Ο διάλογος με τη Ρωσία είναι αναγκαίος, ο ίδιος σέβεται τον Πούτιν, ωστόσο, ο ρώσος ηγέτης «ονειρεύεται τη διάλυση της Ε.Ε.». Η αντιθετική αυτή προσέγγιση ανήκει στο Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, σε συνέντευξη του στο σουηδικό τηλεοπτικό δίκτυο SVT.
Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, το Κρεμλίνο, δια το προεδρικού εκπροσώπου, Ντμίτρι Πεσκόφ, απάντησε απλά και παραπάνω από πειστικά: «Αφού η Ε.Ε. ήταν και παραμένει ο μεγαλύτερος εμπορικός και οικονομικός εταίρος της Ρωσίας, παρά το γεγονός ότι κινδυνεύει να χάσει αυτή την πρωτιά από την Κίνα, είναι φυσικό να μας συμφέρει ώστε ο ευρωπαϊκός χώρος να αναπτύσσεται, να ανθεί και να έχει σταθερότητα»…
Πέρα από τη γενικά προσεγμένη και στοιχειοθετημένη προσέγγιση που δείχνει πάντα η ρωσική ηγεσία σε πληθώρα διεθνών και διμερών θεμάτων, στη συγκεκριμένη περίπτωση με το γάλλο πρόεδρο υπάρχει ένας ακόμα λόγος χρήσης «χαμηλών τόνων» ως απάντηση στα λεγόμενά του.
Το Παρίσι το τελευταίο διάστημα όλο και πιο συχνά εκφράζει απόψεις σε διεθνή θέματα που θα ήταν αδιανόητο να ακούσουμε στο πρόσφατο παρελθόν… Οι απόψεις αυτές ηχούν είτε ως «ανυπακοή» στη γενική αμερικανο κεντρική θέση, είτε ακόμα και ως «προδοσία» των δυτικών (αμερικανικών) αξιών.
Δεν είναι κάποιος πολιτικός αναλυτής ή δημοσιογράφος αλλά ο «καθ’ ύλην αρμόδιος», γάλλος ΥΠΕΞ, Ζαν Ιβ Ντε Ντριάν, ο οποίος δήλωσε απερίφραστα σε συνέντευξη στο Sputnik, ότι «ο Άσαντ κέρδισε τον πόλεμο και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε…». Και βέβαια δεν θα έλεγε κάτι τέτοιο αν δεν είχε προηγηθεί η βαρυσήμαντη ομιλία του προέδρου Μακρόν ενώπιον των πρεσβευτών της χώρας που συνέρρευσαν στο Παρίσι στα τέλη Αυγούστου. Και στις συνεδριάσεις αυτές, τίθενται από τον επικεφαλής του κράτους οι κατευθυντήριες γραμμές διπλωματικής δράσης το επόμενο χρονικό διάστημα. Εκεί λοιπόν, ο γάλλος πρόεδρος, μεταξύ άλλων, ότι ο «λαός της Συρίας πρέπει μόνος του να αποφασίσει ποιος θα τον κυβερνά…» Αν και συμπλήρωσε πως θα ήταν «μεγάλο λάθος να παραμείνει» στην εξουσία ο Άσαντ, ωστόσο επέμεινε πως «ούτε η Γαλλία ούτε καμία άλλη χώρα πρέπει να υποδεικνύει ποιος θα διοικεί τη Συρία…», και θα πρέπει να δημιουργηθούν συνθήκες ώστε ο συριακός λαός να λύσει μόνος του αυτό το θέμα…!
Να και ο Μακρόν δεν ανέφερε την «πατρότητα» αυτής της θέσης, εν τούτοις, γίνεται ολοφάνερο πως η ιδέα αυτή έχει διατυπωθεί επιμελώς από το Ρώσο ηγέτη Πούτιν. Οποία μαχαιριά στο ηγεμονικό προφίλ της Ουάσινγκτον!
