Είναι γνωστό ότι οι σχέσεις Μόσχας και Τρίπολης του Καντάφι,ήταν εξαιρετικές. Ο συνταγματάρχης είχε βάλει την υπογραφή του σε συμβόλαια προμήθειας εξοπλισμού που ξεπερνούν τα 4 δις δολάρια!
Είναι λογικό η Ρωσία να μην επιθυμούσε την πτώση ενός τόσο συνεργάσιμου ηγέτη.
Από τη πρώτη στιγμή τη κρίσης και του πολέμου,τα περσσότερα ρωσικά ΜΜΕ κράτησαν μία στάση εξαιρετικά θετική για τον Καντάφι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Pravda,η οποία πρόσφατα δημοσίευσε ένα άρθρο,το οποίο πέρα από τις όποιες σκοπιμότητες που μόλις αναφέραμε, μπορεί να γίνει αντικείμενο προβληματισμού.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, ο Μουαμάρ Καντάφι είχε προτείνει από το 2009 την κρατικοποίηση όλων των αμερικανικών και ευρωπαϊκών πετρελαϊκών εταιρειών ,που προέρχονταν από τη Βρετανία,τη Γερμανία,την Ισπανία,τη Νορβηγία,την Ιταλία αλλά και από το Καναδά. Αν εξαιρέσουμε τη Γερμανία και την Ιταλία,όλοι οι άλλοι αυτές τις ημέρες βομβαρδίζουν ανηλεώς τον Καντάφι.
Στις 25 Ιανουαρίου, 2009, ο Μουαμάρ Καντάφι ανακοίνωσε ότι η χώρα του μελετούσε την εθνικοποίηση των ξένων εταιρειών λόγω των χαμηλότερων τιμών του πετρελαίου.
“Πρέπει να θέσουμε το ζήτημα στο τραπέζι και να το συζητήσουμε στα σοβαρά», δήλωσε ο Καντάφι.
«Το πετρέλαιο θα πρέπει να ανήκει στο κράτος αυτή τη στιγμή, οπότε θα μπορούσαμε να ελέγχουμε καλύτερα τις τιμές από την αύξηση ή μείωση της παραγωγής», είχε δηλώσει ο Λίβυος ηγέτης.
Οι δηλώσεις αυτές ανησύχησαν όπως ήταν φυσικό όλες τις ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Λιβύη: η αγγλο-ολλανδική Shell, British Petroleum, από τις ΗΠΑ η ExxonMobil, Hess Corp, Marathon Oil, η Occidental Petroleum και η ConocoPhillips, η ισπανική Repsol, η Wintershall της Γερμανίας, η αυστριακή OMV,η νορβηγική Statoil.
Το 2008, η λιβυκή κρατική πετρελαϊκή εταιρεία, National Oil, συνέταξε έκθεση για το θέμα στο οποίο οι υπάλληλοι πρότειναν την τροποποίηση της παραγωγής με συμφωνίες κατανομής σε ξένες εταιρείες προκειμένου να αυξήσουν τα κρατικά έσοδα.
Ως αποτέλεσμα των αλλαγών αυτών των συμβάσεων, η Λιβύη κέρδισε 5,4 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από το πετρέλαιο.
Στις 16 Φεβρουαρίου του 2009, ο Καντάφι έκανε ένα βήμα παραπέρα και πρότεινε να διανείμει πετρελαϊκά κέρδη στα 5 εκατομμύρια των κατοίκων.
Ωστόσο, το σχέδιό του να παραδώσει έσοδα από το πετρέλαιο απευθείας στους ανθρώπους της Λιβύης πολεμήθηκε από ανώτερους υπαλλήλους που θα μπορούσαν να χάσουν τη δουλειά τους λόγω του σχεδίου του Καντάφι για αντιμετώπιση της διαφθοράς σε σχέση με τις πετρελαϊκές εταιρείες.
Ορισμένοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού του αλλά και του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσαν ότι ότι το μέτρο αυτό θα μπορούσε να βλάψει την οικονομία της χώρας σε μακροπρόθεσμο επίπεδο, λόγω «της φυγής κεφαλαίων.»
«Μην φοβάστε να αναδιανείμουμε άμεσα τα χρήματα του πετρελαίου και να δημιουργήσουμε δικαιότερες δομές διακυβέρνησης «, δήλωσε ο Καντάφι σε μια Λαϊκή επιτροπή,σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της Pravda.
Παρόλα αυτά τα σχέδιά του καθυστέρησαν από τις αντιρρήσεις που υπήρχαν”.
Η εφημερίδα Pravda επισημαίνει ακόμη ότι η εικόνα που παρουσιάζουν οι Δυτικοί για τον Καντάφι,είναι τελείως στρεβλή αποκρύπτοντας πληροφορίες όπως για παράδειγμα ότι το βιοτικό επίπεδο της Λιβύης ήταν το υψηλότερο στη Β.Αφρική.
Pravda.Ru