Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, συμμετείχε χθες, Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2025, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων με θέμα ημερήσιας διάταξης το νομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ για την «Μετάβαση των Ενόπλων Δυνάμεων στη Νέα Εποχή».
Ο Δένδιας απάντησε στην κριτική της αντιπολίτευσης και στάθηκε ιδιαίτερα σε ορισμένα αντικείμενα του νομοσχεδίου του ΥΠΕΘΑ, όπως η σταδιοδρομία και η εξέλιξη Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Επαγγελματιών Οπλιτών των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναδιοργάνωση ακαδημαϊκής εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και η στρατολογία των Ελλήνων.
Στη συνεδρίαση παρέστησαν επίσης ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Θανάσης Δαβάκης και οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο Νίκος Δένδιας είπε αναλυτικά:
«Κύριοι συνάδελφοι. Πρέπει να λυθεί ένα βασικό ζήτημα και ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το έθεσε. Πρέπει να του αντιστραφεί η ερώτηση: Τα πράγματα ως έχουν, έχουν καλώς ή όχι; Διότι αν μεν έχουν καλώς, αν τα στοιχεία για την ανεστραμμένη πυραμίδα, – ελέγξτε την – είναι ανακριβή, τα στοιχεία για αυτήν που μου προσκομίζει η φυσική ηγεσία και τα προσκομίζω ενώπιών σας, τότε προφανώς μπορεί να μην υφίσταται πρόβλημα.
Αλλά εάν η ανεστραμμένη πυραμίδα είναι η πραγματικότητα, μου λέτε τι εισηγείστε ακριβώς παρακαλώ; Γιατί επί τέσσερις ώρες δεν άκουσα κάτι. Αποτελείτε εξαίρεση κύριε συνάδελφε, χάρηκα που σας άκουσα και θα σχολιάσω στο τέλος. Παρά το νεαρόν – θα μου επιτρέψετε – της ηλικίας σας. Κακώς ονομάσατε τον εαυτό σας ως πέραν της νεότητος.
Και έτσι για να είμαστε λίγο εδώ σοβαροί και συνεννοημένοι. Εάν τα βρίσκετε όλα τόσο ωραία, μου βρίσκετε έναν άλλο Στρατό στον πλανήτη, αν έχετε την καλοσύνη πλην της Υποσαχάριας Αφρικής, που να έχει ανάλογη διάταξη με αυτήν την οποία θεωρείτε ικανοποιητική, επαρκή και ανταποκρινόμενη στις αμυντικές ανάγκες της χώρας;
Βρείτε μου ένα υπόδειγμα, θα το ακολουθήσουμε. Διότι συμφωνήσαμε όλοι με κάποιες λεκτικές ελαφρές εξαιρέσεις -αλλά θεωρώ ότι στην πραγματικότητα όλοι- ότι η χώρα αντιμετωπίζει απειλή. Έτσι δεν είναι; Δεν κινούμεθα σε ουδέτερο έδαφος. Δεν είμαστε το Λουξεμβούργο. Η Ελλάδα είμαστε. Υπάρχουν κάτι πράγματα, «Γαλάζια Πατρίδα» και τα λοιπά, νομίζω “casus belli”, τα ξέρουμε όλοι αυτά.
Επ’ αυτής της βάσης συνομιλούμε. Κι επίσης φαίνεται ότι εδώ, το υπάρχον πλαίσιο που επιβάλλει αξιολόγηση διά Νόμου (θα υποτιμούσα τις γνώσεις σας αν σας προσκόμιζα και κατέθετα το ΦΕΚ αλλά το έχω μαζί μου εδώ) αγνοείται επί δεκαετίες.
