Οι διπλωματικές προσπάθειες της Τουρκίας και οι πρωτοβουλίες του Ερντογάν να προχωρήσει σε βελτίωση και αποκλιμάκωση των διμερών σχέσεων με την Ελλάδα, τη Γαλλία και το Ισραήλ δεν είναι αξιόπιστες αλλά μοιάζουν πιο πολύ επιφανειακές, δηλώνει ο Νέβιλ Τέλλερ σε άρθρο του στην εφημερίδα Jerusalem Post.
Ο ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο ίδιος εκτιμά πως η Άγκυρα επιδιώκει να προβάλλει μια πιο «διαλλακτική» στάση και συμπεριφορά, υπό το πρίσμα της επερχόμενης προεδρία του Τζο Μπάιντεν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Ειδικότερα, ο ίδιος δηλώνει χαρακτηριστικά ότι η στάση της Τουρκίας «πρέπει να θεωρηθεί ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει τη θέση της με τον επερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν».
Οι πρόσφατες πρωτοβουλίες του Ερντογάν
Στο ίδιο πλαίσιο συνεχίζει ότι η «υπό το πρίσμα των προηγούμενων προκλητικών ενεργειών του και της συμπεριφοράς του στην παγκόσμια σκηνή, είναι λογικό τα κίνητρα του Τούρκου Προέδρου να αντιμετωπίζονται γενικά από τον κόσμο με σκεπτικισμό, εάν όχι εντελώς με δυσπιστία».
Ο Ερντογάν την περασμένη Παρασκευή με δηλώσεις του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνάντησης με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της έναρξης των διερευνητικών επαφών των δύο χωρών, με στόχο την αποκλιμάκωση μιας έντονης πολιτικής και στρατιωτικής αντιπαράθεσης για εδαφικές διεκδικήσεις στην ανατολική Μεσόγειο.
Επίσης, ο Προέδρος Ερντογάν, εκτός από την Ελλάδα έχει προχωρήσει σε δηλώσεις αναφορικά με το «ευρωπαϊκό μέλλον» της Τουρκίας και στο πλαίσιο αυτό υπήρξε επικοινωνία με την Πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον τερ Λάιεν, ενώ σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες, ξεκίνησε και πάλι τον διάλογο με τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν, έπειτα από την σκληρή αντιπαράθεση των δύο χωρών με αφορμή τις εχθροπραξίες στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Καταλήγοντας, ο αναλυτής σημειώνει ότι με τον Τζο Μπάιντεν να αναλαμβάνει τις επόμενες ημέρες τα «ηνία» στο Λευκό Οίκο, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν υπολόγισε ότι δεν θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας του να βρίσκεται σε σύγκρουση με δύο συμμάχους εντός NATO, την Ελλάδα και τη Γαλλία, αλλά και με έναν παραδοσιακό σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ.
Γι’ αυτούς τους λόγους οι πρόσφατες διπλωματικές και πολιτικές κινήσεις της Άγκυρας και του Τούρκου Προέδρου ερμηνεύονται ως διπλωματικοί τακτικισμοί,που οφείλονται κυρίως στις αλλαγές της αμερικανικής προεδρίας.
Πηγή: Ahval / Φωτογραφία αρχείου Reuters