Παρέμβαση για τη συνεχιζόμενη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τις τουρκικές αρχές έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη Μονεμβασιά.
«Κρατούνται, επί μακρό ήδη χρονικό διάστημα, αυθαιρέτως και κατά παράβαση κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου, δύο στελέχη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή η απαράδεκτη και αντιδημοκρατική συμπεριφορά της Τουρκίας δεν μπορεί να πλήξει τους δύο ηρωϊκούς στρατιωτικούς μας, αφού το ηθικό τους είναι ακμαίο στον υπέρτατο βαθμό, αποδεικνύοντας στην πράξη τι σημαίνει Ελληνικός Στρατός και Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Πλήττει όμως, καιρίως, το κύρος της Τουρκίας και της ηγεσίας της. Διότι αυτή η αυθαιρεσία, που έχει προκαλέσει την ευρωπαϊκή αλλά και τη διεθνή κατακραυγή, είναι πλήγμα κατά της Δημοκρατίας, των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και, εν γένει, του Πολιτισμού μας. Η Τουρκική ηγεσία, στην νέα περίοδο που μόλις ξεκίνησε γι’ αυτήν με την επανεκλογή του Προέδρου της, κ. Ταγίπ Ερντογάν, ας αναλογισθεί τις ευθύνες της απέναντι στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Διεθνή Κοινότητα, που προκύπτουν από την στάση της στο θέμα των δύο Ελλήνων Στρατιωτικών», ζήτησε στη σχετική αναφορά του ο Πρ. Παυλόπουλος.
Εκτενής η αναφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις, κατά τη διάρκεια της αντιφώνησης στην τελετή ανακήρυξής του ως επίτιμου δημότη του Δήμου Μονεμβασίας, όπου επανέλαβε «για πολλοστή φορά, ότι επιδιώκουμε σχέσεις ειλικρινούς φιλίας και καλής γειτονίας» με την Τουρκία. Με τη διευκρίνιση όμως, ότι «η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, η φιλία μας και η καλή γειτονία, εξαρτώνται, μεταξύ άλλων, κυρίως από έναν θεμελιώδη παράγοντα: Τον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, και, επίσης, το σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου».
Και σε άλλο σημείο, «καθιστούμε δε σαφές προς την Τουρκία ότι ούτε η Ελλάδα, ούτε η Διεθνής Κοινότητα ούτε, a fortiori, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διατεθειμένες ν’ ανεχθούν την αυθαίρετη συμπεριφορά της Τουρκίας ως προς την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης». (Ακολουθεί εκτενέστερο τηλεγράφημα).
Το κομμάτι της ομιλίας του ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλου για του Έλληνες Στρατιωτικούς και τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας:
«Εμείς, οι Έλληνες, όπως έχουμε αποδείξει ιστορικώς, θεωρούμε υπαρξιακή, κυριολεκτικώς, αξία την Ελευθερία, αφού μόνον ελεύθεροι μπορούμε να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε και ν’ αναπτύξουμε την προσωπικότητά μας. Αυτό δεν πρέπει κανείς να το υποτιμά και, πολύ περισσότερο, να το αγνοεί.
Επίσης, μόνον ενωμένοι μπορούμε, όπως διαχρονικώς έχει αποδειχθεί, να υπερασπισθούμε επιτυχώς την Πατρίδα μας αλλά και να επιτύχουμε και όλους τους άλλους, μεγάλους, εθνικούς μας στόχους. Αντιθέτως, η διχόνοια αποτελεί «δηλητήριο» στην καρδιά του Έθνους και έχει μόνον ολέθριες συνέπειες, ακόμη και σε βάρος του Εθνικού μας Κορμού.
Τέλος, η Ελλάδα αποτελεί δύναμη Ειρήνης και Δημοκρατίας στην περιοχή και επιδιώκει καλές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας. Ειδικώς, ως προς τις σχέσεις μας με την Τουρκία, επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά, ότι επιδιώκουμε σχέσεις ειλικρινούς φιλίας και καλής γειτονίας μαζί της.
Όμως, διευκρινίζω ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, η φιλία μας και η καλή γειτονία, εξαρτώνται, μεταξύ άλλων, κυρίως από έναν θεμελιώδη παράγοντα: Τον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, και, επίσης, τον σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.