Έτσι δεν είναι κύριε Ναύαρχε; Επί της ηγεσίας σας δεν αγνοήθηκε; Επί της υπουργίας σας δεν αγνοήθηκε; Επί της κυρίας Αναγνωστοπούλου την υπουργία, σε άλλο Υπουργείο μεν, με άλλο Υπουργό Άμυνας, δεν αγνοήθηκε; Επί των ημερών μας -γιατί δεν θέλω να κατηγορώ άλλους- δεν αγνοήθηκε; Επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ δεν αγνοήθηκε; Πότε προέβλεπε το σύστημα ή πότε το οποιοδήποτε σύστημα οποιουδήποτε Στρατού στον πλανήτη προβλέπει την εν σώματι προαγωγή των πάντων, σε όλους τους βαθμούς μέχρι πέρατος της ιεραρχίας;
Τότε με αυτή τη λογική οι Ευέλπιδες θα έπρεπε να απαιτήσουν όλοι να γίνουν Αρχιστράτηγοι και το να μη δεχθούμε ότι όλοι οι Ευέλπιδες πρέπει να γίνουν Αρχιστράτηγοι, όλοι οι Ναυτικοί Δόκιμοι Αρχιναύαρχοι και όλοι οι απόφοιτοι της Σχολής Ικάρων Αρχιπτέραρχοι, παραβιάζουμε τα δικαιώματά τους και τον προγραμματισμό της ζωής τους, γιατί στο τέλος-τέλος αυτό ήταν το όνειρό τους! Μα με συγχωρείτε τώρα, αυτά είναι σοβαρά πράγματα; Είναι δυνατόν αυτά να υποστηρίζονται σοβαρά;
Επί τέσσερις ώρες ακούω ένα θέμα. Ελάχιστα ο Ναύαρχος κύριος Αποστολάκης και ελάχιστα ένας-δυο άλλοι και ο νεότερος των συναδέλφων αναφέρθηκαν σε όλα τα υπόλοιπα. Ένα νομοθέτημα το οποίο είναι πολύ μεγάλο πράγματι για τα δεδομένα αυτού του Υπουργείου και δεν ασχοληθήκατε με τίποτε άλλο. Το μόνο το οποίο εξήψε τη φαντασία σας, το ενδιαφέρον σας για το αξιόμαχο, ήταν το θέμα των Υπαξιωματικών.
Το αμφιλεγόμενο ζήτημα των Υπαξιωματικών
Σέβομαι απολύτως τους Υπαξιωματικούς, ακριβώς επειδή τους σέβομαι φέρνω το νομοσχέδιο. Ακριβώς επειδή έχουν να παίξουν ένα συγκεκριμένο ρόλο φέρνω το νομοσχέδιο. Ακριβώς επειδή αυτή τη στιγμή δεν εκπληρώνουν το ρόλο τους φέρνω το νομοσχέδιο.
Αλλιώς με συγχωρείτε, αλλά έτσι όπως είναι διαρθρωμένο, δεν εκπληρώνουν το ρόλο τους ως Υπαξιωματικών, βεβαίως. Διότι όταν σταματάνε και μετακινούνται σε Αξιωματικούς, παύουν να εκτελούν το ρόλο τους ως Υπαξιωματικοί. Δεν είναι προφανές αυτό, χρειάζεται να σας το πω; Το ξέρετε πριν το πω.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένο καθηκοντολόγιο; Γιατί μειώνεται ο Υπαξιωματικός όταν εκτελεί τα καθήκοντα του Υπαξιωματικού; Γιατί είναι μειωτικό για την αξιοπρέπειά του, για τη ζωή του, για τα όνειρά του, για το ταλέντο του, για την οικογένειά του, για το κύρος του; Εσείς υποβαθμίζετε το κύρος των Υπαξιωματικών απαιτώντας ότι αν δεν γίνουν Αξιωματικοί δεν έχουν κοινωνικό κύρος. Αυτό που λέτε είναι λάθος.
