Ένα κείμενο που σχολιάζει όσα έγιναν στις κρίσεις του ΠΝ, με την υπογραφή του Ανδριανού Πούλου Υποναύαρχου εα έφθασε στο Onalert. Ένα κείμενο νομίζουμε ενδιαφέρον να διαβαστεί και να σχολιαστεί. Αφορμή για να γράψει αυτό το κείμενο – σχόλιο στάθηκαν τα ρεπορτάζ του Onalert για τις αποστρατείς Κονιδάρη – Βουραζέλη.
Διαβάστε το:
Προς την ομάδα σύνταξης του OnAlert
Κύριοι επιτρέψτε μου να κάνω ορισμένα σχόλια (εκφράζοντας φυσικά προσωπικές απόψεις) σχετικά με το άρθρο σας για την αποστρατεία των Αξιωματικών του ΠΝ Κονιδάρη και Βουραζέλη. Κατ΄αρχάς να πώ ότι σε πολλά ρεπορτάζ από τον χώρο της άμυνας ανακαλύπτω κατά καιρούς διάφορα στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είναι όμως φυσικό για έναν άνθρωπο, όπως κάποιος δημοσιογράφος, που δεν ζεί τα πράγματα από κοντά, να στηρίζεται στις πληροφορίες που του μεταφέρουν. Η αξιοπιστία λοιπόν του κάθε ρεπορτάζ, εξαρτάται από την αξιοπιστία των πληροφοριών και φυσικά των ατόμων που τις μεταφέρουν. Στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ τα πράγματα είναι όπως ακριβώς τα περιγράφετε. Εγώ μάλιστα θα προχωρήσω και πιό πέρα και θα προσθέσω και το όνομα του επίσης αποστρατευθέντος Υποναυάρχου μηχανικού Μπουγιούκου (τάξη 81).
Γνωρίζοντας λοιπόν αυτούς τους Αξιωματικούς από Ν. Δοκίμους μπορώ να πω, σαν πρώτη άποψη ότι το κοινό τους χαρακτηριστικό, που διαμόρφωσαν στη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους (μέσα από κοπιώδη εργασία, μορφωση και συνεχή επαγγελματική βελτίωση) ήταν ότι είχαν πάντα αιτιολογημένη και πλήρως τεκμηριωνένη άποψη. Άποψη που δεν δίσταζαν να την υποστηρίζουν όποιον και αν είχαν απέναντί τους. Δεν έκρυβαν προβλήματα κάτω από το χαλί, δεν ωραιοποιούσαν καταστάσεις με λίγα λόγια δεν τους ενδιέφερε να είναι αρεστοί, τους ενδιέφερε το είναι και όχι το φαίνεσθαι. Εκτιμώ ότι τέτοιους συνεργάτες ήθελε να έχει δίπλα του ο Ναύαρχος Χρηστίδης, όπως εκτιμώ και κάθε σώφρων ηγέτης που ενδιαφέρεται για την επιτυχία του έργου του. Από εκεί και μετά έχουμε δει ηγεσίες που τους ενδιαφέρει η εικονική πραγματικότητα ή δεν επιτρέπουν να σταθούν δίπλα τους άνθρωποι με ισχυρό αντίλογο.
Παρ΄ότι μακρυγόρησα δεν είχα σκοπό να εκθειάσω τους ανωτέρω Αξιωματικούς. Τους ξέρουμε όλοι και δεν το χρειάζονται. Κίνητρό μου απετέλεσε η απορία σας για τις αποστρατείες αναφερόμενοι μάλιστα και σε ισχυρά βιογραφικά. Απορώ λοιπόν με την απορία σας αυτή και σας αντιστρέφω το ερώτημα. Με τι βιογραφικό συνεκρίθη με τους συνυποψηφίους του και επελέγη (ή μάλλον επεβλήθη και μάλιστα δις) από το ΚΥΣΕΑ ο Βαγγέλης Αποστολάκης; Ένας Αξιωματικός χωρίς ιδιαίτερη παρουσία μέχρι Πλοίαρχος και που πάντα από τότε και μετά υποβασταζόταν (σύμφωνα με όσα μπορούμε να δούμε και να καταλάβουμε) από βαρύγδουπα πολιτικά και όχι μόνον ονόματα. Ή μήπως το γεγονός ότι πέρασε σαν διάττων αστέρας από κάποιες θέσεις (Υ/ΑΣ, Υ/ΓΕΕΘΑ) τα τελευταία τρία χρόνια, του αναπλήρωσε την εμπειρία που κάποιοι όπως οι προαναφερόμενοι χρειάστηκαν δεκαετίες να αποκτήσουν. Διερωτάσθε, αν υπήρχε ένα είδος ΑΣΕΠ ή γραπτές εξετάσεις, αν λαμβανόταν υπ΄όψη με κάποια μόρια η επαγγελματική διαδρομή κάποιου (δεν έχουν όλες οι θέσεις την ίδια βαρύτητα από πλευράς ευθυνών) καθώς και η τυχόν ακαδημαϊκή του μόρφωση πέραν της υποχρεωτικής, πόσοι από τους κατά καιρούς ναυάρχους θα είχαν δει την πόρτα του ΑΝΣ; Αν ήταν υποχρεωτικός ο μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών (δεν υπάρχει Αμερικανός ναύαρχος που να μην έχει τουλάχιστον ένα – το ΓΕΣ τουλάχιστον απαιτεί πτυχίο ΣΕΘΑ). Μπορείτε φυσικά να αναφερθείτε στις εκθέσεις ικανότητας, όμως από την στιγμή που λαμβάνει γνώση ο αξιολογούμενος όλοι εκτινάχθηκαν στο άριστα. Είθισται βέβαια ο κάθε Αρχηγός να επιλέγει τους συνεργάτες που επιθυμεί (και που ίσως του επιβάλλουν ;). Οπότε σύμφωνα με τα προσωπικά του κριτήρια, τις ικανότητές του και την εμπειρία του κάνει και τις επιλογές του. Καλό θα είναι όμως αυτές οι επιλογές να αντέχουν στην βάσανο της κριτικής προς όφελος του ΠΝ. Το θέμα δεν είναι αν κάποιοι ναύαρχοι γίνονται αξιοκρατικά, αλλά γατί κάποιοι δεν γίνονται ή δεν εξελίσσονται ενώ θα έπρεπε .
