοιπόν κακεντρεχείς και κυρίως ας ξεφύγουμε όλοι μας από τη λογική που χαρακτηρίζει τον νεοέλληνα και θέλει “‘όχι να γίνει καλά η κατσίκα του,αλλά να αρρωστήσει και του γείτονα”.
Βεβαίως οι δασκαλοί μας,οι καθηγητές μας,οι γιατροί μας ,πρέπει να έχουν αξιοπρεπείς αποδοχές. Αλλά μισθό που θα τους επιτρέπει τουλάχιστον να κάνουν οικογένεια θα πρέπει να έχουν κι αυτοί οι άνθρωποι που επέλεξαν -οι πιο πολλοί από επιτακτική ανάγκη- να εγκαταλείψουν τις οικογένειές τους και να υπηρετούν στις ΕΔ, σε κάποια ακριτική περιοχή.