«Όχι σε ελληνική εμπλοκή στη Λιβύη»,λέει ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Άμεση εφαρμογή και υλοποίηση βρίσκουν από τη μεριά των Επιτελών των Ενόπλων Δυνάμεων τα επιθετικά σχέδια που πηγάζουν από τις πρόσφατες πολεμοχαρείς δηλώσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευ.Βενιζέλου, εκφράζοντας τη βαθύτερη επιλογή του ελληνικού αστικού κόσμου να σταθεί ολόπλευρα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, διεκδικώντας οικονομικά-γεωστρατηγικά οφέλη: «είμαστε παρόντες στις εξελίξεις, θέλουμε να είμαστε στο κεντρικό ρεύμα του ΝΑΤΟ γιατί θέλουμε να προστατεύσουμε τα ιδιαίτερα συμφέροντά μας στην περιοχή»  
Να θυμίσουμε επίσης ότι ο Ευ.Βενιζέλος κατονόμασε ως «ασύμμετρη απειλή» την πολιτική κατάσταση στις χώρες του ευρωΝΑΤΟικού περίγυρου και εξειδικεύοντας τη συμβολή της Ελλάδας στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ανέφερε: «Έχουμε το γεωγραφικό πλεονέκτημα της εγγύτητας λόγω της Κρήτης και η βάση της Σούδας έχει διατεθεί για να εξυπηρετήσει και πολλές άλλες χώρες, όπως τη Γερμανία και φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες». «Και βεβαίως η γεωγραφική μας θέση μας καθιστά εξαιρετικά υπεύθυνους και σώφρονες, γιατί γνωρίζουμε πόσο μεγάλη σημασία έχει να είσαι το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης, να είσαι το προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτή την περιοχή του κόσμου, πολύ κοντά στη Μέση Ανατολή, πολύ κοντά στη Βόρεια Αφρική, πολύ κοντά στις χώρες του Κόλπου».
Ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., τέσσερις ελληνικές στρατιωτικές βάσεις, οι αεροπορικές βάσεις της δυτικής Πελοποννήσου (Ανδραβίδα, Άραξος), του Ακτίου στην Ήπειρο και της Κρήτης (Σούδα),  οι οποίες είναι έτοιμες να φιλοξενήσουν τα ΝΑΤΟϊκά αεροσκάφη ανά πάσα στιγμή, θα αποτελέσουν την βάση των Νατοϊκών δυνάμεων σε περίπτωση επιβολής ζώνης αποκλεισμού στην Λιβύη, μαζί με άλλα πέντε αεροδρόμια της Ιταλίας και τρία της Ισπανίας. Σε περίπτωση που αποφασιστεί από το ΝΑΤΟ η μεταφορά αεροπορικών δυνάμεων από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη και από τις ΗΠΑ, μέσα σε λίγες ώρες  θα καταστεί δυνατή η ενεργοποίηση των υπαρχόντων σχεδίων.
Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς, η επιβολής ζώνης εναέριου αποκλεισμού της Λιβύης συνεπάγεται συντριπτικούς βομβαρδισμούς επιλεγμένων στρατιωτικών στόχων και κυρίως της Αεράμυνας του Λιβυκού στρατού (αντιαεροπορικά, θέσεις πυραυλικής άμυνας, σταθμούς ραντάρ κλπ) με την συμμετοχή ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων και πληθώρα από σμήνη πολεμικών αεροσκαφών. Στο πλαίσιο αυτών των επιχειρήσεων είναι πολύ πιθανό να συμμετέχει για πρώτη φορά σε βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ και η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, καθώς θεωρείται ότι δεν επαρκεί η αεροπορική δύναμη που μεταφέρουν τα δύο αμερικανικά αεροπλανοφόρα.