Πρωτίστως δε των Συνθηκών, οι οποίες καθορίζουν τα σύνορα της Ελλάδας που είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή της Συνθήκης της Λωζάνης και της Συνθήκης των Παρισίων, του 1947. Όπως έχει αποδείξει η πράξη, οι Συνθήκες αυτές είναι πλήρεις, δεν αναθεωρούνται, δεν επικαιροποιούνται, καθορίζουν τα σύνορα επακριβώς, δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Το ότι είναι, επίσης, και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα Ελληνικά σύνορα, το καθορίζει, σε πλειάδα διατάξεων, το ίδιο το πρωτογενές Ευρωπαϊκό δίκαιο. Επιπλέον, το ποιό είναι το έδαφος της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκύπτει σαφώς και από επί μέρους κανόνες του πρωτογενούς και του παραγώγου Ευρωπαϊκού Δικαίου, που αφορά την προστασία του Περιβάλλοντος, όπως είναι το πρόγραμμα Natura, για το οποίο είχα την ευκαιρία να κάνω αναφορά εντελώς πρόσφατα. Η Τουρκία, λοιπόν, οφείλει να τα σεβασθεί όλα αυτά. Να εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο, να σεβασθεί το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, να σεβασθεί τα σύνορα της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν τα σέβεται, είμαστε πρόθυμοι να συνεργασθούμε μαζί της για να υπάρχει φιλία, καλή γειτονία αλλά και να υποστηριχθεί η ευρωπαϊκή προοπτική της. Άλλωστε οι κανόνες που υπενθύμισα είναι κανόνες για όλους τους Ευρωπαίους, και αυτούς που αποτελούν ήδη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτούς που φιλοδοξούν να γίνουν μέλη. Επομένως, εδώ εκπτώσεις δεν θα υπάρξουν. Και να θυμόμαστε, το τονίζω: Κάθε αμφισβήτηση των συνόρων και του εδάφους της Ελλάδας, είναι αμφισβήτηση των συνόρων και του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με όλες τις εντεύθεν συνέπειες.
Πέραν τούτου, η Τουρκία οφείλει να σέβεται στο ακέραιο, κατά την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως αυτό καθορίζεται από την Συνθήκη του MontegoBay του 1982. Η Τουρκία οφείλει να γνωρίζει πως μολονότι δεν είχε προσχωρήσει στην Συνθήκη του MontegoBay, δεσμεύεται από τους κανόνες της. Και τούτο διότι επειδή έχει προσχωρήσει σε αυτήν μεγάλος αριθμός κρατών, παράγει, κατά τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, δεσμευτικούς και για κάθε τρίτο κράτος, όπως η Τουρκία. Καθιστούμε δε σαφές προς την Τουρκία ότι ούτε η Ελλάδα, ούτε η Διεθνής Κοινότητα ούτε, afortiori, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι διατεθειμένες ν’ ανεχθούν την αυθαίρετη συμπεριφορά της Τουρκίας ως προς την ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Επίσης, υπενθυμίζω με ιδιαίτερη έμφαση ότι στην Τουρκία, και συγκεκριμένα στην Αδριανούπολη, κρατούνται, επί μακρό ήδη χρονικό διάστημα, αυθαιρέτως και κατά παράβαση κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου, δύο στελέχη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή η απαράδεκτη και αντιδημοκρατική συμπεριφορά της Τουρκίας δεν μπορεί να πλήξει τους δύο ηρωϊκούς Στρατιωτικούς μας, αφού το ηθικό τους είναι ακμαίο στον υπέρτατο βαθμό, αποδεικνύοντας στην πράξη τι σημαίνει Ελληνικός Στρατός και Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Πλήττει όμως, καιρίως, το κύρος της Τουρκίας και της ηγεσίας της. Διότι αυτή η αυθαιρεσία, που έχει προκαλέσει την Ευρωπαϊκή αλλά και την Διεθνή κατακραυγή, είναι πλήγμα κατά της Δημοκρατίας, των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και, εν γένει, του Πολιτισμού μας. Η Τουρκική ηγεσία, στην νέα περίοδο που μόλις ξεκίνησε γι’ αυτήν με την επανεκλογή του Προέδρου της, κ. Ταγίπ Ερντογάν, ας αναλογισθεί τις ευθύνες της απέναντι στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Διεθνή Κοινότητα, που προκύπτουν από την στάση της στο θέμα των δύο Ελλήνων Στρατιωτικών.»