Είναι λάθος, είναι βαθύ λάθος. Το νομοσχέδιο σέβεται το κύρος των Υπαξιωματικών. Και μου είπατε για τα χιλιάδες σχόλια. Αλήθεια; Το ΕΛΚΑΚ είχε σχεδόν 10.000 σχόλια. Κρίνετε πολλά τα 16.000 σχόλια; Τα 1.400 προέρχονται από έναν! Μπορώ να σας κάνω ανάλυση των σχολίων αλλά δεν έχει καμιά σημασία στο τέλος-τέλος. Γι’ αυτό είναι η Διαβούλευση, για να μπαίνει ο καθένας και να γράφει αυτό που θέλει.
Αλλά μην μου εμφανίζεται τα 16.000 σχόλια ως σαν άνοιξαν οι πύλες του ουρανού και εξήλθε η οργή του Μεγαλοδύναμου και κατέλυσε τα πάντα. Αλήθεια; Ελάχιστα σχόλια έγιναν από την Αξιωματική Αντιπολίτευση για τα θέματα της στρατολογίας. Πάλι δεν κατάλαβα. Η υπηρεσία στην Πατρίδα είναι αντικίνητρο; Κάτι τέτοιο, δεν το κατάλαβα ειλικρινά. Θα δω τα πρακτικά για να καταλάβω πώς ελέχθη. Δεν είναι συνταγματική υποχρέωση, άρθρο 4 παρ. 6 του Συντάγματος, αυτό είναι; Η μνήμη μου στους αριθμούς καμιά φορά.
Δεν είναι υποχρεωτική η υπηρεσία στην Πατρίδα, μου διαφεύγει; Είναι λογικό να δεχθούμε τέσσερις ταξιαρχίες Ι5; Ναι, τέσσερις ταξιαρχίες Ι5 με ιδιωτικό χαρτί γιατρού, τη στιγμή που η χώρα αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή; Με συγχωρείτε που τους παρενοχλώ επειδή φέρνουμε μια διάταξη να απαιτείται βεβαίωση δημόσιου νοσοκομείου. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, πραγματικά. Προφανώς κάποια δικαιώματά τους παραβιάζουμε.
Απαντήσεις στην αντιπολίτευση
Το ίδιο ισχύει και για τον εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ. Χρησιμοποίησε τη λέξη «βιωματικά». Ποιο είναι το βιωματικό στοιχείο εδώ, για να καταλάβω. Πάλι πρέπει να μου εξηγηθεί. Είναι βιωματικό στοιχείο η προαγωγή των πάντων μέχρι το βαθμό του Συνταγματάρχη; Από πού και ως πού;
Όσον αφορά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, έχουμε μια διαφορετική νοοτροπία αγαπητέ κύριε συνάδελφε, το ξέρω. Και σέβομαι τη δική σας. Αλλά εσείς έχετε ένα ιστορικό πρότυπο, με συγχωρείτε. Σπανίως ανατρέχω στην Ιστορία, διότι στην Ελλάδα η ιστορία μας πληγώνει. Αλλά εσείς έχετε ένα ιστορικό πρότυπο. Με συγχωρείτε, στον «Κόκκινο Στρατό» πώς ήταν τα πράγματα; Ποιο στρατό μας εισηγείστε εδώ που μπορεί να υπερασπιστεί την Πατρίδα μας;
Αφήστε τα εκτός συνόρων και τα λοιπά, την Πατρίδα μας με αυτή τη διάταξη. Έχετε υπηρετήσει και τα ξέρετε. Τα ξέρετε καλύτερα από εμένα. Εγώ ήμουν μέχρι Ανθυπολοχαγός. Είναι αυτό που λέτε, μπορείτε να το υπερασπίσετε ακόμα και για τον Στρατό του υπαρκτού σοσιαλισμού; Έτσι ήταν διαρθρωμένος; Αφήστε τον ΝΑΤΟϊκό. Σας ρωτώ για τον «Κόκκινο Στρατό». Ο Κόκκινος Στρατός ήταν γεμάτος Συνταγματάρχες χωρίς Υπαξιωματικούς και χωρίς Στρατιώτες;
