Το «δόγμα του σοκ» την εποχή που οι ναζί εξόντωναν τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης

Το “δόγμα του σοκ” που ζούμε τώρα εμείς -και θα το ζήσουν κι άλλοι στην Ευρώπη- ίσως να μην είναι και τόσο νέα “συνταγή”.Η αστραπιαία εξέλιξη γεγονότων συνδυασμένη με απίστευτη πίεση με τη μορφή διλημμάτων “ζωής και θανάτου” έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν.

Ίσως αυτοί που το γνωρίζουν καλά να είναι οι Εβραίοι τη περίοδο της παντοδυναμίας των ναζί.Και η ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης,όπως μας την έγραψε αναγνώστης που τη γνωρίζει δείχνει ότι το “δόγμα του σοκ” είχε “εφαρμογές” και σε άλλες εποχές.

Η ιστορία όπως μας την έγραψε και χωρίς κανένα σχόλιο:

“Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ήταν απόγονοι των Εβραίων της Ισπανίας Σεφαραδί και κατέληξαν στη Θράκη και στη Μακεδονία, για να γλυτώσουν τις διώξεις της Ιεράς εξέτασης το 1493.

Εκεί τους βρήκαν οι Γερμανοί όταν κατέλαβαν την Ελλάδα .Οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να αφήσουν την Εβραικη κοινότητα της Θεσσαλονίκης εκτός της “τελικής λύσης” άλλωστε αριθμούσε 50.000 ψύχες .Σημαντικός αριθμός εχθρών της Γερμανίας αλλά και σημαντική πηγή πλούτου.

Απλά στην αρχή είχαν κάποια προβλήματα με τους Ιταλούς που είχαν αρνητική στάση στο θέμα. Αυτό βέβαια δεν πτόησε τους Γερμανούς που βρήκαν τη λύση. Αφού κατάλαβαν οτί δεν μπορούν να τους στείλουν απ ‘ ευθείας στα στρατόπεδα με την επιγραφή στην είσοδο » η εργασία απελευθερώνει » αποφάσισαν να τους οδηγήσουν εκεί με άλλο τρόπο.

Στην αρχή τους εξευτέλιζαν στο δρόμο τους παρουσίαζαν ως τεμπέληδες και τους χτυπούσαν.Πήραν όλα τα έργα τέχνης και τα βιβλία της Εβραικής κοινότητας. Κατέστρεψαν τις συναγωγές και τα νεκροταφεία τους.

Στη συνέχεια αποφάσισαν να στρατολογήσουν ως εργάτες για καταναγκαστική εργασία χιλιάδες για τα αμυντικά τους έργα στη περοχή. Δυστυχώς όμως η παραγωγικότητα των σκλάβων εργατών λόγω του ξύλου και της πείνας ήταν χαμηλή έτσι οι Γερμανοι ζήτησαν αποζημίωση από την Εβραική κοινότητα ένα υπέρογκο ποσό για τη ζημιά που είχαν πάθει από τους τεμπέληδες εργάτες. Ποσό που ήταν αδύνατον να μαζέψουν οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.

Για να καλύψουν τη «χασούρα τους » όμως οι Γερμανοί πήραν τα σπίτια και τις περιουσίες τους και για να μην τους αφήσουν άστεγους τους έκλεισαν σ΄ ένα γκέτο όπου άρχισαν να παρουσιάζονται ασθένειες λόγω του συνοστισμου αφου είχαν μαζευτεί χιλιάδες κόσμος σε δύο συνοικίες της Θεσσαλονίκης.

Για να μην εξαπλωθούν  οι ασθένειες και μια και η Ιταλία είχε φύγει από τον Άξονα τους μετέφεραν στους τόπους εξόντωση τους στη Ανατολή. Αφού τους τα πήραν όλα τους πήραν και τη ζώη.

΄Ολα αυτά βέβαια θα ήταν πολύ δύσκολο να τα πετύχουν οι Γερμανοί τόσο ήσυχα και χωρίς αντιδράσεις αν δεν είχαν τη βοήθεια του Κόρετς προέδρου του Εβραικού συμβουλίου που μίλαγε άψογα Γερμανικά και ήταν Γερμανοσπουδαγμένος. Του είχαν υποσχεθεί ότι θα γλυτώσει το θάνατο αυτός και οι συνεργάτες του.Τους πίστεψε ,όπως ίσως να πίστευε ότι θα γλίτωνε και τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης.Μπήκε κι αυτός στο τρένο μαζί με τους συνεργάτες του  αλλά όταν κατέβηκαν αντίκρυσαν το Μπίρκενμπαου όπου και εξοντώθηκαν”.