Η Ιαπωνία είναι ένα έθνος, όπου ο μέσος όρος ηλικίας του πληθυσμού είναι τόσο μεγάλος, που εξηγεί την έλλειψη νέων ανθρώπων για να ενταχθούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.
Οι Δυνάμεις Αυτοάμυνας της χώρας, έτσι ονομάζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις τους, δεν μπόρεσε να πετύχει τους στόχους στρατολόγησης της από το 2014. Από τον Μάρτιο του 2018, ήταν σχεδόν 10% μικρότερη σε μέγεθος από το προβλεπόμενο, και υπολογίζεται περίπου στα 247.154 άτομα, με μόνο το 26 % αυτού του αριθμού να είναι σχετικά νεότερο από το προβλεπόμενο.
«H μεγάλη αδιαφορία των νέων για ένταξη στον στρατό προκύπτει αφενός από τα δημογραφικά προβλήματα της χώρας και αφετέρου από την ισχυρή οικονομία της, δημιουργώντας αυτό που ορισμένοι ειδικοί ονομάζουν ως “σιωπηλή κρίση”. Πράγματι, το δημογραφικό είναι ένα τεράστιο ζήτημα, όχι απαραίτητα για την ενίσχυση της χώρας αλλά και γενικότερα για την βιωσιμότητα της ιαπωνικής κοινωνίας ως σύνολο.
Ο Hideshi Tokuchi, πρώην Υφυπουργός Άμυνας, προειδοποιεί ότι η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού θα έχει συνέπειες, καθώς θα επηρεάσει την αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, μια πραγματικότητα που προκαλεί πονοκέφαλο αφού δεν είναι ένα τεχνικό ή τεχνολογικό ζήτημα το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί και να λυθεί.
Η στρατολόγηση απαγορεύεται από το Σύνταγμα της Ιαπωνίας, οπότε ο στρατός προσπαθεί να το αντισταθμίσει αυξάνοντας τη μέγιστη επιτρεπτή ηλικία ένταξης στο στρατό, ενώ προσλαμβάνονται και περισσότερες γυναίκες, οι οποίες αποτελούν μόνο το 6 % των Ενόπλων Δυνάμεων, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου εκεί συνιστούν το 15% και στην Βρετανία το 10%.
Ωστόσο, η Ιαπωνία εργάζεται υπό το βάρος του παρελθόντος. Η στρατιωτική θητεία δεν ήταν δημοφιλής στην Ιαπωνία μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, που ακόμα είναι “στοιχειωμένη” από τα φαντάσματα του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού και των ατομικών βόμβων. Το ιαπωνικό Σύνταγμα, διαμορφωμένο από την αμερικανική κατοχή, απαγορεύει τον πόλεμο, ενώ ο αυτοκρατορικός στρατός μετονομάστηκε σε “Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας”.
Ωστόσο προκύπτει ένα ενδιαφέρον ερώτημα, δηλαδή πόσους στρατιώτες χρειάζεται να στρατολογήσει ένα έθνος για να διατηρήσει τη στρατιωτική του δύναμη. Πριν από τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, η Γαλλία γνώριζε έντονα ότι η Γερμανία είχε μεγαλύτερο πληθυσμό για να διατηρήσει έναν μεγαλύτερο στρατό. Έτσι, η περίφημη γραμμή Μαζινό, η οποία έχει μείνει στην ιστορία ως “περιττή”, στην πραγματικότητα ήταν μια ορθολογική προσπάθεια να χρησιμοποιήσει το σκυρόδεμα και τον χάλυβα για να αντισταθμίσει την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού.
Σε κάποιο βαθμό, η Ιαπωνία “προστατεύεται” από τα αρνητικά δημογραφικά στοιχεία της. Δεν είναι πιθανό να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο σε χερσαίο περιβάλλον στην Ασία ή να δεσμεύσει τα στρατεύματά του σε μαζικές εκστρατείες στο εξωτερικό όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Ιράκ.
Οποιαδήποτε σύγκρουση με την Κίνα θα ήταν πιθανώς ένας ναυτικός και αεροπορικός αγώνας που θα περιελάμβανε πλοία και αεροπλάνα, με ίσως μερικές ταξιαρχίες ναυτικών για να καταλάβουν ή να υπερασπιστούν τις νησιωτικές βάσεις. Αυτού του είδους ο πόλεμος απαιτεί περιορισμένο αριθμό ειδικευμένου προσωπικού για τη λειτουργία και τη συντήρηση αεροσκαφών και πλοίων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού δεν αποτελεί την μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή της.
Δείτε σχετικό βίντεο με μια συνοπτική απεικόνιση της ισχύος των Ιαπωνικών Ενόπλων Δυνάμεων :