Όσον αφορά το θέμα της Νέας Αριστεράς, ετέθη το θέμα της κοινωνικής συμμετοχής. Δεν μετέχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις στην προσπάθεια στήριξης της κοινωνίας; Τη Διεύθυνση Φυσικών Καταστροφών ποια Κυβέρνηση τη νομοθέτησε; Την παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων σε όλες τις φυσικές καταστροφές πλέον, με οργανωμένο τρόπο, ποια Κυβέρνηση την εφαρμόζει; Ο αριθμός των αεροδιακομιδών διαχρονικά, όχι μόνο επ’ αυτής της Κυβέρνησης, ξέρετε όλοι ότι είναι τεράστιος. Δεν υπάρχει κοινωνική συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων ή θα τεθεί εν αμφισβητήσει η κοινωνική στήριξη από τις Ένοπλες Δυνάμεις εξαιτίας της εκλογίκευσης της Δομής; Από που προκύπτουν όλα αυτά τα πράγματα;
Και επίσης, «θεμελιωμένη προσδοκία», χρησιμοποιήθηκε ο όρος. Θεμελιωμένη προσδοκία στην παρανομία; Θεμελιωμένη προσδοκία στη μη αξιολόγηση; Θεμελιωμένη προσδοκία στη μη τήρηση στων υπαρχουσών διατάξεων; Θεμελιώνεται η προσδοκία επί του παρανόμου; Αυτό το ακούω πρώτη φορά!
Και βεβαίως, δεν μπορούν να συντηρηθούν τα αεροπλάνα από ιδιώτες. Εγώ βεβαίως πιστεύω, θέλω να είμαι ειλικρινής και το έχω πει, πιστεύω στο στρατό των πολιτών, βαθιά. Αλλά όταν λέμε κάτι, να ξέρουμε και τι λέμε. Τα “Rafale” ιδιωτική εταιρεία τα φτιάχνει, δεν τα φτιάχνει το Γαλλικό Δημόσιο. Μου λέτε δηλαδή ότι η “Dassault” δεν μπορεί να συντηρήσει τα “Rafale”; Για να καταλάβω ποιο είναι το επιχείρημα πίσω.
«Ανωτατοποίηση», στο άρθρο 120 υπάρχει. Ελέχθη ότι δεν προβλέπεται. Στο άρθρο 120 του παρόντος νομοθετήματος! Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ το πίστευε, που έρχεται εδώ και μας λέει διάφορα ωραία για τα δικαιώματα των Υπαξιωματικών, αν ο ΣΥΡΙΖΑ πίστευε ότι πρέπει η Σχολή Υπαξιωματικών να γίνει Ανώτατη, γιατί δεν το έκανε τόσα χρόνια; Τι εμπόδιζε τον ΣΥΡΙΖΑ να το κάνει; Δεν έχει οικονομικό κόστος, για να μη μου πουν την κρίση, γιατί δεν το έκανε;
Μας είπαν επίσης ότι οι Σχολές Υπαξιωματικών δεν είναι σοβαρές Ανώτατες Σχολές, γιατί δεν μπορούν να κάνουν διδακτορικά, όπως προβλέπεται εδώ. Εδώ ούτε οι Σχολές των Αξιωματικών δεν μπορούσαν να κάνουν διδακτορικά μέχρι των ημερών μας.
Η Νέα Αριστερά ξεχνά ότι έχει κυβερνήσει και ότι δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Είναι κυβερνητικό κόμμα, κόμμα που κυβέρνησε. Το ό,τι δημοσκοπικά καταρρέει, δεν σημαίνει με κανέναν τρόπο ότι απαλείφονται οι κυβερνητικές της ευθύνες. Εάν πίστευε η Νέα Αριστερά ότι έπρεπε να υπάρχει, όταν συμμετείχε στην Κυβέρνηση, πρόβλεψη για διδακτορικά στις Σχολές των Αξιωματικών, γιατί δεν το πρόβλεψε; Γιατί μας κάνει εμάς μάθημα τώρα, που εμείς το προβλέψαμε;
Επίσης είναι λίγο συγκινητικό το ενδιαφέρον για όσους δεν υπηρετούν, λόγω διαφόρων προβλημάτων. Εγώ θα περίμενα να υπάρχει ίδιο ενδιαφέρον και γι’ αυτούς που υπηρετούν. Γιατί για αυτούς που υπηρετούν, για αυτούς που θυσιάζουν χρόνια και πάνε και φοράνε τη στολή, δεν άκουσα να υπάρχει κανένα ενδιαφέρον εδώ, τουλάχιστον από αυτή την τοποθέτηση.
