Πολλές φορές κι εμείς οι δημοσιογράφοι θέτουμε ζήτημα για την “προσφορά” των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων που έχουν αναπτυχθεί στο εξωτερικό. Ειδικά τώρα με την οικονομική κρίση. Ίσως επειδή την “προσφορά” την έχουμε συνδέσει με στρατιωτικές επιχειρήσεις και μόνο. Πολλές φορές όμως η προσφορά ενός ελληνικού στρατιωτικού τμήματος είναι πολύ -απείρως- μεγαλύτερη όταν δεν μιλούν τα όπλα. Αλλά η καρδιά. Και οι ΄Έλληνες στρατιώτες όπου κι αν βρέθηκαν ,σ΄ όποια φλεγόμενη γωνιά του πλανήτη κι αν υπηρέτησαν το απέδειξαν αυτό με το παραπάνω. Κυρίως σώζοντας παιδιά! Κι αυτό έγινε και τώρα στο Κόσσοβο.
Η ΕΛΔΥΚΟ, συνεχίζοντας το σημαντικό ανθρωπιστικό της έργο στην ευρύτερη περιοχή του Κοσσυφοπεδίου, εξασφάλισε με την συνδρομή του Γενικού Επιτελείου Στρατού την νοσηλεία της 15χρονης Μοναλίζα Χαϊντάρι, που πάσχει από δυσίατη ασθένεια, σε κατάλληλο νοσοκομείο στην Ελλάδα και ειδικότερα στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα Παίδων «Η Αγία Σοφία».
Το υψηλό κόστος νοσηλείας – θεραπείας της νόσου, ξεπερνούσε κατά πολύ τις οικονομικές δυνατότητες της οικογενείας, στερώντας κάθε ελπίδα στο νεαρό κορίτσι για ίαση της νόσου. Οι δυνατότητες νοσοκομειακής περίθαλψης και θεραπείας της νόσου στο Κοσσυφοπέδιο, λόγω των πρόσφατων εθνικιστικών συγκρούσεων, είναι σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης και υστερούν κατά πολύ των δυνατοτήτων του νοσοκομείου «Η Αγία Σοφία». Σε συνεργασία με το Γραφείο Συνδέσμου της Ελλάδας στο Κοσσυφοπέδιο, εξασφαλίσθηκε η νοσηλεία της ασθενούς στο νοσοκομείο Παίδων καθώς και η δωρεάν διαμονή της μητέρας της στους ξενώνες του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».
Επιπρόσθετα και κατόπιν συνεννοήσεως με το Υπουργείο Υγείας του Κοσσυφοπεδίου, τα έξοδα νοσηλείας θα καλυφθούν εξ’ ολοκλήρου από το Υπουργείο Υγείας του Κοσσυφοπεδίου, χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Κατά τα προηγούμενα έτη η ΕΛΔΥΚΟ προέβη σε αντίστοιχες ενέργειες που αποσκοπούσαν στην ίαση παιδιών που έπασχαν από ανίατες ασθένειες και νοσηλεύτηκαν σε ελληνικά νοσοκομεία όπως, η 13χρονη Λιριντόνα Ισούφι, που έπασχε από καρκίνο και ο 13χρονος Αρμπνορ Ρισα, που αντιμετώπιζε σοβαρό οφθαλμολογικό πρόβλημα.
Και δεν είναι μόνο αυτές οι περιπτώσεις. Ο Ελληνικός στρατός έχει εδώ και χρόνια προχωρήσει σε…”παιδομάζωμα ανθρωπιάς” βοηθώντας παιδιά.Από την εποχή της Σομαλίας ακόμη στη δεκαετία του 1990.
Είναι η άλλη Ελλάδα στην οποία συχνά αναφερόμαστε. Αυτή που δίνει ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε.