Η Τουρκία “καλόμαθε” στους δείκτες ανάπτυξης που έφθασαν ακόμη και με το 9% ετησίως ,”φλερτάροντας” με το διψήφιο νούμερο και τώρα δείχνει εξαιρετικά απογοητευμένη με το 2,8% που κατέγραψε το πρώτο εννιάμηνο του 2014. Οι φοβερές και τρομερές αγορές που τσάκισαν την Ελλάδα έχουν απογοητευθεί πάρα πολύ από την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης της γειτονικής χώρας. Το περίπου 3% που θα “γράψει” τελικά ως ποσοστό ανάπτυξης η Τουρκία δεν ικανοποιεί και όλοι έχουν αρχίσει να μιλούν για την ανάγκη…μεταρρυθμίσεων.Για τις οποίες εμείς οι Έλληνες επίσης έχουμε καταλάβει πολύ καλά τι σημαίνουν.
Ο ρυθμός ανάπτυξης βέβαια δεν είναι το μόνο πρόβλημα για την Τουρκία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν η ανεργία τον Σεπτέμβριο ήταν 10,7% και αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η ανεργία των νέων είναι 20%, πολύ χαμηλότερα από το σχεδόν 60% που είναι πια στην Ελλάδα, αλλά και αυτό είναι ένα αρκετά υψηλό ποσοστό για μια χώρα που υποτίθεται ότι “πετάει” οικονομικά.
Ένας ακόμη δείκτης που αποδεικνύει ότι το χρήμα έχει στερέψει είναι ότι μέσα στο 2014 οι πωλήσεις αυτοκινήτων μειώθηκαν κατά 19%.
Τι φταίει;
Πολλοί απέδιδαν την ραγδαία ανάπτυξη της Τουρκίας σε επενδύσεις από το εξωτερικό. Αυτές μειώθηκαν . Μία αιτία είναι ότι πολλοί επενδυτές απέσυραν πολλά κεφάλαια από αναδυόμενες οικονομίες όπως αυτή της Τουρκίας για να επενδύσουν τα χρήματά τους σε αμερικανικά ομόλογα για παράδειγμα.
Οι τουρκικές επιχειρήσεις επίσης “φρέναραν” τις επενδύσεις τους σε νέες τεχνολογίες και εξοπλισμό και αυτό είχε συνέπειες στην έρευνα ,την ανάπτυξη και στην δημιουργία μιας ισχυρής παραγωγικής βάσης.
Το ΔΝΤ …καραδοκεί
Η Τουρκία που έχει περάσει από το …σφαγείο του ΔΝΤ, ακούει πάλι προειδοποιήσεις απ΄ αυτό. Το ΔΝΤ προτείνει μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα περιορίσουν την εξάρτησή της από τους ξένους επενδυτές. Λένε πως όταν τα ξένα κεφάλαια έπεφταν σαν βροχή στην Τουρκία ,χάθηκε η ευκαιρία αξιοποίησής τους . Κάτι μας και σας θυμίζει σίγουρα.
Που να δείτε όταν θα διαβάσετε και για την λύση! Η Τουρκία λοιπόν σύμφωνα με τις αναλύσεις των “σοφών” της διεθνούς οικονομίας χρειάζεται -κι αυτή- ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο που δεν θα στηρίζεται στην εσωτερική κατανάλωση αλλά στις εξαγωγές προϊόντων ,ακόμη και υψηλής τεχνολογίας.
Πολλές ομοιότητες αλλά και μια μεγάλη διαφορά. Η Τουρκία έχει δικό της νόμισμα ,η Ελλάδα είναι ενταγμένη στο “σκληρό” ευρώ. Μέρες που είναι δεν παίρνουμε θέση ,αλλά δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε αυτή την βασική διαφορά,που αυτή τη στιγμή μοιάζει να ευνοεί την Τουρκία η οποία για πάρα πολλά χρόνια “έκλαιγε” γιατί δεν την έβαζαν στην Ευρώπη.