Η Λιβύη απειλεί τη φήμη του ΝΑΤΟ.

Ένα μέλος του καθεστώτος Καντάφι συνόδευε τη περασμένη εβδομάδα δυτικούς δημοσιογράφους σε νοσοκομείο της Τρίπολης. Σκοπός του να δείξει τους τραυματισμούς αμάχων από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Κάποια στιγμή ακούστηκε αγανακτισμένος να φωνάζει «μα αυτό δεν είναι καν αίμα» και έφυγε αηδιασμένος από την «ερασιτεχνική» προσπάθεια προπαγάνδας, της ίδιας του της κυβέρνησης.

Το περιστατικό ήταν καλή ευκαιρία για να γράψουν οι δυτικοί δημοσιογράφοι. Μας αρέσει να κοροϊδεύουμε τους ξένους δικτάτορες,που προσπαθούν με ψέμματα να μας χειραγωγήσουν. Αλλά πόσο συχνά βλέπουμε τα ψέματα από τους ηγέτες μας;

Μπορεί να μην είναι τόσο κραυγαλέα περίπτωση όπως το ψεύτικο αίμα, αλλά όταν δυτικοί ηγέτες μιλούν για τη Λιβυκή εκστρατεία ως «επιχείρηση του ΝΑΤΟ» πόσο αλήθεια λένε;

Σκεφτείτε το: Τεχνικά, το ΝΑΤΟ ,λειτουργεί μόνο μετά από μια επίθεση σε ένα μέλος του ΝΑΤΟ. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν ακολούθησε μια τέτοια επίθεση και στην αρχή, εθεωρείτο ευρέως ως ένας πόλεμος εναντίον του κοινού εχθρού. Η Λιβύη είναι διαφορετική: Δεν υπήρξε καμία επίθεση, δεν υπάρχει κοινός εχθρός, και τώρα, δεν υπάρχει συναίνεση.

Δύο πολύ σημαντικά μέλη του ΝΑΤΟ, η Γερμανία και η Τουρκία, αντιτίθενται ανοιχτά στην επιχείρηση της Λιβύης και αρνούνται να παίξουν οποιοδήποτε επιχειρησιακό ρόλο. Άλλα μέλη έχουν κάνει γνωστές τις αντιρρήσεις τους παρασκηνιακά.

Ακόμη και εκείνοι που υποστηρίζουν την αποστολή του δεν κάνουν πολλά γι’ αυτή.

Το σουηδικό κοινοβούλιο ενέκρινε την αποστολή μαχητικών αεροσκαφών στο εξωτερικό για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια. Αλλά τα σουηδικά αεροσκάφη συμμετέχουν μόνο στην αποστολή της no fly zone και δεν βομβαρδίζουν στόχους στο έδαφος.

Εξίσου απρόθυμοι εμαφανίζονται οι Ολλανδοί,οι Νορβηγοί και οι Ιταλοί.

Όσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες; Παρακολουθώντας την επιχείρηση της Λιβύης θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί ότι ο Αμερικανικός στρατός δεν αποτελεί πλέον τμήμα του ΝΑΤΟ . Τα αμερικανικά αεροσκάφη σταμάτησαν να πετούν πριν μερικές μέρες.

Στην πραγματικότητα, η λιβυκή επιχείρηση είναι αγγλο-γαλλική από την αρχή. Οι Γάλλοι γκρινιάζουν ότι η αμερικανική αποχώρηση ενθαρρύνει τον Καντάφι. Οι Βρετανοί κατηγορούν τη Γαλλία ότι θα έχει αποσπάσει την προσοχή της από τον πόλεμο ,ασχολούμενη με την πρώην αποικία της,την Ακτή Ελεφαντοστού. Αλλά εκτός απ΄ αυτόν τον αγγλο-γαλλικό άξονα τι υπάρχει;

Δεν υπάρχει καν μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού στρατού δεν έχουν προχωρήσει. .

Και το ΝΑΤΟ; Η χρήση του ονόματός του, στη Λιβύη, είναι αποκύημα της φαντασίας και μπορεί να οδηγήσει στην εξαφάνιση της φήμης του.