Φωνές από τη Μικρασιατική Καταστροφή θα ακουστούν στη Νέα Υόρκη, σε θεατρική παράσταση που θα παρουσιαστεί αύριο στο αμφιθέατρο του Μεταπτυχιακού Κέντρου, του Δημοτικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (CUNY), στο Μανχάταν, σε επιμέλεια και παρουσίαση από την Ακτίνα Σταθάκη.
Η Ελληνίδα ηθοποιός και σκηνοθέτης, η οποία είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια του ετήσιου φεστιβάλ «Μεταξύ των θαλασσών» που πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη από το 2010, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «η παράσταση «Abandon the Citizens» (Πολίτας Εγκαταλείψατε) βασίζεται σε μαρτυρίες επιζώντων της Μικρασιατικής Καταστροφής, οι οποίες έχουν εκδοθεί στα βιβλία «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου και «Έξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών. Η ιδέα για την παράσταση γεννήθηκε πέρυσι, με την επέτειο των 90χρονων της Καταστροφής».
Η κ. Σταθάκη ανέφερε ότι την ενδιαφέρει «η μαρτυρία ως πρώτη ύλη για τη θεατρική δημιουργία». «Και η συγκυρία της επετείου» πρόσθεσε «μου έδωσε το έναυσμα να αρχίσω να ερευνώ αυτό το υλικό, που μέχρι πρόσφατα δεν το γνώριζα καθόλου. Τα κείμενα αποδείχθηκαν πραγματικός θησαυρός και από καλλιτεχνικής απόψεως, αλλά και από ιστορικής γνώσης. Από καλλιτεχνικής απόψεως ο λόγος αυτών των ανθρώπων αποτελεί μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό. Η κάθε μαρτυρία έχει το δικό της γλωσσικό ιδίωμα, το δικό της χρώμα και ποιητικότητα. Άλλες καθημερινές και άμεσες, και άλλες αγγίζοντας τα επίπεδα της τραγωδίας (αυτός είναι και ένας λόγος που επέλεξα να το παρουσιάσω στα ελληνικά με αγγλικούς υπέρτιτλους. Για να μη χαθεί η ποιητικότητα και μοναδικότητα του λόγου)».
Στη συνέχεια, επισήμανε ότι «μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες έχει να κάνει με την ηθική ευθύνη του καλλιτέχνη που πραγματεύεται βιογραφικό υλικό: πώς παρουσιάζω αυτές τις ιστορίες με τρόπο που θα σεβαστεί τη μνήμη και την εμπειρία των ανθρώπων». «Αυτό που με ενδιαφέρει με την παράσταση είναι οι ζωές και οι εμπειρίες των απλών ανθρώπων, τα «μικρά» πράγματα που η επίσημη Ιστορία αφήνει απέξω. Αλλά, συγχρόνως, ελπίζω ότι η παράσταση θα βοηθήσει στην έναρξη ενός ειλικρινούς και ενημερωμένου διαλόγου γι’ αυτό το κομμάτι της Ιστορίας. Θα με ενδιέφερε πολύ, στο μέλλον, να συμπεριλάβω και μαρτυρίες από Αρμενίους, Τούρκους και Ευρωπαίους, να γίνει μία σύνθεση που θα αναδεικνύει την πολυπλοκότητα του ζητήματος και το ότι σε κάθε περίπτωση οι απλοί άνθρωποι γίνονται πάντα τραγικά θύματα του πολέμου και των πολιτικών υπολογισμών» συμπλήρωσε.
Όσον αφορά τη σημασία της παρουσίασης του συγκεκριμένου έργου σε κοινό της Νέας Υόρκης, η Ελληνίδα καλλιτέχνης υπογράμμισε ότι «είναι σημαντική». Επίσης, εξέφρασε χαρά που της δόθηκε αυτή η δυνατότητα. «Γι’ αυτό, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στην καθηγήτρια Anny Bakalian του τμήματος Middle Eastern and Middle Eastern American Studies του CUNY, για τη βοήθειά της ώστε να ανέβει αυτό το έργο» σημείωσε.