Με την πιθανή εξαίρεση της Βόρειας Κορέας, καμία χώρα στην εποχή μετά το Ψυχρό Πόλεμο δεν προσπάθησε να αμφισβητήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο το Ιράν. Από τη Μέση Ανατολή στην Κεντρική Ασία ως τη Λατινική Αμερική, η Τεχεράνη δεν έχασε ποτέ την ευκαιρία να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ και να περιορίσει την επιρροή τους.
Αυτή είναι μια εγγενώς επικίνδυνη στρατηγική. Οι ΗΠΑ, όχι μόνο, περιβάλλουν το Ιράν με στρατιωτικές βάσεις από όλες τις πλευρές, αλλά οι στρατιωτικές δαπάνες τους τα τελευταία χρόνια είναι διπλάσιες του συνολικού ΑΕΠ του Ιράν.
Σε οποιαδήποτε συμβατική στρατιωτική σύγκρουση, το Ιράν δεν θα είχε πιθανότητες κατά των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά ο πόλεμος δεν λογίζεται μόνο με αριθμούς.
Για να αντισταθμίσει, το Ιράν ακολουθεί ένα στρατιωτικό δόγμα βασισμένο σε αποτρεπτικά μέσα με τρεις κύριους πυλώνες: ένα εκτεταμένο οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων, γεωγραφικό ναυτικό πόλεμο (εκμεταλλευόμενο τα στενά του Hormuz) και στενούς δεσμούς με μη κρατικές πολεμικές ομάδες. Οι ΗΠΑ μπορούν σπέρνουν φόβο με την κατά μέτωπο απειλή, το Ιράν μέσω μιας πιθανής τρομοκρατικής επίθεσης.
Τεράστιο εξοπλιστικό άνοιγμα
Σύμφωνα με την υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών των ΗΠΑ, την DIA (Defense Intelligence Agency) που προχώρησε στην αποδέσμευση της εκτίμησής της για τις στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν, η Ισλαμική Δημοκρατία παραμένει προσηλωμένη στον στόχο να καταστεί η κυρίαρχη δύναμη της Μέσης Ανατολής.
Η DIA προχώρησε και σε ονομαστική αναφορά σε ρωσικά οπλικά συστήματα, από το… παγκοσμίως διάσημο πλέον σύστημα αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 Triumf και τα συστήματα επάκτιας άμυνας K-300P Bastion, μέχρι μαχητικά αεροσκάφη Su-30, εκπαιδευτικά αεροσκάφη Yak-130 και άρματα μάχης T-90.
Παράλληλα, η έκθεση της DIA προειδοποιεί, ότι η ιρανική επιστημονική κοινότητα έχει καταφέρει να κάνει άλματα στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροχημάτων μάχης (UCAV: Unmanned Combat Aerial Vehicles / οπλισμένα UAV) και πυραυλικών συστημάτων, παρότι τεχνολογικά εξακολουθεί να υστερεί έναντι των περιφερειακών ανταγωνιστών της χώρας (σ.σ. χρησιμοποιεί ακόμα οπλικά συστήματα των δεκαετιών του ’70 και του ’80, έστω κι αν η ιρανική αμυντική βιομηχανία έχει προχωρήσει σε αναβαθμίσεις).
Ασφαλώς, η δυσμενής οικονομική κατάσταση στην Ισλαμική Δημοκρατία που έχει προκαλέσει σοβαρές ταραχές το τελευταίο διάστημα, υπονομεύει τη δυνατότητα “τολμηρών ανοιγμάτων” του Ιράν στον τομέα των εξοπλισμών. Τίποτα όμως δεν διασφαλίζει ότι δεν θα βρεθεί η λύση…
Σε άλλα δυο ενδιαφέροντα σημεία στην έκθεση της DIA, επισημαίνεται ότι έχει αυξηθεί η χρήση drones με σκοπό την παρακολούθηση των κινήσεων των αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή του Κόλπου, αλλά και όπως προαναφέρθηκε, ως πλατφόρμες εξαπόλυσης επιθέσεων, χωρίς τον κίνδυνο ανθρωπίνων απωλειών…
Οι καταστάσεις το πρόλαβαν, η δολοφονία του Αρχιστράτηγου Σουλεϊμανί φέρνει το Ιράν μπροστά σε μία μεγάλη απόφαση που θα αλλάξει τα δεδομένα στη Μέση Ανατολή, ίσως και παγκόσμια.