Την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017, στο πλαίσιο της κοινωνικής του προσφοράς, ο Στρατός Ξηράς διέθεσε ελικόπτερο CH-47D του 4ου Τάγματος Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού, για την αεροδιακομιδή νεογνού 19 ημερών με αναπνευστικά προβλήματα, από τη Ρόδο στο Ηράκλειο.
Εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να αναδείξουμε τις άνωθεν ενέργειες, ως χαρακτηριστικό δείγμα της ετοιμότητας και του αισθήματος ευθύνης που χαρακτηρίζει το ΓΕΣ και τις ΕΔ συνολικά. Η συνδρομή των ΕΔ αντικαθιστά για πολλοστή φορά τις ανύπαρκτες κρατικές υποδομές σε μέσα και υπηρεσίες αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών, που συνεχίζουν να λάμπουν δια της απουσίας τους, κάθε φορά που μια θεομηνία η άλλη καταστροφή πλήττει οποιαδήποτε περιοχή ανά την επικράτεια.
Ειδικά σε ότι αφορά την συνδρομή σε εναέρια μέσα σε ρόλο αεροδιακομηδών, το έργο των Chinook συνεπικουρούμενο από ΝΗ-90 έχει αποδειχτεί σωτήριο και πολυτιμότατο, με έντονη πτητική δραστηριότητα – όχι μόνο σε αυτήν την περίπτωση αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, παρά τις σημαντικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Αεροπορία Στρατού, σε ότι αφορά τις διαθεσιμότητες εναέριων μέσων.
Με αφορμή τα παραπάνω, δύο πράγματα θα υπογραμμίσουμε. Το πρώτο αφορά τις αυξημένες απαιτήσεις πτήσης πάνω από θάλασσα, παρά το γεγονός ότι τα πληρώματα τους μονίμως επιδεικνύουν ικανότητες και υπερβάλλοντα ζήλο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Το δεύτερο αφορά την συνεχιζόμενη και επιδεικτική αδιαφορία της κυβέρνησης στην επίλυση του θέματος ενίσχυσης των εναέριων μέσων αεροδιακομηδών, με αποτέλεσμα να καταπονείται σημαντικά ο στόλος των CH-47DG/SD και των ΝΗ-90 της Αεροπορίας Στρατού. Ο ρόλος των ελικοπτέρων αυτών όσο και αν εξυπηρετεί καταστάσεις, είναι η κάλυψη επιχειρησιακών απαιτήσεων του ΕΣ και για το λόγο αυτό έχουν γίνει τεράστιες δαπάνες από το υστέρημα του ελληνικού λαού την προηγούμενη δεκαετία, προκειμένου οι ΕΔ να έχουν τις δυνατότητες που απαιτούνται σε ότι αφορά την αεροκίνηση για κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών.
Η φθορά του στόλου αυτού, επιδεινώνει λοιπόν τις ήδη μειωμένες διαθεσιμότητες λόγω δημοσιονομικής κρίσης, με την κάλυψη αλλότριων αναγκών που –συστηματικά- το κράτος απαξιεί να καλύψει.. Κατάσταση η οποία θα πρέπει κάποια στιγμή να μεταβληθεί καθόσον, επιβάλλεται η σύσταση εθνικού φορέα αεροπορικών μέσων που θα καλύπτει τις ανάγκες της αεροπυρόσβεσης των αεροδιακομηδών ακόμα και των αποστολών SAR που θα ήταν ευχής έργο, αν συνέβαινε όμως μακριά από τις Ένοπλες Δυνάμεις, με προσωπικό και κονδύλια εκτός αυτών.
‘Ένας τέτοιος φορέας θα μπορούσε να έχει άμεση πρόσβαση σε κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προμήθεια εναέριων μέσων συμπληρώνοντας το στόλο των ελικοπτέρων του ΠΣ, του ΛΣ για κάλυψη αναγκών σε αποστολές αεροδιακομηδών, έρευνας διάσωσης και αεροπυρόσβεσης.
Αναμφίβολα μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ευεργετική καθώς δε θα αποσπούσε χρήμα, χρόνο και προσωπικό από την κυρίως αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία δεν είναι άλλη απ’ την ασφάλεια της χώρας από τις εξωτερικές απειλές.