Του Αλέξανδρου Θεολόγου
Η νέα εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου από την Πιόνγκγιάνγκ ήταν διαφορετική. Είναι η πρώτη φορά που βαλλιστικό όπλο πετά πάνω από ιαπωνικό έδαφος καθώς τις προηγούμενες φορές που βορειοκορεατικοί πύραυλοι διέσχισαν τους ουρανούς πάνω από την Ιαπωνία μετέφεραν δορυφόρους κι όχι όπλα.
Και αυτό, προς μεγάλη ανησυχία πολλών, σηματοδοτεί ένα πράγμα: η Πιόνγκγιάνγκ φαίνεται πως έχει την δυνατότητα να εξαπολύσει έναν βαλλιστικό πύραυλο, ενδεχομένως σύντομα, εξοπλισμένο ακόμη και με πυρηνική κεφαλή. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμη και το σημείο εκτόξευσης έχει την σημασία του. Η σημερινή εκτόξευση πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από την βάση Sunan, πλησίον της πρωτεύουσας Πιόνγκγιάνγκ, κάτι σπάνιο.
Ενδεχομένως αυτό να σημαίνει ότι η Βόρεια Κορέα είτε έχει εξαντλήσει τα σημεία εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων ή απλώς επιδιώκει να αποφύγει τον εντοπισμό των πυραύλων που πρόκειται να εκτοξεύσει. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που το καθεστώς δίνει έμφαση στην ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων επί αυτοκινούμενων φορέων ή εκτοξευόμενων από υποβρύχιο για αύξηση της επιβιωσιμότητάς τους.
Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι ο μέσου βεληνεκούς Hwasong-12 (ΚΝ-17) που ξύπνησε σήμερα τους Ιάπωνες με τον ανατριχιαστικό ήχο των σειρήνων αεράμυνας διήνυσε απόσταση 2.700 χλμ (1.678 μίλια) φθάνοντας σε ύψος περίπου 550 χλμ (342 μίλια) το οποίο είναι χαμηλότερο εν σχέσει με προηγούμενες πυραυλικές δοκιμές του Βορρά, για να καταλήξει στον βόρειο Ειρηνικό -κάπου 1.180 χλμ από τις ιαπωνικές ακτές- διαλυόμενος σε τρία κομμάτια. Όσοι υποβάθμιζαν τις δυνατότητες των βορειοκορεατικών πυραύλων, τώρα μάλλον το ξανασκέφτονται.
Η εκτόξευση ενός αμιγώς στρατιωτικού πυραύλου και δη με δυνητική μεταφορά πυρηνικής κεφαλής συνιστά ανοικτή πρόκληση. Και η ιαπωνική κυβέρνηση την εξέλαβε ακριβώς έτσι. Γιατί όμως η Πιόνγκγιάνγκ επέλεξε να προβεί σε μια τέτοια κίνηση τώρα;
Πρώτον, για να δείξει αποφασιστικότητα. Με τον τρόπο αυτόν το καθεστώς δείχνει σε όλους πως οι αμερικανικές απειλές “δεν πρόκειται να την λυγίσουν”. Δεύτερον, έπρεπε να δοκιμάσει μια πιο ρεαλιστική τροχιά για τους πυραύλους της. Τρίτον, με την κίνηση αυτή ασκεί πίεση στις αμερικανο-ιαπωνικές σχέσεις καθώς το Τόκιο νιώθει εξαιρετικά ευάλωτο -σε ρεαλιστικό αλλά και πολιτικό επίπεδο- ενώ παράλληλα δοκιμάζει και την αποφασιστικότητα των ΗΠΑ.
Διαβάστε: Η βορειοκορεατική κρίση σε 300 λέξεις
Τί επιδιώκει τελικά ο Κιμ Γιόγκ Ουν κρατώντας τον κόσμο σε αγωνία για την επόμενη… έκπληξή του; Μια απάντηση είναι η θεωρία της διαπραγμάτευσης -η Πιόνγκγιάνγκ προβαίνει σε μια εξοργιστική ενέργεια για να προσελκύσει την προσοχή, με απώτερο σκοπό να σύρει τους αντιπάλους της κάποια στιγμή στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων όπου θα προσέλθει έχοντας ένα “γερό χαρτί” ανά χείρας.
Ωστόσο από το 2012 που ανέλαβε τα ηνία της χώρας ο “Υπέρτατος Ηγέτης” δεν έχει δείξει ότι ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για διαπραγματεύσεις. Βεβαίως το ότι δεν το δείχνει δεν σημαίνει πως δεν ενδιαφέρεται στ’ αλήθεια. Μπορεί να ενδιαφέρεται αλλά πρώτα προέχει να φτιάξει ένα επίφοβο, αξιόπιστο πυραυλικό οπλοστάσιο -κατά προτίμηση πυρηνικό.
Επίσης, με τις προκλητικές αυτές ενέργειες η Βόρεια Κορέα συνεχίζει να δοκιμάζει τους βαλλιστικούς της πυραύλους διότι δεν έχει άλλη επιλογή. Ένα οπλοστάσιο για να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν από τους αντιπάλους πρέπει πρωτίστως να είναι επιχειρησιακά αξιόπιστο. Ο Hwasong-12 έχει δοκιμαστεί επιτυχώς μόνο μια φορά τον Μάϊο και σε πολύ “ψηλή” τροχιά.
Αντιθέτως, η σημερινή μακρύτερη, πιο χαμηλή τροχιά, έδωσε στους Βορειοκορεάτες σχεδιαστές και μηχανικούς τις απαντήσεις που ήθελαν. Η δε απόκτηση πυρηνικών όπλων σημαίνει για το καθεστώς της Πιόνγκγιάνγκ ένα πράγμα: πολιτική επιβίωση. Και όλο αυτό το “πυραυλικό σώου” αποσκοπεί στο να γίνει αποδεκτή η Βόρεια Κορέα -κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες- ως μια νόμιμη πυρηνική δύναμη.
Αν αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, τότε κατά πάσα πιθανότητα το αδιέξοδο θα συνεχισθεί, το ίδιο και οι πυραυλικές δοκιμές του Βορρά. Προς μεγάλη ανησυχία και εκνευρισμό των γειτόνων της, Νότιο Κορέα και Ιαπωνία.
Διπλωματικώς, η σημερινή εκτόξευση στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, εκτιμούν ειδικοί. Όπως λέει ο Νταγκ Πάαλ, αναλυτής στο Carnegie Endowment for International Peace, οι Βορειοκορεάτες θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι θα συνεχίσουν το πυραυλικό τους πρόγραμμα και τις πυρηνικές τους δοκιμές παρά τις διεθνείς πιέσεις. Οπότε, δεν μένει παρά να περιμένουμε την επόμενη;