Ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος συνάντησε τον υπουργό Άμυνας του Λιβάνου Σαμίρ Μόκμπελ. Συζητήθηκε διμερή αμυντική συνεργασία, με αποδοχή και από τις δύο πλευρές αποστολής στρατιωτικών ακολούθων και την υπογραφή διμερούς συμφωνίας τον Οκτώβριο στη Βυρηττό, μεταξύ άλλων.
Διαβάστε όλες τις δηλώσεις Καμμένου:
«Είναι ιδιαίτερη χαρά σήμερα, που καλωσορίζω στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τον Αντιπρόεδρο και Υπουργό Άμυνας μιας χώρας με ιδιαίτερους ιστορικούς, πολιτισμικούς και πολιτικούς δεσμούς με την Ελλάδα, τον κ. Samir Moqbel, ο οποίος ενσαρκώνει τους ιδιαίτερους δεσμούς μεταξύ του Λιβάνου και της Ελλάδας, έχοντας και την ελληνική υπηκοότητα.
Η Ελλάδα και ο Λίβανος, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, έχουν το προνόμιο να αποτελούν τους δύο πυλώνες της γέφυρας που ενώνει την Ανατολή και τη Δύση, διαφορετικούς αλλά αλληλοσυμπληρούμενους πολιτισμούς, στο εμπόριο και στις θαλάσσιες οδούς. Είχαν και έχουν όμως και το βάρος των συνεπειών της γεωστρατηγικής τους θέσης, με ό,τι συνεπάγεται για την ασφάλεια και την άμυνα των χωρών και των λαών μας
Με τον αγαπητό συνάδελφο είχαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις και εμπειρίες από την κρίσιμη κατάσταση ασφάλειας που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Έχει γίνει πλέον κοινή πεποίθηση ότι οι συνθήκες ασφάλειας που έχουν διαμορφωθεί στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά και γενικότερα, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Αρχίζει να γεννιέται η Μεσογειακή Ένωση και μέρος της Μεσογειακής Ένωσης, εκτός από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, δεν μπορεί να μην είναι και ο Λίβανος.
Η βία και η μισαλλοδοξία στην περιοχή έχουν υποκαταστήσει βασικές αρχές του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου, με θύματα κυρίως αμάχους, λόγω της εθνικής τους καταγωγής ή των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Την περασμένη εβδομάδα, ο Λίβανος έζησε την οδυνηρή πραγματικότητα με την επίθεση εξτρεμιστών τρομοκρατών εναντίον χριστιανικού χωριού με θύματα αθώους πολίτες.
Εξέφρασα στον συνάδελφο τα συλλυπητήριά μας για τις απώλειες και συνάμα υπογράμμισα την ανάγκη να ασχοληθεί σοβαρά η διεθνής κοινότητα με την αποτροπή του ξεριζωμού θρησκευτικών κοινοτήτων από την ευρύτερη περιοχή. Οι διακηρύξεις πρέπει να συνοδευτούν με πράξεις και μάλιστα άμεσα.
Σε γενικότερο πλαίσιο, συζητήσαμε με τον κ. Αντιπρόεδρο, διμερή κατ’ αρχήν αμυντική συνεργασία, με αποδοχή και από τις δύο πλευρές αποστολής στρατιωτικών ακολούθων και την υπογραφή διμερούς συμφωνίας τον Οκτώβριο στη Βυρηττό, αποδεχόμενος την πρόσκληση του κ. Αντιπροέδρου.
Προτείνατε την επέκταση της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας, Λιβάνου και Κύπρου σε τριμερή συμφωνία, όπως έχει προτείνει και ο Κύπριος συνάδελφος, κ. Χριστόφορος Φωκαΐδης.
Η στήριξή μας στο Λίβανο είναι διαχρονική και αταλάντευτη. Υποστηρίζουμε την ακεραιότητα, την ενότητα, την εδαφική και πολιτική του ανεξαρτησία και συνεργαζόμαστε στους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς για τη σταθερότητα και την ειρήνη στη φίλη χώρα. Παρά τη δυσμενή οικονομική συγκυρία, η Ελλάδα διατηρεί τη συμμετοχή της στην ειρηνευτική επιχείρηση του ΟΗΕ στο Λίβανο, τη UNIFIL.
Συζητήσαμε το μεταναστευτικό πρόβλημα. Ο Λίβανος είναι από τις χώρες που έχουν υποστεί ένα μεγάλο κύμα προσφύγων, το οποίο φτάνει περίπου τους 1.600.000 πρόσφυγες, σε αρκετές χιλιάδες camps που φιλοξενεί, χωρίς να έχει την απαιτούμενη βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από όλες τις χώρες της Δύσης. Θα αναλάβουμε πρωτοβουλία να θέσουμε το θέμα στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του ΝΑΤΟ.
Τέλος, θέλω να τονίσω ότι ο Λίβανος έδωσε το παράδειγμα ανθρωπισμού στο παρελθόν – και το δίνει ακόμα μαζί με την Ιορδανία – με την υποδοχή και την φιλοξενία εκατομμυρίων προσφύγων. Δεν πρέπει όμως να εξαντλήσουμε την υπομονή και την ανθεκτικότητα. Η σταθερότητα είναι πλέον προϋπόθεση για την ασφάλεια όλης της περιοχής και της ευρωπαϊκής ηπείρου γενικότερα.
Συμφωνήσαμε με τον κ. Αντιπρόεδρο ότι η λύση για το προσφυγικό θα είναι η εξασφάλιση περιοχών και όλης της Συρίας για την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα έχουμε μια στενή συνεργασία και όπως είπαμε και στην κατ’ ιδίαν συνάντηση υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον ότι θα ξαναχτίσουμε τις στενές σχέσεις Ελλάδας και Λιβάνου, οι οποίες ποτέ δεν διεκόπησαν μεταξύ των εθνών μας.
Κύριε Αντιπρόεδρε, παρακαλώ να μεταφέρετε στην κυβέρνηση και στον λαό του Λιβάνου το σεβασμό και την έμπρακτη αλληλεγγύη μας, γιατί και εμείς οι Έλληνες και η κυβέρνηση ζούμε μια παρόμοια δοκιμασία με ανθρωπισμό και αξιοπρέπεια.»