Η ιστορία του …πραξικοπήματος που κάποιοι κύκλοι στην Αθήνα συνέλαβαν ως ιδέα και μάλλον ως τέχνασμα για τη διευκόλυνση πολιτικών ακροβατισμών,έχει αρχίσει να χάνει…τη πλάκα της. Γιατί μετά από ενάμιση μήνα συνεχούς ανακύκλωσης κανένας πια δεν γελά,αλλά αντίθετα έχει αρχίσει να προκλείται μεγάλος εκνευρισμός.
Το επεισόδιο στη ΣΣΕ που θα έπρεπε ήδη να έχει λήξει ως ένα ατυχέστατο και καταδικαστέο συμβάν μέσα το ιστορικό στρατιωτικό ίδρυμα, έγινε “παντιέρα” για όσους θέλουν οπωσδήποτε να πείσουν τους πολίτες στην Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη,ότι η χώρα κινδυνεύει από επίδοξους πραξικοπηματίες!
Μπορεί η πολιτική ηγεσία μέσω του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Γιάννη Ραγκούση να κατέστησαν σαφές ότι δεν υπάρχει κανένα ,μα απολύτως κανένα θέμα προς εξέταση που να έχει να κάνει με την Δημοκρατία στο στράτευμα και στη χώρα. Είναι εξασφαλισμένη εδώ και πολλά χρόνια.
Μπορεί η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να σταυροκοπιέται μ΄ αυτά που ακούει,όχι από φόβο μήπως και γίνει πραξικόπημα αλλά από την έκπληξη που προκαλεί η ανευθυνότητα κάποιων “πολιτικάντηδων”.
Ωστόσο πρέπει κάποιος να βάλει τέλος σ΄ αυτή τη φαρσοκωμωδία που παίχτηκε όχι μόνο στο εσωτερικό,αλλά και στο εξωτερικό.Μη ξεχνάμε ότι “μας κρέμασαν στα μανταλάκια”,στις πρώτες σελίδες μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων.
Γι΄ αυτό μήπως πρέπει να βάλει τέλος στην φαρσοκωμωδία η ίδια η στρατιωτική ηγεσία. Οι εορταστικές τελετές των επομενων ημερών δίνουν την ευκαιρία στους Αρχηγούς να μιλήσουν δημόσια και να εκφράσουν την ενόχληση της συντριπτικής έως ολοκληρωτικής πλειοψηφίας των στελεχών και του προσωπικού των ΕΔ, για την αμφισβήτηση της πίστης τους στη Δημοκρατία. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το πουν και να το εκφράσουν.
Το κύρος της θέσης τους επιβάλει να το κάνουν.
Μήπως έτσι μπει επιτέλους τέλος στο σήριαλ του “χουντο-κινδύνου” κι έτσι βρούμε χρόνο να ασχοληθούμε με τα μεγάλα,τα σοβαρά και τα επικίνδυνα που έρχονται να αμφισβητήσουν και την κυριαρχία μας και τις ελευθερίες μας. Εννοούμε τον οικονομικό Αρμαγεδώνα που όλοι φοβούνται και περιμένουν στον πλανήτη.