Πούτιν: Η πολιτική «διαίρει και βασίλευε» και ο πιο αδύναμος κρίκος στην Ευρώπη

Αναγνωρίζοντας ότι είναι πιο δύσκολο να νικήσεις 30 έθνη παρά ένα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιδιώκει εδώ και καιρό να διασπάσει τη συμμαχία του NATO. Καθώς φαίνεται πως προετοιμάζεται να εισβάλει εκ νέου στην Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος εφαρμόζει και πάλι την προτιμώμενη στρατηγική του «διαίρει και βασίλευε» με αποφασιστικότητα.

Οι δυνάμεις της Ρωσίας έχουν πλέον συγκεντρωθεί στα βόρεια, ανατολικά και, μέσω της κατεχόμενης Κριμαίας, νότια σύνορα της Ουκρανίας. Ο αριθμός τους ξεπερνά τους 100.000 στρατιώτες και ο εξοπλισμός τους περιλαμβάνει μαχητικά αεροσκάφη, βομβαρδιστικά αεροσκάφη, τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα πεζικού, πυραύλους, πυροβολικό και προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και αεράμυνας.

Ωστόσο, ο Πούτιν θέλει να υποτάξει την Ουκρανία στην σφαίρα επιρροής του, με τρόπο που να μετριάζει το κόστος για τη Μόσχα. Αυτό σημαίνει να κρατήσει τη Δύση διχασμένη και να εξασφαλίσει έτσι ότι θα αποφύγει τις πιο επιζήμιες δυνατές κυρώσεις.

Από αυτή την άποψη, η δεύτερη γραμμή προσπάθειας του Πούτιν για την Ουκρανία έρχεται μέσω κλιμακωμένων απειλών προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Για το σκοπό αυτό, αναπτύσσει τον στρατό του σε επιθετικές ασκήσεις στη Βαλτική Θάλασσα και απειλεί υποθαλάσσια καλώδια επικοινωνίας στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Καταρρέει το ΝΑΤΟ;

Ο Πούτιν πετά επίσης τα πυρηνικά βομβαρδιστικά του και τα προηγμένα μαχητικά κατά μήκος των πολωνικών συνόρων. Τα ρωσικά κρατικά μέσα εκπέμπουν ολοένα και πιο υπερβολικές απειλές, προειδοποιώντας ότι τα ευρωπαϊκά έθνη κινδυνεύουν να αφανιστούν εάν σταθούν εμπόδιο στη Μόσχα.

Η Κροατία λέει τώρα ότι θα αποσύρει τις στρατιωτικές της δυνάμεις από συμμαχικά με το NATO κράτη, εάν η Ρωσία προχωρήσει σε πόλεμο με την Ουκρανία. Η Γαλλία επέκρινε τη Βρετανία που προειδοποιεί για ρωσικό σχέδιο αντικατάστασης της κυβέρνησης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Κίεβο, με μία φιλορωσική. Και η Γερμανία συνεχίζει να αμφισβητεί ποιες κυρώσεις θα μπορούσαν να ακολουθήσουν μια ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.

Αυτές οι ανησυχίες δίνουν την εικόνα μιας συμμαχίας του NATO που φαίνεται ανίκανη να ενωθεί ενάντια στην εδαφική επίθεση, τον μοναδικό καθοριστικό σκοπό της ύπαρξης της Συμμαχίας και μειώνουν την αξιοπιστία του ΝΑΤΟ ως αμυντικής στρατιωτικής συμμαχίας. Μια βασική αρχή της αξιοπιστίας του NATO είναι επομένως η ικανότητά του να παρουσιάζει μια ενιαία στάση σε θέματα εκτός πολέμου. Εάν ο Πούτιν γνωρίζει ότι το NATO είναι ενωμένο, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να διακινδυνεύσει να παρασύρει τη συμμαχία σε σύγκρουση.

Αλλά καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να παρουσιάσουν αυτή την ενότητα για την Ουκρανία, ο Πούτιν έχει έναν άλλο άσσο στο μανίκι του.

Ο πιο αδύναμος κρίκος είναι η…Γερμανία

Η νέα κυβέρνηση του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο ακόμη πιο συμπαθητική προς τον Πούτιν, από εκείνη της προκατόχου του Σολτς, Άνγκελα Μέρκελ. Ο Σολτς αγνοεί τις εκκλήσεις της υπουργού Εξωτερικών του, Αναλένα Μπέρμποκ, να δεσμευτεί ότι ο αγωγός Nord Stream 2 του Πούτιν δεν θα αντλεί φυσικό αέριο εάν γίνει τελικά η εισβολή στην Ουκρανία. Η επίμονη αφοσίωση του Σολτς στον αγωγό έχει μεγάλη σημασία. Ο Nord Stream 2 είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Πούτιν για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης εξάρτησης της Ευρώπης από τις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας. Ο Πούτιν σκοπεύει να μεταφράσει αυτή την ενεργειακή εξάρτηση σε εκβιασμό της Δυτικής Ευρώπης σε πολιτικές παραχωρήσεις για άλλα θέματα, όπως η Ουκρανία και η ασφάλεια της Βαλτικής.

Η πρόκληση της Γερμανίας στο NATO χειροτερεύει. Ο Σολτς αρνείται να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες από το ασήμαντο 1,5% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος που επενδύει σήμερα η Γερμανία. (Η δαπάνη-στόχος του NATO είναι 2% του ΑΕΠ.) Αντίθετα, ο καγκελάριος εκλιπαρεί τον Πούτιν για μια συνάντηση και διάλογο για μια «κατάλληλη νέα αρχή».

Αλλά ο αντίκτυπος είναι σαφής: Αντιμετωπίζοντας την πιο εξέχουσα απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, η πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης, η Γερμανία θα προτιμούσε να εγκαταλείψει τους συμμάχους της παρά να χάσει την πρόσβασή της στην εύνοια του Πούτιν και στο φθηνό αέριο του. Ο κίνδυνος είναι ότι αυτό που επηρεάζει τώρα την Ουκρανία μπορεί σύντομα να επηρεάσει ολόκληρη την Ευρώπη.

Με πληροφορίες από: Washington Examiner / Φωτογραφία αρχείου Reuters