Αφήστε πως το εκλαμβάνουν οι όποιοι άλλοι και προσπαθήστε για λίγο να «μπείτε» στην αμερικανική αντίληψη για τον κόσμο… Την ώρα που συσσωρεύουν τριγύρω από τη Συρία στρατιωτική δύναμη κρούσης, περιμένοντας τα αποτελέσματα της προβοκάτσιας που ετοιμάζονται να κάνουν τα απομεινάρια της διαβόητης, χρηματοδοτούμενης από την αμερικανική κυβέρνηση «ανθρωπιστικής» οργάνωσης, «Λευκά κράνη», ο Μακρόν λέει στους διπλωμάτες του ότι ναι μεν είναι κακός ο Άσαντ, αλλά δεν είναι καλό να βομβαρδιστεί η Συρία και ας αποφασίσουν οι Σύριοι πως θέλουν να ζήσουν…
Έχει ενδιαφέρον να αντιπαραθέσει κανείς και τις «αντιφατικές» του δηλώσεις. Η πρώτη περί «ονείρων» του Πούτιν να διαλύσει την Ε.Ε. γίνεται σε τηλεοπτικό δίκτυο ως απάντηση στο ερώτημα αναφορικά με την αντιπροσφυγική ρητορική του ηγέτη του λαϊκίστικου δεξιού κόμματος «Δημοκράτες της Σουηδίας», στον οποίο τέθηκε το ερώτημα ποιον προτιμά ανάμεσα στον Μακρόν και τον Πούτιν. Ο Σουηδός αρνήθηκε να πάρει θέση και η δημοσιογράφος έριξε το μπαλάκι στον… Μακρόν. Η απάντηση λογικό ήταν να αποτελεί ενός είδος «τρίπλας» από τον γάλλο ηγέτη.
Στη δεύτερη περίπτωση, γίνεται λόγος για ομιλία σε συγκεκριμένο ακροατήριο, στους πρέσβεις της χώρας του, που πρέπει να έχουν τη γνώση για το πώς θα εργαστούν στο επόμενο διάστημα.
Εκεί είπε και άλλα ενδιαφέροντα και «αιρετικά», για το ως τώρα δυτικό στάτους κβο, πράγματα: έκανε λόγο για την ανάγκη της Ευρώπης να εξασφαλίσει την κυριαρχία της στα θέματα ασφαλείας. Δηλ. αρνήθηκε να αποδεχτεί το «κεφαλοκλείδωμα» Τραμπ για το «φόρο υποτέλειας» του 2% στο ΝΑΤΟ που αυτόματα σημαίνει έσοδα για το αμερικανικό στρατιωτικό- βιομηχανικό σύμπλεγμα.
Όταν ο Μακρόν μιλά για «ευρωπαϊκή κυριαρχία» στο θέμα της ασφάλειας προφανώς μπαίνει καρφί στο μάτι της… Ουάσινγκτον!
Δείτε ακόμα τι έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter, (προφανώς για να το διαβάσει ο «φίλος» του ο αμερικανός πρόεδρος που το χειρίζεται καλά): «διαθέτει άραγε η Ευρώπη την αυτάρκεια και αποτελεί κέντρο δύναμης, όπως οι ΗΠΑ ή η Κίνα; Όχι…»
Πέρα από τις ευθύνες που μπορεί να προσάψει κανείς στο Μακρόν, πέρα από το χαμηλό επίπεδο δημοτικότητας που έχει στη χώρα του ή οτιδήποτε άλλο, ένα είναι αδιαμφισβήτητο: Η επιδίωξη άρνησης υλοποίησης των ηγεμονικών και αδηφάγων ορέξεων της Ουάσιγκτον βρίσκεται σε πορεία διαμόρφωσης. Διότι, παρά τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου, φωνές ανυπακοής κατά των αμερικανικών επιδιώξεων ακούγονται επίσημα και στη Γερμανία.
«Σε περίπτωση οικονομικών κυρώσεων ή τελωνειακών δασμών δεν θα πρέπει να καθόμαστε σαν τον λαγό μπροστά στον… πύθωνα (να μας καταπιούν)», τονίζει ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Χάικο Μάας.
Και βέβαια, είναι γνωστή η αντίδραση του Βερολίνου στις αμερικανικές αφόρητες πιέσεις να μην ξεκινήσει η υλοποίηση του δεύτερου υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από τη Βαλτική, θέση καθαρά αντιρωσική σε γεωπολιτικό επίπεδο που δεν στηρίζεται σε κανένα οικονομικό υπόβαθρο.
Αν και είναι γνωστά τα ήξεις-αφήξεις των ευρωπαίων ηγετών, ωστόσο, η στροφή στο λόγο τους αποτελεί σαφές δείγμα ανάγκης και εκτίμησης ότι ο «Κύκλωπας» θέλει να τους φάει όλους, «φίλους» και εχθρούς. Διότι όλοι πρέπει να υποτάσσονται.
Φυσικά ο καθένας αναμένουμε με ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε κατά πόσο θα έχουν το «τσαγανό» να κάνουν έργα τις διακηρύξεις τους.
Και στη Συρία και στην ευρωπαϊκή ασφάλεια η Ρωσία είχε προειδοποιήσει αλλά δεν εισακούστηκε. Ε, η ίδια η πράξη αποδείχνει για άλλη μια φορά ότι αποτελεί το «κριτήριο της αλήθειας».
Πηγή: Sputnik