Ο Σαΐντ Αγίντ γεννήθηκε επί Βρετανικής Εντολής, μεγάλωσε στην Ιορδανία, μεγάλωσε τα οκτώ του παιδιά υπό ισραηλινή κατοχή και τώρα ζει στο μέσον μιας ακμάζουσας ισραηλινής γειτονιάς υπό την απρόθυμη προστασία της Παλαιστινιακής Αρχής.
Στα 73 χρόνια της ζωής του, όμως, ο Αγίντ δεν έχει μετακινηθεί ούτε κατά ένα εκατοστό.
Πριν από δύο εβδομάδες, η ισραηλινή κυβέρνηση ανακοίνωσε την κατασκευή άλλων 930 οικισμών στη Χαρ Χόμα, μια γειτονιά που κτίστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια σ’ ένα λόφο νοτίως της Ιερουσαλήμ.
Ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να είναι υψηλότερος. Όμως ο Αγίντ αρνείται να πουλήσει το κτήμα του. «Αυτό ήταν το σπίτι του παππού μου», τονίζει στον απεσταλμένο της Ιντιπέντεντ. «Εδώ γεννήθηκα. Εδώ έζησα όλη μου τη ζωή. Δεν πήγα καν στο σχολείο. Όσο είμαι ζωντανός, δεν θα αφήσω τη γη μου».
Το 1998, ο τότε βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ρόμπιν Κουκ προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο με τους Ισραηλινούς όταν επισκέφθηκε την περιοχή που θα γινόταν αργότερα η Χαρ Χόμα. Τότε ήταν ένας λόφος με πεύκα γνωστός στους Παλαιστίνιους ως Τζαμπάλ Αμπού Γκνέιμ, που «βλέπει» τη Βηθλεέμ και το γειτονικό χωριό Μπέιτ Σαχούρ. Ο Κουκ συνοδευόταν από παλαιστίνιους αξιωματούχους και εκατοντάδες διαδηλωτές.
Οι πολιτικοί και οι διαδηλωτές εγκατέλειψαν όμως σιγά-σιγά τη μάχη. Ο μόνος που εξακολουθεί να αντιστέκεται είναι ο Αγίντ. Και η Παλαιστινιακή Αρχή, παρόλο που εξαίρει την επιμονή του, δεν έχει κάνει τίποτα για να τον βοηθήσει.
«Ο γιος μου πήγε στο γραφείο του προέδρου στη Ραμάλα και ζήτησε βοήθεια, αλλά δεν έκαναν τίποτα», λέει ο Αγίντ.
Ο Αγίντ κληρονόμησε 25 στρέμματα γης από τον πατέρα του, αλλά πριν από επτά χρόνια ισραηλινοί στρατιώτες και άνδρες της μεθοριακής παραστρατιωτικής αστυνομίας κατέσχεσαν 6 στρέμματα που βρίσκονταν εντός των διευρυμένων δημοτικών ορίων της Ιερουσαλήμ. Απελπισμένος κοιτούσε τις μπουλντόζες να γκρεμίζουν τα χωράφια όπου καλλιεργούσε σιτάρι. Προσέφυγε στη δικαιοσύνη, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Το Ισραήλ του πρότεινε αποζημίωση, αλλά αρνήθηκε. Δεν δέχθηκε να συζητήσει καν το ύψος της, φοβούμενος ότι το επόμενο βήμα θα ήταν η έξωση. «Αν υπέγραφα μια συμφωνία που τους επιτρέπει να πάρουν ένα κομμάτι από τη γη μου, γρήγορα θα έπαιρναν και το υπόλοιπο», τονίζει.
Δύο φορές τον έχουν επισκεφθεί ισραηλινοί αξιωματούχοι και έχουν ζητήσει να αγοράσουν την υπόλοιπη γη του. «Ακόμη κι αν μου δώσουν 10 εκατομμύρια δολάρια, δεν θα δεχθώ. Πώς θα αντιμετωπίσω τον Θεό αν πουλήσω τη γη μου; Μια μέρα θα πεθάνω. Αν είμαι φτωχός, θα πεθάνω. Αν είμαι πλούσιος, θα πεθάνω. Αν χάσω τη γη μου, τα χρήματα δεν θα σημαίνουν τίποτα».
Ο Αγίντ τρέφει τη διευρυμένη οικογένειά του, που αποτελείται από 50 άτομα, βόσκοντας πρόβατα και γίδια και καλλιεργώντας στάρι στη γη που του έχει απομείνει. Στο μεταξύ, οι Ισραηλινοί κατασκεύασαν προς νότο ένα τείχος για να εμποδίζουν τους καμικάζι να εισέρχονται στην Ιερουσαλήμ από τη Βηθλεέμ. «Τώρα είμαι τελείως περικυκλωμένος», λέει.
Είκοσι χιλιάδες Ισραηλινοί ζουν σήμερα στη Χαρ Χόμα και σύντομα χιλιάδες ακόμη θα κατοικήσουν τους οικισμούς που κατασκευάζονται. Όταν ολοκληρωθεί αυτή η περιοχή, θα αποτελέσει ένα τσιμεντένιο φράγμα ανάμεσα στη Βηθλεέμ και το Μπέιτ Σαχούρ, προς νότο, και μια σειρά από χωριά της ανατολικής Ιερουσαλήμ προς βορρά.
«Το σχέδιο αυτό αλλάζει τα σύνορα μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης στην Ιερουσαλήμ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο σχέδιο έχει εγκριθεί τα τελευταία χρόνια», λέει ο Ντάνι Σίντεμαν, ένας δικηγόρος και επικριτής της ισραηλινής πολιτικής στην ανατολική Ιερουσαλήμ. «Μια μόνιμη συμφωνία για το καθεστώς της Ιερουσαλήμ θα είναι πολύ σύντομα αδύνατη».
ΜΜΗ (Πηγή: The Independent)