Μετά από 37 χρόνια υπηρεσίας στο ΠΝ έχω την άποψη (θεωρώ ότι δεν κομίζω γλαύκαν στην Αθήνα) ότι δύο στελέχη εκ των οποίων το ένα μέτριο έως καλό, χωρίς ιδιαίτερα αρνητική επαγγελματική καριέρα (ατυχήματα, σοβαρά πειθαρχικά ή ποινικά παραπτώματα) αλλά και χωρίς πρωτοβουλία ή να παρουσιάσει κάτι το ιδιαίτερο πέραν της απλής διεκπεραίωσης , το δε άλλο με άριστη (από πλευράς θέσεων ευθύνης) πορεία, με ακαδημαϊκές περγαμηνές, με διακρίσεις σε σταδιοδρομικά σχολεία (με λίγα λόγια με ένα βαρύ βιογραφικό) έχουν την ίδια πιθανότητα να ανέλθουν στα ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας εφ΄όσον ο μέτριος έχει τις κατάλληλες προσβάσεις και διασυνδέσεις σε πολιτικά γραφεία. Για να μην πώ ότι αρκετές φορές, ο μέτριος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες (το έχουμε δεί άπειρες φορές).
Ποιό είναι το μήνυμα που παίρνουν οι μικρότεροι αξιωματικοί; Οι μεν μέτριοι επαναπαύονται και αρχίζουν τις εξωυπηρεσιακές επαφές από νωρίς. Είναι αφανείς (συνήθως γιατί λόγω μετριότητας το ΠΝ δεν τους έχει στην πρώτη γραμμή-δεν το επιθυμούν άλλωστε) και μόλις αρχίσουν τα εξωτερικά ή οι επιλογές για ανώτατες θέσεις εμφανίζονται σαν τα σαλιγκάρια μετά την βροχή με τον κηδεμόνα τους. Οι δε άριστοι προσπαθούν, βελτιώνονται συνέχεια αλλά οι περισσότεροι δεν καταδέχονται να πάνε σε γραφεία πολιτικών και να υποχρεωθούν σε άτομα που πολλές φορές δεν έχουν ούτε την μόρφωση ούτε και τα ένσημά τους. Αρκετοί λοιπόν (κυρίως μηχανικοί) με λαμπρές σπουδές στο εξωτερικό ή εσωτερικό (που τις έχει πληρώσει το κράτος), με αυτοπεποίθηση και γνώση της αξίας τους φεύγουν (όσο η νομοθεσία το επέτρεπε) αφήνοντας πίσω τους κενό δυσαναπλήρωτο. (Κοιτάς ποιοί έμειναν για να διαλέξεις και απογοητεύεσαι)
Παρ΄ότι θεωρώ ότι τα πράγματα στο ΠΝ είναι πιό αξιοκρατικά δεν μπορεί να απέχουν πολύ από τα συμβαίνοντα και τις πρακτικές που εφαρμόζονται στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Μην απορούμε λοιπόν για την χρεωκοπία και για το γεγονός ότι στο τέλος μιας τέτοιας πορείας περιμένει πάντα ένας Tomsen.
Συγγνώμη αν ήμουν κουραστικος, επιτρέψτε μου να τελειώσω με τα λόγια που μας έλεγε χαριτολογώντας στην ΣΝΔ, ο καθηγητής ναυτικων μηχανών και συγγραφέας πλήθους τεχνικών εγχειριδίων Βούσουρας: «Κύριοι, ως γνωστόν επί του ύδατος επιπλέουν δύο πράγματα, οι φελλοί και …»
Αδριανός Πούλος, Msc
Υποναύαρχος ΠΝ ε.α
(4ος της τάξης 81)
Διαβάστε ακόμη:
ΟΛΗ η διαταγή – βόμβα του υπαρχηγού Στόλου : «Δεν σιώπησα ποτέ υπηρέτησα το ΠΝ όχι παρέες»