Το αμερικανικό Ναυτικό σκέφτεται να βγάλει φρεγάτες από την «ναφθαλίνη»

Για να επιστρέψουν τα πλοία στην πρώτη γραμμή, βασική πρϋπόθεση, σύμφωνα με τον Αρχηγό Επιχειρήσεων του αμερικανικού Ναυτικού Ναύαρχο Τζον Ρίτσαρντσον, είναι το κόστος εκσυγχρονισμού τους να μην είναι υψηλό. “Θα πρέπει να το σκεφτούμε” δήλωσε μιλώντας στο US Naval War College. “Πρόκειται για αρκετά παλιά πλοία, με παλιά τεχνολογία και από την τελευταία φορά που τα εκσυγχρονίσαμε πολλά έχουν αλλάξει. Συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει μια ανάλυση κόστους για το πως θα το κάνουμε”.

Οι φρεγάτες κατευθυνομένων βλημάτων της κλάσης Oliver Hazard Perry ναυπηγήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και κατά την δεκαετία του ’80 για να αντικαταστήσουν αντιτορπιλλικά της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το κόστος τους ήταν τέτοιο που το Ναυτικό απέκτησε λίγα από αυτά -μόλις 51 σκάφη μέσα σε μια δωδεκαετία- ενώ χαρακτηρίζονταν από μικρή διάρκεια “ζωής” κυμαινόμενη μεταξύ 15-20 ετών. Με την ένταξη το 1988 σε υπηρεσία πολύ ικανότερων σκαφών, όπως τα εξοπλισμένα με το ραντάρ τεχνολογίας αιχμής Aegis αντιτορπιλλικά κατευθυνομένων βλημάτων κλάσης Arleigh Burke, οι φρεγάτες της κλάσης Ο. Η. Perry ξεπεράσθηκαν επιχειρησιακά και σύντομα έγιναν γνωστά με το όχι και τόσο κολακευτικό προσωνύμιο “the ghetto fleet”.

Το διάστημα 1994-2005 όλα τα σκάφη της κλάσης τέθηκαν εκτός ενεργείας και ορισμένα πωλήθηκαν ή παραχωρήθηκαν σε συμμάχους των ΗΠΑ όπως το Μπαχρέϊν, η Αίγυπτος, η Πολωνία, το Πακιστάν, η Ταϊβάν και η Τουρκία. Το τουρκικό Ναυτικό διαθέτει σε υπηρεσία οκτώ τέτοια πλοία (F490 Gaziantep, F491 Giresun, F492 Gemlik, F493 Gelibolu, F494 Gökçeada, F495 Gediz, F496 Göκova, F497 Göksu) που αποκτήθηκαν τέλη δεκαετίας του ’70 με αρχές δεκαετίας του ’80. Τα υπόλοιπα βυθίσθηκαν για να αποτελέσουν τεχνητούς υφάλους, διαλύθηκαν για scrap, ή κατέληξαν στόχοι πυραύλων σε ασκήσεις.

Ωστόσο, δώδεκα φρεγάτες παραμένουν “στη ναφθαλίνη” όπως αποκαλούνται τα πλοία εντός ενεργείας στην γλώσσα του αμερικανικού Ναυτικού. Θεωρητικώς, η αποκατάσταση και ο εξοπλισμός τους με σύγχρονα όπλα και συστήματα εκτιμάται ότι θα είναι φθηνότερη από την ναυπήγηση καινούργιων σκαφών προκειμένου το Ναυτικό να φτάσει τον “μαγικό αριθμό” των 355 πλοίων εν ενεργεία.