Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στη Λιβύη, με διαρκείς «τρικλοποδιές» που επιχειρεί να βάλει η Τουρκία και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όσο πλησιάζουμε στην ημερομηνία των εκλογών του Δεκεμβρίου, αλλά και στη λήξη του «τελεσίγραφου» για την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από τη χώρα.
Τελευταίο – και με ξεχωριστή σημασία, αλλά και συνέπειες – «επεισόδιο» ήταν η αιφνιδιαστική απόφαση του Προεδρικού Συμβουλίου στη Λιβύη να παύσει από τα καθήκοντά της την υπουργό Εξωτερικών Νάιλα Αλ-Μανγκούς και – κυρίως – να της απαγορεύσει να ταξιδέψει.
Η προεδρία άνοιξε έρευνα «για διοικητικές παραβάσεις», δήλωσε το Σάββατο η εκπρόσωπος του Προεδρικού Συμβουλίου, Νάιλα Ουαχίμπα, στο δίκτυο Libya Panorama.
Εκείνο που «προσάπτουν» μέλη του Συμβουλίου στην Αλ-Μανγκούς, είναι ότι «ασκούσε εξωτερική πολιτική χωρίς συντονισμό με το Συμβούλιο».
Ιδιαίτερη σημασία έχει ο χρόνος της απόφασης: λίγες ημέρες πριν τη διεξαγωγή στο Παρίσι διεθνούς διάσκεψης για τη Λιβύη.
Η διάσκεψη που έχει προγραμματιστεί για τις 12 Νοεμβρίου αναμένεται να προετοιμάσει τις προεδρικές εκλογές της 24ης Δεκεμβρίου, έπειτα από τις οποίες, ένα μήνα αργότερα, θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές.
Γιατί η συγκεκριμένη Διάσκεψη «ταράζει τα νερά» γύρω από τη Λιβύη; Γιατί ο «οικοδεσπότης» της Εμανουέλ Μακρόν φρόντισε να κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του, αναγκάζοντας της Τουρκία και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να τεθούν «εκτός κάδρου».
Πώς; Με δύο κινήσεις:
- Η πρώτη, να κληθούν στη διάσκεψη χώρες που έχουν άμεσο ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, σε αντίθεση με τη Διάσκεψη του Βερολίνου που οργάνωσε η Άνγκελα Μέρκελ, εξαιρώντας την Ελλάδα.
- Η δεύτερη, με το περιεχόμενο που δίνει η Γαλλική Προεδρία στη Διάσκεψη, όπως προσδιορίζεται από την επιστολή πρόσκλησης προς τους ηγέτες των συμμετεχόντων κρατών, που μεταξύ άλλων αναφέρει στους στόχους της: «Βασιζόμενη σε θετικές εξελίξεις, όπως η επαναλειτουργία του δρόμου Σύρτης-Μισράτα, η Διάσκεψη του Παρισιού θα έχει ως στόχο να προχωρήσει προς την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων και στρατιωτών».
Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε ως πρόσχημα για την μη συμμετοχή του στη διάσκεψη την πρώτη κίνηση, ότι δηλαδή θα μετάσχουν η Ελλάδα και η Κύπρος.
Ωστόσο κατά τα φαινόμενα αυτή που τον «καίει» είναι η δεύτερη, η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη Λιβύη.
Κι εδώ είναι που «εμπλέκεται» η υπουργός Εξωτερικών Αλ-Μανγκούς: Κανείς δεν ξεχνάει ότι η Μανγκούς – που έχει άριστες σχέσεις με τις δυνάμεις της Ανατολικής Λιβύης οι οποίες ελέγχονται από τον Στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ – είχε «στραπατσάρει» τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όταν ενώπιόν του είχε ζητήσει την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη Λιβύη.
Η αποπομπή της Μανγκούς ερμηνεύεται από παρατηρητές ως κίνηση των «Αδελφών Μουσουλμάνων» – που ταυτίζονται με τις θέσεις του Ερντογάν και οι οποίοι μετέχουν στη μεταβατική κυβέρνηση – να «ψαλιδίσει» τις προσδοκίες για, αν όχι να δυναμιτίσει, τη Διάσκεψη του Παρισιού.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ερντογάν έχει στη φαρέτρα του ακόμη ένα όπλο: Να προσπαθήσει να προκαταλάβει τις εξελίξεις, με την ενδεχόμενη ενεργοποίηση του παράνομου μνημονίου που είχε συνυπογράψει με τον Σάρατζ και το οποίο οι δυνάμεις της Ανατολικής Λιβύης, αλλά και το Κοινοβούλιο, έχουν χαρακτηρίσει ως «άκυρο».
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν πως η Τουρκία ζητά επιμόνως να δοθεί άδεια από την Λιβυκή κυβέρνηση στην ΤΡΑΟ – την τουρκική κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων – για έρευνες στην περιοχή που ορίζει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Και προφανώς η Αλ-Μανγκούς ήταν ένα εμπόδιο…
Το βέβαιο είναι πως οι επόμενες μέρες μέχρι τις εκλογές στη Λιβύη είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, με πολλές κινήσεις παρασκηνίου, που θα κρίνουν τις επερχόμενες εξελίξεις.