Μια κινηματογραφική ταινία φουντώνει τη συζήτηση περί gay στον ισραηλινό στρατό

Πρίν δέκα χρόνια η ταινία του Έϊταν Φόξ “Γιόσι και Τζάγκερ” είχε τεράστια επιτυχία στο Ισραήλ, όχι τόσο για την ποιότητα της ταινίας  όσο για το ταμπού θέμα της, ένα ζευγάρι ερωτευμένων Ισραηλινών στρατιωτών. 

Η ταινία του Φόξ έδειξε ότι είναι ένας ικανός σκηνοθέτης καθώς η ταινία του εξερεύνησε με επιτυχία την γκέι ταυτοτητα στο συγχρονο Ισραήλ. Στο τέλος της πρώτης ταινίας ο Τζάγκερ πεθαίνει στο πεδίο της μάχης χωρίς οι δύο άντρες να έχουν καταφέρει να επιλύσουν τις διαφορές τους. 

Η καινουργια ταινία του Φόξ επικεντρώνεται στον Γιοσι ο οποίος είναι μια μοναχική φιγούρα στοιχειωμένος απο τον θάνατο του Τζάγκερ και πιο κλειστός απο ποτέ. Το σενάριο διακριτικά προσπαθεί να μας δείξει ότι ενώ η κοινωνία έχει αλλάξει ο Γιόσι έχει παραμείνει ο ίδιος, και αφου ο Γιοσι είναι μια απεικόνισh του Ισραήλ ,ο σκηνοθέτης μας δείχνει ταυτόχρονα την πολιτική της χώρας. 

Ο θεατής δεν χρειάζεται να είναι εξοικειωμένος με την πρώτη ταινία καθώς ο σκηνοθέτης τονίζει τους λογους για την δυστυχία του Γιόσι κατά την διάρκεια της ταινίας. Ο 34 χρονος Γιόσι έχει μετατραπεί σ ενα εργασιομανή γιατρό ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη άρνηση για την ανύπαρκτη προσωπική του ζωή. 

Η ιστορία διαχωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο τμήμα μας δείχνει την μονότονη ζωή του Γιόσι και την ξαφνική του συνάντηση με την μητέρα του Τζάγκερ η οποία μας οδηγέι στο δεύτερο τμήμα της ιστορίας όπου για να ξεφύγει απο τα ψυχολογικά του τραυματα και να βρεί τον εαυτό του πάει διακοπές σ ενα καλοκαιρινό θέρετρο όπου αναπτύσει μια σχέση με ένα γκέι μέλος μιας σκληρής στρατιωτικής κλίκας. 

Αν η πρώτη ταινία, “Γιόσι και Τζάγκερ” διερευνούσε την καταπίεση στην Ισραηλινή κοινωνία, τότε η δεύτερη είναι λες κι εχει την πρώτη σε μια ατελείωτη επανάληψη στο μυαλό του πρωταγωνιστή. Η σωτηρία του Γιόσι προερχεται απο την πρόοδο της κοινωνιας που τον περιτρυγυρίζει. Αν και δεν έχει μόνο συμβολική αξία, ο Γιόσι είναι μια ευγλωτη απεικονιση της Ισραηλινής κοινωνίας, μιας κοινωνιας που έχει αρχίσει να αποδέχεται τον εαυτό της. 

Σε δηλώσεις του στο BBC ο σκηνοθέτης, Φόξ, είπε ότι ήθελε να αποδώσει το ΄νεο Ισραήλ’ και τι έχει αλλάξει στην χώρα την τελευταία δεκαετία. 
Απ ‘οτι φαίνεται απο την ταινία, μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει όμως κάποια πράγματα παραμένουν τα ίδια: ο κόσμος του Γιόσι και οι πολιτικές του Ισραήλ δεν φαίνεται να αλλάζουν.