Απαραίτητες οι αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις
Στον κ. Φωτόπουλο της Ελληνικής Λύσης, τον οποίο θεωρώ ότι έχει καλές προθέσεις: Αμφισβητήσατε την ανεστραμμένη πυραμίδα, μακάρι κύριε συνάδελφε, μακάρι τα στοιχεία να είναι λάθος, ποιος δεν το θέλει; Τι με κινητροδοτεί σε εποχές κρίσης και φέρνω αυτό το νομοσχέδιο; Ποιο είναι το κίνητρο της Κυβέρνησης που αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος; Γιατί υπάρχει κόστος, το ξέρω.
Η διαμαρτυρία δεν είναι του μεγέθους που την παρουσιάζετε, αλλά υπάρχει διαμαρτυρία και την προσλαμβάνω. Τι είναι αυτό που αναγκάζει μια Κυβέρνηση σε στιγμές κρίσης, σε στιγμές αν θέλετε που δεν βρίσκεται σε δημοσκοπική άνθιση, δεν καταγράφουμε 45% στις δημοσκοπήσεις, γιατί το κάνουμε; Είμαστε κακοί άνθρωποι; Έχουμε κάτι εναντίον των Υπαξιωματικών; Τι είναι αυτό το οποίο μας κινητροδοτεί, εάν όχι το γεγονός ότι η παρούσα κατάσταση δεν είναι βιώσιμη;
Να είμαστε σε αυτό σαφείς, όταν μας λέτε ότι αυτά είναι αχρείαστα και διαλύουν τις Ένοπλες Δυνάμεις, αυτό προϋποθέτει δύο υποθέσεις εργασίας.
Πρώτον ότι η υπάρχουσα κατάσταση είναι καλή, είναι ανεκτή και δεύτερον ότι δεν θα επιδεινωθεί εάν παραμείνει το σύστημα ως έχει.
Και τα δύο είναι ψευδείς υποθέσεις. Η παρούσα κατάσταση δεν είναι ανεκτή και αν την αφήσουμε έτσι θα επιδεινωθεί.
Άρα λοιπόν όταν μας λέτε ότι η παρέμβαση εδώ είναι βλαπτική για τις Ένοπλες Δυνάμεις, το ελάχιστο που είχατε υποχρέωση να κάνετε – δεδομένου ότι συμφωνούμε όλοι ότι υπάρχει απειλή – είναι όσοι κυβερνήσατε να το έχετε φροντίσει στο παρελθόν και να το έχετε επιλύσει με τον τρόπο που εσείς κρίνετε. Όσοι δεν κυβερνήσατε να μας καταθέσατε πρόταση νόμου και να μας πείτε πώς αντιμετωπίζετε το θέμα της αναστραμμένης πυραμίδας ή να αμφισβητήσετε τους αριθμούς.
Να είμαστε ειλικρινείς τώρα εδώ μεταξύ μας, είναι και αργά, πλησιάζουν και Χριστούγεννα, η προσπάθεια αλίευσης της ψήφου των Υπαξιωματικών δεν είναι η πιο σοφή τακτική. Με συγχωρείτε που θα σας το πω, υπάρχει και μια ευρύτερη ευθύνη. Δεν μπορούμε να παίζουμε με αυτά τα πράγματα.
