Ένα ολόκληρο πρώην Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο – της περιόδου πριν της συγκυβέρνησης του 12 – (απόστρατοι σήμερα όλοι οι ναύαρχοι) σύρθηκαν στο δικαστήριο για ασήμαντο γεγονός.
Ασήμαντο όπως όλοι στο Πολεμικό Ναυτικό ήξεραν ότι είναι, αλλά κυρίως γιατί υπήρξε πανηγυρική αθώωση όλων των δήθεν εμπλεκομένων.
Να σύρονται έτσι ναύαρχοι στο Ναυτοδικείο χωρίς σοβαρό λόγο δεν έχει ξανασυμβεί στα χρονικά του ΠΝ.
Ένα ΑΝΣ να καλείται στο Ναυτοδικείο για μια απόφαση που πήρε κάποια στιγμή μέσα στις τόσες άλλες και αφορούσε τοποθετήσεις αξιωματικών στις ετήσιες μεταθέσεις.
Στην ουσία είχε συμφωνήσει με την εμπεριστατωμένη εισήγηση των αρμοδίων οργάνων για συγκεκριμένη τοποθέτηση αξιωματικού με βάση τα στοιχεία των ατομικών φακέλων χωρίς κάποιο μέλος να διαφοροποιηθεί.
Η ερώτηση είναι μήπως υπήρχε κάποιος λόγος που η στρατιωτική δικαιοσύνη επέδειξε τέτοια ευαισθησία, ενώ σε αλλά θέματα πολύ σοβαρότερα τα αντανακλαστικά της ήταν σαφώς βραδύτερα. Για παράδειγμα πως η η πολιτική δικαιοσύνη και βρήκε ενόχους για μίζες και από το χώρο των Ε.Δ και η στρατιωτική δεν έχει ακόμη βρει τίποτα;
Για να επανέλθουμε το θέμα:
Πρώην Αρχηγοί και Υπαρχηγοί αναγκάστηκαν να πληρώσουν δικηγόρους από τα λεφτά που δεν περίσσευαν σε κανέναν (ευτυχώς χάρη των Ενώσεων που είχαν πάρει κάτι …ψιλά αναδρομικά λόγω ΣτΕ. . . και πλήρωσαν).
Επιπλέον όπως μας πληροφόρησαν όσοι παρακολούθησαν την δίκη διατυπώθηκαν κατά τρόπο απαράδεκτο και πολιτικές αιχμές για ορισμένους, που οι ιδέες τους και οι προτάσεις για εξυγίανση και εκδημοκρατισμό των ΕΔ, δεν άρεσαν και δεν αρέσουν σε “σκληρούς συντηρητικούς”.