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ ήδη έχουν αρχίσει και περιλαμβάνουν την εφαρμογή ζώνης επιτήρησης πάνω από τη Λιβύη. Της Νατοϊκής αυτής απόφασης προηγήθηκαν οι αποστολές   Νατοϊκών αεροσκαφών AWACS, προκεχωρημένη βάση των οποίων αποτελεί το αεροδρόμιο του Ακτίου της Πρέβεζας. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ελληνική συνεισφορά σε μέσα και στο ενδεχόμενο επιβολής «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» στον εναέριο χώρο της Λιβύης, πέρα από τη διάθεση του ελληνικού εναέριου χώρου και του ελληνικού FIR – σε μήκος άνω των 600 χιλιομέτρων γειτονεύει με το FIR της Λιβύης. Σε μια τέτοια επιχείρηση, σημαντικό ρόλο παίζουν τα ιπτάμενα ραντάρ τύπου AWΑCS, που ανήκουν στο ΝΑΤΟ, στελεχώνονται και με ελληνικά πληρώματα. Επίσης δεν αποκλείεται η αξιοποίηση του ελληνικού συστήματος εναέριας προειδοποίησης και ελέγχου, το «Erieye EMB-145 AEW&C», τα ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ. Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 4 αεροσκάφη αυτού του είδους, που πετάνε ανά ζεύγη, σαρώνοντας προς όλες τις κατευθύνσεις με τα ραντάρ τους σε βάθος 300 χιλιομέτρων, με «δυνατότητα υποστήριξης αεροπορικών και ναυτικών επιχειρήσεων» και «έλεγχο αεροσκαφών αεράμυνας και υποστήριξη επιθετικών επιχειρήσεων», όπως αναγράφει η ιστοσελίδα του ΓΕΑ
Σημαντικό ρόλο στην 24ωρη επιτήρηση αναλαμβάνει και η Σούδα, η οποία φιλοξενεί το αεροσκάφος RC-135W με τον χαρακτηριστικό αριθμό Rivet Joint 62-4130, το οποίο έχει δυνατότητα ηλεκτρονικών υποκλοπών και συλλογής πληροφοριών. Το αεροσκάφος απογειώθηκε και πάλι από τη Σούδα λίγο πριν τις δέκα το βράδυ της Καθαρής Δευτέρας για μια νυχτερινή πτήση SIGINT (Signal Intelligence). Μια σχετικά «παθητική» επιχείρηση, που θεωρείται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι ο ηλεκτρονικός πόλεμος που διεξάγεται από αμερικανικά αεροσκάφη, τα οποία πετούν στο διεθνή εναέριο χώρο της Μεσογείου και είναι σε θέση να «τυφλώνουν» τις τηλεπικοινωνίες του καθεστώτος Καντάφι με τις στρατιωτικές ομάδες που ελέγχει.
Συμπεραίνουμε επομένως ότι η τεράστια συγκέντρωση νατοϊκών στόλων που άρχισε με την πρόφαση της σωτηρίας ξένων υπηκόων, μετατρέπεται σε μια καλά οργανωμένη στρατιωτική επιχείρηση που αφού δώσει στο δικτάτορα Καντάφι τον απαιτούμενο χρόνο να φθείρει και συντρίψει όσο το δυνατόν περισσότερο τις πιο ριζοσπαστικές και μαχητικές δυνάμεις της εξέγερσης, βασιζόμενος στους μισθοφόρους, τα τεθωρακισμένα, το βαρύ πυροβολικό και κυρίως την Πολεμική Αεροπορία, θα στραφεί ενάντια του καταλογίζοντας του Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Η απόφαση αναφέρεται στο κεφάλαιο 7 της Χάρτας του ΟΗΕ, που επιτρέπει τη χρήση στρατιωτικής βίας για την εφαρμογή των κυρώσεων. Έτσι γίνεται πράξη η ρήση Βενιζέλου που καλούσε το ΝΑΤΟ να εκμεταλλευτεί την εμπειρία του από τις προηγούμενες επεμβάσεις, αφού το ίδιο πρόσχημα είχε χρησιμοποιηθεί στις περιπτώσεις της «Καταιγίδας της Ερήμου», του πρώτου πολέμου κατά του Ιράκ και της Σομαλίας.
Στο πλαίσιο της παράλληλης φθοράς και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, ενώ οι πιστές στο Καντάφι δυνάμεις επανακτούν ή σφυροκοπούν επαναστατικά προπύργια στην Ανατολική Λιβύη, οι ΗΠΑ πιέζουν τον Σαουδάραβα  βασιλιά Αµπντάλα, τον οποίο  είχε προσπαθήσει να δολοφονήσει πριν από έναν χρόνο ο Μουαµάρ Καντάφι, να αποστείλει όπλα στους εξεγερμένους της Βεγγάζης, κυρίως αντιαρµατικές ρουκέτες και αντιαεροπορικούς πύραυλους, ώστε οι αντικαθεστωτικοί να επιτεθούν στα προπύργια του Καντάφι στη ∆υτική Λιβύη και έτσι να µειωθεί η πίεση προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, η οποία απαιτεί την καταστροφή των αντιαεροπορικών στρατιωτικών βάσεων του καθεστώτος Καντάφι! Η αποχώρηση του τελευταίου από το πολιτικό προσκήνιο και η ταυτόχρονη ισχυρή στρατιωτική παρουσία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων θα τους επιστρέψει να συνδιαλλαγούν με τις πιο «διαλλακτικές» και συμβιβαστικές τάσεις των αντικατανταφικών δυνάμεων, διαφυλάττοντας το αστικό καθεστώς εξουσίας και τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα, ορθώνοντας τείχη στους πρόσφυγες.