Κύριε Οικονομόπουλε, υπήρξατε μετριοπαθής στην τοποθέτησή σας και ήρεμος. Ρωτήσατε ποια ανάγκη. Η ανάγκη, σας το είπα, των αριθμών. Δεν γίνεται έτσι, δεν πάμε έτσι. Παίρνουμε το πολιτικό κόστος. Αφήστε μας να κάνουμε τη μεταρρύθμιση και να πάρουμε εμείς το κόστος. Δεν σας ζητάμε συμμετοχή στο κόστος, αλλά σας παρακαλώ μην μας διδάσκετε κιόλας. Και δεν το λέω σε εσάς ειδικά αυτό. Σε εσάς θέλω να απαντήσω στο εάν στερούμε την εξέλιξη στους Υπαξιωματικούς. Δεν τους στερούμε την εξέλιξη, είναι λάθος αυτό και ακούγεται συνεχώς. Τους αφήνουμε δύο παράθυρα σαφέστατα.
Ο νεαρός κύριος συνάδελφος τοποθετήθηκε και επί των δύο, απλώς θα του επεξηγήσω κάτι, με τα οποία μπορούν να γίνουν Αξιωματικοί. Και ο αριθμός που θα γίνουν Αξιωματικοί με τις ρυθμίσεις αυτές θα είναι μεγαλύτερος από αυτόν με τον οποίο θα γινόντουσαν αν δεν υπήρχαν αυτές οι ρυθμίσεις. Βεβαίως, δεν πρόκειται για προώθηση εν σώματι, «άπαντες». Το 98% με 100% βαθμολογία στην αξιολόγηση, αυτά είναι αστεία πράγματα, δεν αντέχουν σε καμιά κριτική.
Και επίσης, να ξεκαθαρίσω το εξής, γιατί υπάρχει μια σύγχυση με την διατύπωση, μπορεί και η διατύπωση να μην είναι άριστη και να πρέπει να τη βελτιώσουμε, να το δούμε. Όταν λέμε μετά από 14 χρόνια ότι απαιτείται πτυχίο Ανώτατης Σχολής, όσοι μεν μπαίνουν από εδώ και πέρα στη Σχολή Υπαξιωματικών που είναι Ανώτατη θα έχουν πτυχίο Ανώτατης Σχολής, άρα δεν θα χρειάζονται και δεύτερο πτυχίο Ανώτατης Σχολής. Με ρώτησε κάποιος συνάδελφος νομίζω. Αυτό θα είναι το πτυχίο. Όσοι δε έχουν τελειώσει τη Σχολή Υπαξιωματικών χωρίς να είναι Ανώτατη, θα φροντίσουμε να μπορούν να κάνουν και τον έναν υπολειπόμενο χρόνο παρά τις δυσκολίες που θίξατε -τις καταλαβαίνουμε- από την υπηρεσία τους, ώστε και αυτοί να έχουν το πτυχίο της Ανώτατης Σχολής και να μπορούν να γίνουν Αξιωματικοί.
Εμείς δεν θέλουμε να μην υπάρχει φιλοδοξία σε ορισμένους που θέλουν από τους Υπαξιωματικούς να ακολουθήσουν μία άλλη καριέρα, διαφορετική. Θα τους ενθαρρύνουμε σε αυτό και θα τους βοηθήσουμε σε αυτό. Στελέχη χρειαζόμαστε, καλά στελέχη. Δίπλα τους θα είμαστε. Θα τους σταθούμε. Δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε απόκληρους τους συστήματος. Προσπαθούμε όμως να εκλογικεύσουμε το σύστημα.
Στην Πλεύση Ελευθερίας θα ήθελα να σας παρακαλέσω, εσείς ήσασταν πιο θεσμική νομίζω, δεν απευθύνετε ερώτηση στην ηγεσία παρά μόνο επί τεχνικών θεμάτων. Το είπα και προηγουμένως, μετά το 1974 την ευθύνη, την έχει κυρία συνάδελφε, η πολιτική ηγεσία. Το σχολίασα. Μα το σχολίασα και πριν. Δεν το ακούσατε; Το σχολίασα και πριν όταν απαντούσα.
