Στις 16 Νοεμβρίου τελέστηκε η επίσημη παράδοση του αεροπλανοφόρου «Vikramaditya» στο Ναυτικό της Ινδίας. Η σύμβαση για τη ναυπήγηση του συγκεκριμένου πλοίου συνήφθη μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας το 2004 και απέβη επωφελής και για τα δύο μέρη.
Το «Vikramaditya» είναι το δεύτερο ρωσικής ναυπήγησης αεροπλανοφόρο, που είναι ικανό να μεταφέρει αεροσκάφη συμβατικής απογείωσης και προσγείωσης. Είναι επίσης το πρώτο πλοίο αυτής της κατηγορίας, που ναυπηγείται στην τωρινή επικράτεια της Ρωσίας, αφού το – μοναδικό προς το παρόν – ρωσικό αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνιετσόφ» ναυπηγήθηκε στο Νικολάγιεφ της Ουκρανίας.
Το «Vikramaditya» είναι το ριζικά ανακαινισμένο σοβιετικό αεροπλανοφόρο καταδρομικό «Ναύαρχος Γκορκόφ», το οποίο είχε συμπεριληφθεί στην Εφεδρική Δύναμη του Σοβιετικού Ναυτικού το 1988. Στο καταδρομικό «Ναύαρχος Γκορκόφ» μπορούσαν να επιχειρούν μόνο τα πολύ ατελή αεροσκάφη κάθετης απογείωσης και προσγείωσης Yak-38 και ελικόπτερα. Η μετατροπή του σε ολοκληρωμένο αεροπλανοφόρο ικανό να φέρει τα MiG-29K εμφανιζόταν ως ένα εξαιρετικά πολύπλοκο έργο, το οποίο είναι συγκρίσιμο με την κατασκευή ενός νέου πλοίου. Αντικαταστάθηκε πρακτικά το σύνολο του εξοπλισμού καταστρώματος και πραγματοποιήθηκαν μεταλλικές κατασκευές 3.000 περίπου τόννων.
Η πολύπλοκη και ασυνήθιστη φύση των εργασιών αποστολής οδήγησε σε πολυάριθμες καθυστερήσεις κατά την εκτέλεση της σύμβασης και σε υπέρβαση της αρχικά συμφωνηθείσας τιμής. Η σύμβαση για την ανακατασκευή του πλοίου υπεγράφη το 2004 και αρχικά αναμενόταν ότι το έργο θα ολοκληρωθεί το 2008. Οι μετέπειτα καθυστερήσεις στις προθεσμίες είχαν αρνητικό αντίκτυπο στη ρωσο-ινδική συνεργασία, δίνοντας συνεχώς αφορμή για αρνητικά δημοσιεύματα στον Τύπο.
Ωστόσο, ανάλογες μακροχρόνιες προθεσμίες υλοποίησης του σχεδίου δεν είναι ασυνήθιστες. Στο ημιτελές σοβιετικό αεροπλανοφόρο «Varyag» που ρυμουλκήθηκε στην Κίνα το 2002, οι εργασίες ολοκληρώθηκαν μόλις το 2012. Και μάλιστα, στην περίπτωση του «Varyag» – στην Κίνα,μετονομάστηκε σε «Liaoning» – ο όγκος των μετατροπών ήταν σημαντικά μικρότερος σε σχέση με την περίπτωση του «Vikramaditya».
Η πλειονότητα των τεχνικών λύσεων για το «Vikramaditya» αναπτύχθηκαν από το μηδέν. Το πλοίο διαθέτει ένα πολύ αποτελεσματικότερο και ολοκληρωμένο ραδιοηλεκτρονικό εξοπλισμό, νέο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Η παραγωγή ορισμένων τμημάτων του εξοπλισμού που εξυπηρετεί την απογείωση και την προσγείωση έπρεπε να ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Στην πράξη, το «Vikramaditya» είναι ένα πολύ πιο σύγχρονο πλοίο από το «Κουζνιετσόφ», με καλύτερες συνθήκες υπηρεσίας και διαβίωσης των μελών του πληρώματος.
Το κινεζικό αεροπλανοφόρο «Liaoning» (κάντε κλικ εδω για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο) παραμένει μια πειραματική βάση, πολύ δε περισσότερο που οι πτήσεις σε αυτό πραγματοποιούνται μόνο σε ιδανικές καιρικές συνθήκες και απουσία θαλασσοταραχής. Το «Vikramaditya» πέρασε όλες τις δοκιμές, φέρει πιο σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη και, πιθανότατα, είναι ικανό να περάσει σε φάση πολεμικής ετοιμότητας πολύ νωρίτερα. Σε τελική ανάλυση, παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις καθυστερήσεις, η συμφωνία μεταξύ της Ρωσίας και της Ινδίας για τη ναυπήγηση αυτού του πλοίου, αποβαίνει συμφέρουσα και για τις δύο πλευρές.
Πηγή – Φωνή της Ρωσίας/ Ρόιτερς