Εμβρυουλκός για αποφάσεις των πολιτικών αρχηγών γύρω από όλα τα μείζονα θέματα της διακυβέρνησης θα γίνει η υπόθεση της ΕΡΤ.
Είναι κοινός τόπος το ότι η ριζική αναδιοργάνωση της κρατικής ραδιοτηλεόρασης είναι απολύτως αναγκαία.
Το κλείσιμό της όμως εξυπηρετεί άλλα. Όχι την οργάνωση ενός αξιόπιστου νέου δημόσιου φορέα, όπως αποδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο έγινε.
Κοινός τόπος όμως είναι και το ότι η ενδοκυβερνητική ασυμφωνία για την ΕΡΤ αντανακλά γενικά προβλήματα ισορροπιών, λειτουργίας και άσκησης πολιτικής στην κυβέρνηση.
Ένα χρόνο μετά την αναγκαστική κοινή πορεία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, οι τρεις πλευρές έχουν κάνει το πρώτο ταμείο τους. Η ΝΔ φαίνεται να κερδίζει δημοσκοπικά από τον πρώτο ρόλο της, μέχρι πριν τη σπασμωδία για την ΕΡΤ.
Τα κέρδη βεβαίως είναι μικρά, αστεία με όρους άλλων εποχών, ειδικά με μέτρο τις μεγάλες προσδοκίες τού πρωθυπουργικού επιτελείου για αλλαγή σελίδας» στη χώρα.
Ωστόσο, η Συγγρού κάτι κερδίζει περισσότερο από τις τελευταίες εκλογές και εν όψει των επομένων, όσο και αν η ΝΔ μένει στο σκόπευτρο της κοινωνίας όσο και τα υπόλοιπα κόμματα.
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν διαμορφωθεί συνθήκες ή προϋποθέσεις για τη διάλυσή του, οι οποίες ενισχύονται όσο ξεθωριάζει στη μνήμη η «αριστεροσύνη τού κρατικού κορβανά».
Η κυβερνητική εμπλοκή διαλύει την Κεντροαριστερά υπό τις παρούσες συνθήκες. Αξιοσημείωτες είναι οι φυγόκεντρες τάσεις στη ΔΗΜΑΡ, παρά την ενίσχυση της συνοχής της κατά την τελευταία εβδομάδα.
Υπάρχει όμως και ένα παράδοξο: Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως τα υπολείμματα των μηχανισμών της έχουν πολιτικό παρόν μόνο σε κυβερνητικές συμπράξεις. Μνημονιακές.
Στην κοινωνία δεν υπάρχει ενεργός πια η «παραδοσιακή» ευνοϊκή πλειοψηφία για την Κεντροαριστερά. Ούτε συμπράξεις ή συνθέσεις στον χώρο προεξοφλούν -υπό τις σημερινές συνθήκες- μια καλύτερη μοίρα.
Τα θετικά και τα αρνητικά από τα προηγούμενα πολιτικά δεδομένα επιτείνονται και θα επιτείνονται σε βάθος χρόνου. Θα επηρεάσουν τα δημόσια πράγματα μέχρι τις πολλές επερχόμενες εκλογές και μετά από αυτές.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, ο κάθε κυβερνητικός εταίρος επιχειρεί σήμερα να βελτιώσει τη θέση του, με κριτήριο και το πόσο ζόρι τραβάει η κάθε πλευρά σ’ αυτό το τριαδικό σύστημα.

Ο Σαμαράς θέλει να δοκιμάσει να κάνει «με τη μία» όσα δεν έκαναν οι προηγούμενοι, για «εκσυγχρονισμό», «επανίδρυση» και «ανομία» μαζί. Να κερδίσει τη θέση στην Ιστορία την οποία εκείνοι έχασαν.
Σε μια εποχή αναλώσιμων πάντων, ακόμη και πρωθυπουργών, ο σημερινός θα ήθελε αβανταδόρους ή συμμάχους στο σχέδιό του τους συγκυβερνώντες αρχηγούς.
Όπως ήθελε τον ίδιο ο Γιώργος Παπανδρέου, στο πρελούδιο της μνημονιακής περιπέτειας. Ο διάδοχός του αρνήθηκε τότε το…support, όπως το είχε αρνηθεί και ο Παπανδρέου στον Καραμανλή.

Ο τελευταίος είχε επιχειρήσει αργά και σπασμωδικά να προβεί σε κινήσεις απέναντι στην επερχόμενη θύελλα αλλά ο Παπανδρέου αρνήθηκε να πάρει ευθύνες για την ολιγωρία του.
Ο Καραμανλής επέλεξε την απόσυρση και τη σιωπή μετά από τη συνάντησή του με το αδιέξοδο. Διέξοδο απελπισίας και υψηλού ρίσκου από το αδιέξοδο αναζήτησε ο Παπανδρέου. Στο δημοψήφισμα.
Πίσω στο σήμερα: Ο (προ ΕΡΤ) δημοσκοπικός αέρας στα πανιά Σαμαρά και όσοι αβαντάρουν το στοίχημά του ως ελληνικό success story δεν αρκούν για να προεξοφληθούν οι στόχοι του σε μια χώρα που ρημάζει.
Εφ’ εξής, κάθε πολιτικό κέρδος τού πρωθυπουργού ή κάθε βήμα υλοποίησης τής αντζέντας του, θα αντιστοιχεί σε ζημία των εταίρων του.
Στη σκιά των μνημονιακών επιβολών, η αντζέντα του εισάγει στη δημόσια ζωή τον υπερσυντηρητισμό, με άλλοθι την ανακοπή τής ασυδοσίας και το έτσι ή αλλοιώς αναγκαίο νοικοκύρεμα.
Αυτό διαπιστώνουν όλο και περισσότερες φωνές στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ. Θεωρούν πως ο σχεδιασμός τής Συγγρού ξεπερνά πια το όρια του συμφωνημένου περιορισμένου προγράμματος εθνικής ανάγκης.
Η υπόθεση της ΕΡΤ είναι μια λογική αφορμή, μια επιπλέον αφορμή για να απαιτήσει η…ήσσων κυβέρνηση αυτό που μέχρι τώρα ζητεί από τη…μείζονα:
Να επαναπροσδιορισθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα, να βεβαιωθούν οι ισορροπίες όπως θέλει ο Βενιζέλος και να συντονισθεί καλύτερα η κυβερνητική λειτουργία, όπως ζητεί ο Κουβέλης.
Και οι δύο νοιώθουν πως τώρα θα μπορέσουν ή δεν θα μπορέσουν να πάρουν από τον Σαμαρά ό,τι θεωρούν αναγκαίο για την πολιτική επιβίωσή τους και για ένα πιο αποδοτικό κυβερνητικό πρόγραμμα.
«Εξ όνυχος της ΕΡΤ τον λέοντα της συγκυβέρνησης» λοιπόν, εν όψει τής συνάντησης των τριών τη Δευτέρα, δυο ώρες πριν ξεκινήσει η ομιλία Τσίπρα στο Σύνταγμα, στο συλλαλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέχρι τότε, το πόκερ των διαχετεύσεων προς τον Τύπο θα συνεχίζεται. Θα συνεχίζεται και η εν εξελίξει παρασκηνιακή όσ και εργώδης προετοιμασία τής συνάντησης κορυφής από συνεγάτες των αρχηγών.