Του Κώστα Αλατζά
Μία εβδομάδα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η Μόσχα για πρώτη φορά κάνει λόγο για κατάπαυση του πυρός, καλώντας το Κίεβο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων που αναμένονται να πραγματοποιηθούν για δεύτερη φορά επί λευκορωσικού εδάφους.
Την ίδια ώρα οι ρωσικές δυνάμεις σφίγγουν ασφυκτικά τον πολιορκητικό κλοιό στο Κίεβο και εντείνουν τους βομβαρδισμούς στο Χάρκοβο, όπου χτυπά η καρδιά της βιομηχανίας, αλλά και στην Μαριούπολη και τη Χερσώνα με σκοπό το ναυτικό αποκλεισμό της χώρας.
Οι επιχειρησιακοί στόχοι της Ρωσίας και το «κόστος» για τον Πούτιν
Στρατιωτικοί αναλυτές και αναλυτές διεθνών σχέσεων εκτιμούν στο OnAlert ότι η κλιμάκωση των ρωσικών επιθέσεων τα δύο τελευταία 24ωρα εντάσσεται στην επιχειρησιακό σχέδιο της Μόσχας για τον έλεγχο της περιοχής ανατολικά του ποταμού Δνείπερου, πέραν των ορίων των επαρχιών του Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ και τον αποκλεισμό της Ουκρανίας από τη θάλασσα του Αζόφ μέσω της κατάληψης των πόλεων της Μαριούπολης και της Χερσώνας.
Με αυτό τον τρόπο η Ρωσία θα έχει ολοκληρώσει την πρώτη φάση των στρατιωτικών επιχειρήσεων που έχουν ως στόχο την ενίσχυση, μέσω της δημιουργίας τετελεσμένων, των ρωσικών θέσεων στις επικείμενες διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, καθώς ο πρωταρχικός πολιτικός στόχος για ανατροπή του προέδρου Ζελένσκι δεν επετεύχθη, ενώ ταυτόχρονα αποδείχθηκαν λανθασμένες οι εκτιμήσεις τόσο για τον βαθμό αντίστασης του ουκρανικού στρατού όσο και για τρόπο αντίδρασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Ρώσος πρόεδρος περιθωριοποιήθηκε πολιτικά, αφού τόσο οι ΗΠΑ όσο και σύσσωμη η Ευρώπη, μετά τη στροφή 180 ο που πραγματοποίησε η μέχρι πρότινος φιλορωσική Γερμανία, τοποθετούν τον Πούτιν στην ομάδα των αυταρχικών με επεκτατικές βλέψεις ηγετών του πλανήτη.
Τα τετελεσμένα και τα εδαφικά κέρδη στο τραπέζι διαπραγματεύσεων
Παρόλα αυτά, στον πόλεμο στην Ουκρανία η υπεροπλία της Ρωσίας, έστω και με καθυστέρηση,
φαίνεται ότι αποτυπώνεται στο πεδίο. Ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, Πέτρος Λιάκουρας θεωρεί ότι οι
ρωσικές δυνάμεις έχουν καταλάβει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της Ουκρανίας και έχουν καταστρέψει
σημαντικές στρατιωτικές υποδομές, παρά τη γενναία αντίσταση του ουκρανικού στρατού. Όπως
επισημαίνει η Μόσχα θα προσέλθει στις διαπραγματεύσεις με τον απαράβατο όρο να γίνουν αποδεκτά
τα εδαφικά της κέρδη.
Ο επίτιμος υπαρχηγός ΓΕΣ και πρώην Επιθεωρητής Στρατού, Δημήτρης Μπονώρας θεωρεί ότι ο ρωσικός στρατός δεν πρόκειται να εισβάλει στο Κίεβο. Όπως εξηγεί, αυτή η επιλογή θα ήταν εντελώς λανθασμένη, καθώς ο ουκρανικός ανταρτοπόλεμος στα πεδινή ουκρανική πρωτεύουσα, όπως ισχύει σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα θα προκαλούσε σημαντικές απώλειες στους Ρώσους. Για το Κρεμλίνο ο πολιτικός στόχος του πολέμου είναι η αποδοχή του ουκρανικού κράτους της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία και της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας των ρωσόφωνων ανατολικών επαρχιών του Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, δεν είναι η προσάρτηση της Ουκρανίας.
Τι προϋποθέτει μια επιτυχημένη διαπραγμάτευση
Η επικράτηση των ρωσικών δυνάμεων στη νοτιανατολική Ουκρανία, ο έλεγχος του Τσερνομπίλ και η πολιορκία του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της χώρας, στη Ζαπορίζια που βρίσκεται βορειοδυτικά της Μαριούπολης, καθώς και ο αποκλεισμός των δύο μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας, φέρνουν τη Μόσχα σε θέση ισχύος στις επικείμενες διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός και τη δημιουργία συνθήκης ειρήνης.
Σε κάθε περίπτωση για να έχουν αίσιο τέλος οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει όλοι να μπορούν να παρουσιάζονται νικητές. Ο Πούτιν να μπορεί να υποστηρίξει στο εσωτερικό του ότι έλαβε τις απαραίτητες εγγυήσεις της Δύσης για την ασφάλεια της Ρωσίας και να καυχιέται για την επέκταση των συνόρων της χώρας. Ο Ζελένσκι να μπορεί να κατέχει τη θέση του ηγέτη της Ουκρανίας που αντιστάθηκε στη ρωσική εισβολή και πλέον είναι ελεύθερη προς ένταξη στους δυτικούς θεσμούς. Τέλος, η ΕΕ και ΝΑΤΟ, ιδίως η πρώτη, να είναι σε θέση να υπερηφανεύονται για την αποφασιστική παρέμβασή τους στη λήξη του πολέμου.
Φωτογραφίες Reuters