Το είπα και πριν, ακριβώς ότι λέω και τώρα, ότι μετά το 1974 απαντά η πολιτική ηγεσία. Δεν το λέω για να προσλάβω τους παρόντες στρατηγούς, αλλά έτσι είναι θεσμικά σωστό. Αν θέλετε για τον πολιτικό προϊστάμενο θα ήταν εύκολο να αποδυθεί της ευθύνης, να τις βάλει στην πλάτη των Αξιωματικών και να παριστάνει τον πολιτικά ανεύθυνο. Αυτό δεν είναι όμως έτσι. Είναι συνταγματικά λάθος.
Είπαμε τα θέματα της αντιστάθμισης που μπορούμε να κάνουμε, που προσπαθούμε να κάνουμε. Τα θίξατε εσείς και το τιμώ αυτό, το Στεγαστικό, τη βοήθεια στην οικογένεια, το «καλάθι της νοικοκυράς», τη βοήθεια στην αναπαραγωγή. Τους βρεφονηπιακούς δεν είπατε, αλλά δεν έχει σημασία.
Το Δόγμα μας είναι αμυντικό και αποτρεπτικό
Κάνουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και θα κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια. Μόλις τελειώσουμε με αυτόν τον κύκλο, θα επιχειρήσουμε νέα σειρά εξοικονομήσεων για να κάνουμε νέες αυξήσεις. Γιατί παραλείψατε να θίξετε ότι οι αυξήσεις αυτές γίνονται από εξοικονομήσεις μέσα στο Υπουργείο, κάτι που δεν συνέβη σε άλλες αυξήσεις που δόθηκαν στο δημόσιο τομέα.
Όσον αφορά το Δόγμα, αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσω, γιατί αυτό πρέπει να είναι σαφές στα πρακτικά. Το Δόγμα της χώρας παραμένει πάντοτε αμυντικό και αποτρεπτικό. Δεν υφίσταται άλλο Δόγμα για την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν έχει επιθετικό Δόγμα. Θα ήθελα απλώς να παρακαλέσω, επειδή μας ακούν και άλλοι πέραν της θάλασσας, σε αυτά τα πράγματα να είμαστε όλοι απολύτως σαφείς. Ήταν, είναι και θα παραμένει το Δόγμα της χώρας.
Καταλήγω. Ναύαρχε, εσείς έχετε ένα βαρύ ρόλο εδώ και σας το λέω ευθέως. Ο ρόλος σας επειδή είστε πολιτικός πλέον και μπορείτε να μιλήσετε, είναι να εξηγήσετε στους συναδέλφους την αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης. Αυτό που λέτε, θα ήταν το πιο εύκολο για μένα, να κάνω τον καλό ότι κάνω τη μεταρρύθμιση, να βάλω μια μεταβατική περίοδο κατ’ αρχήν 35 ετών, συν 20 ακόμα μετά που βάζουμε τώρα, δηλαδή να βάλω συνολικά μία μεταβατική περίοδο 60 ετών και τα εγγόνια των παρισταμένων από δω να δουν τη μεταρρύθμιση, άμα γίνει ποτέ!
20 χρόνια έχει (η μεταβατική περίοδος), αλλά αυτή είναι η μεγαλύτερη που μπορεί να έχει. Διότι ξέρετε, εάν η μεταρρύθμιση αυτή χρειαστεί 60 χρόνια για να πραγματοποιηθεί, τότε θα ισχύει το γνωστό «στάκα Τούρκο να γιομίσω». Εσείς ξέρετε ότι αυτό εδώ δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει».
Κύριοι συνάδελφοι, για εμάς αυτό το νομοσχέδιο, τουλάχιστον στις διατάξεις περί Υπαξιωματικών, αλλά και σε άλλες διατάξεις, περί αξιολογήσεων, περί στρατολογίας και τα λοιπά, είναι ένα νομοθέτημα που μας δημιουργεί περηφάνεια που το φέρνουμε, γιατί θεωρούμε ότι αποτελεί εκπλήρωση της εθνικής μας υποχρέωσης.