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ
Βασικό ορμητήριο της σχεδιαζόμενης ιμπεριαλιστικής επέμβασης  είναι η Κρήτη, με τη αεροναυτική βάση της Σούδας να βρίσκεται στο επίκεντρο, αλλά και τους Καλούς Λιμένες, στα νότια παράλια του νησιού, απέναντι από τις λιβυκές ακτές, να μετατρέπονται σε κέντρο ανεφοδιασμού, όπου καταφθάνουν ναυλωμένα από τον αμερικανικό στρατό εμπορικά πλοία με κοντέινερ.  Στη Σούδα έχει στηθεί αερογέφυρα όπου αποβιβάζονται με αμερικανικά μεταγωγικά αεροσκάφη κατά εκατοντάδες Αμερικανοί πεζοναύτες, οι οποίοι, μετά από παραμονή 2-3 ημερών, επιβιβάζονται σε αμερικανικά πολεμικά πλοία, που καταφθάνουν στον κόλπο. Η ελληνική κυβέρνηση ενέκρινε όλα τα αμερικανικά αιτήματα για προσγειώσεις μεταγωγικών αεροσκαφών που αποβιβάζουν στην Κρήτη πεζοναύτες, όπως και τα αιτήματα για ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων. Τόπος ελλιμενισμού για τα αμερικανικά ελικοπτεροφόρα και τα αεροπλανοφόρα είναι το Μαράθι της Σούδας, όπου υπάρχουν και οι σχετικές υποδομές.
Οι New York Times έκαναν επίσης ειδική αναφορά στην παρουσία και το ρόλο που ενδεχομένως κληθούν να έχουν, το αμερικανικό ελικοπτεροφόρο Kearsage και το πλοίο συνοδείας Ponce, που κατέπλευσαν πρόσφατα στη Σούδα. Τα πολεμικά σκάφη μεταφέρουν μια ειδική μονάδα πεζοναυτών, την 26η Marine Expeditionary Unit, η οποία είναι ικανή να διεξάγει αστραπιαίες κινήσεις από αέρα, θάλασσα και ξηρά. Στη δύναμή της, όπως αναφέρει η εφημερίδα, εντάσσονται πολεμικά αεροσκάφη τύπου Χάριερ, αμφίβια μέσα, ελικόπτερα και 400 πεζοναύτες. Ο στολίσκος μπορεί να εξελιχθεί ως φόβητρο και ως ένα μοντέρνο παράδειγμα της «διπλωματίας των κανονιοφόρων!
Προς τη Λιβύη κινούνται ένα αμερικανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο και άλλα πολεμικά πλοία που φέρουν πυραύλους «Κρουζ», καθώς και πλοία υποστήριξης, δείχνοντας έτσι ότι προετοιμάζεται πολεμική επιχείρηση. Εξάλλου, περισσότερα των από 20 πολεμικά πλοία Νατοϊκών χωρών, με μεγαλύτερη συγκέντρωση αυτών ανοιχτά των δυτικών ακτών της Λιβύης, όπου βρίσκεται και το προπύργιο του Καντάφι, η πρωτεύουσα Τρίπολη, ενισχύουν την αίσθηση ναυτικού αποκλεισμού της Λιβύης. Εκτός των αμερικανικών πλοίων αξίζει να σημειώσουμε την ισχυρή παρουσία και των ευρωπαϊκών στόλων, όπου ενδεικτικά η Γερμανία συμμετέχει με δύο φρεγάτες («Rheinland – Pfalz» και «Brandenburg») και ένα πλοίο υποστήριξης («Berlin»). Στα γερμανικά πλοία υπάρχει και μια δύναμη 600 ανδρών. Η ελληνική ναυτική παρουσία δίνεται από δύο φρεγάτες που εναλλάσσονται («ΨΑΡΑ» και «ΥΔΡΑ) και το πλοίο γενικής υποστήριξης του Στόλου «ΑΛΙΑΚΜΩΝ», που έχει σαν αποστολή την υποστήριξη των πολεμικών πλοίων που επιχειρούν σε μεγάλη απόσταση από τη βάση τους.