Και δεν ζητάμε να μοιραστούμε το κόστος, γιατί υπάρχει πολιτικό κόστος σε αυτό. Σας ζητάμε όμως, με αίσθημα ευθύνης, να μας επιτρέψετε να νομοθετήσουμε αυτά που είναι απαραίτητα για την ασφάλεια της χώρας.
Διότι ο καθένας από σας ξέρει ότι αυτά είναι απαραίτητα για την ασφάλεια της χώρας. Αυτό είναι εθνική υποχρέωση. Δεν έχει σχέση ούτε με κόμματα, ούτε με παρατάξεις, ούτε με Υπουργούς, ούτε με κυβερνήσεις. Είπα το πρωί μιλώντας σε βουλευτές της δικής μας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, της Νέας Δημοκρατίας. Υπάρχει ο κίνδυνος κάποια στιγμή ένας Πρωθυπουργός, μελλοντικός Πρωθυπουργός της Ελλάδας να χρειαστεί, αν πιεστεί, να πάρει αποφάσεις. Απαγορεύεται ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας να βρεθεί στη δυστυχή θέση που βρέθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 όταν δεν είχε τη δυνατότητα να αντιδράσει στην εισβολή στην Κύπρο.
Πρέπει -και είναι δική μας υποχρέωση- να δουλέψουμε σήμερα, να πάρουμε το πολιτικό κόστος σήμερα ώστε οι μελλοντικοί Έλληνες και ο μελλοντικός Πρωθυπουργός, ο όποιος μελλοντικός Πρωθυπουργός, η όποια μελλοντική Κυβέρνηση, να ξέρει ότι έχει στα χέρια της το εργαλείο αυτό που του εξασφαλίζει τη δυνατότητα ο ελληνικός λαός να αποφασίζει για το μέλλον του.
Με απόλυτη δυνατότητα βάσει του Συντάγματος να προασπίσει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά του δικαιώματα. Κι όχι να σύρεται στις αποφάσεις από την τυχόν αδυναμία στην οποία τότε μπορεί να έχει περιέλθει η χώρα, αν εμείς δεν νομοθετήσουμε σήμερα.
Κατά την έναρξη της διαδικασίας, ο Νίκος Δένδιας έκανε την εξής παρέμβαση:
«Κύριε Πρόεδρε, με κάλυψαν απολύτως ο εισηγητής μας και ο κ. Βορίδης. Μία μικρή, αν θέλετε, προσθήκη. Κατ’ αρχήν, ανεφέρθη για τρεις «φοβερές» διατάξεις οι οποίες μπήκαν και δημιουργούν μείζον θέμα. Η μια αφορά την τιμητική απονομή ιδιότητας εφέδρου αξιωματικού.
Η δεύτερη αφορά στο μεταβατικό στάδιο λειτουργίας του ΤΕΘΑ μέχρι να βγει η διοικητική απόφαση και το τρίτο το άρθρο 298. Θα σας το εξηγήσω στα άρθρα. Αφορά σε Έλληνες πιλότους οι οποίοι παρέχουν τεχνογνωσία σε ξένες δυνάμεις και είναι το μόνο που έχει μία σοβαρότητα από τα τρία, υπό την έννοια της ανάγκης εξήγησης από την πλευρά της Κυβέρνησης.
Τα άλλα δύο μπορείτε να τα διαβάσετε νομίζω ταχύτερα του δευτερολέπτου. Όσον αφορά δε, την «αδυναμία των κομμάτων να έχουν άποψη επί του νομοσχεδίου». μου δημιουργεί μία εντύπωση, διότι εάν δεν απατώμαι, έχουν εκφράσει ήδη άποψη σε διάφορες συγκεντρώνεις δημοσίως. Εκφράζετε άποψη χωρίς να ξέρετε περί τίνος πρόκειται; Λίγο περίεργο».