Εκλογές στην ΕΑΑΑ: Ο αντίλογος στον απερχόμενο πρόεδρο

Γράφει ο
Σγος ε.α. Κώστας Λιούτας
Πρόεδρος
ΕΑΑΑ/Παραρτήματος Λάρισας

Έχω πει τόσες αλήθειες, που μοιάζει με ψέματα.
(Οδυσσέας Ελύτης)

Για άλλη μια φορά ο πρόεδρος της ΕΑΑΑ επέλεξε το δημόσιο βήμα προκειμένου να εκφράσει τις απόψεις του για θέματα της Ένωσης. Είναι αυτονόητο ότι αυτός ο τρόπος είναι καλοδεχούμενος καθώς δίνει την ευκαιρία στα μέλη της ΕΑΑΑ να γίνουν κοινωνοί των θέσεων του προέδρου και παράλληλα όσους επιθυμούν να εκφράσουν δημόσια τις δικές τους απόψεις έτσι ώστε τα μέλη της Ένωσης να κρίνουν αλλήλους.

1. Ο πρόεδρος της ΕΑΑΑ στο αφήγημά του εγκαλεί τους υποψηφίους για τις εκλογές της Ένωσης σχετικά με την προεκλογική θεματολογία που επέλεξαν. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι τα προβλήματα των αποστράτων δεν είναι  η κατάργηση- αντικατάσταση του     Ν1171/1972, η κατάργηση της ΚΥΑ που αφορά τη νέα σύνθεση του ΔΣ/ΕΑΑΑ ή η νομική κατοχύρωση των εκλογών στα Παραρτήματα.
α. Η αναφορά αυτή προκαλεί έκπληξη σε κάθε συνάδελφο που παρακολουθεί στενά τα τεκτενόμενα στην ΕΑΑΑ καθώς είναι ακριβώς αυτά τα θέματα που εγέρθηκαν με πρωτοβουλία του κ. Ιατρίδη και δηλητηρίασαν τη σχέση των χιλιάδων μελών, των μελών του ΔΣ καθώς και των Παραρτημάτων. Όλα αυτά περιλαμβάνονταν στο περίφημο σχέδιο δράσης του απερχόμενου προέδρου ο οποίος με ιδιαίτερη επιμονή και ζήλο προσπάθησε να τα προωθήσει παρά τη γνωστή αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της ΕΑΑΑ, μελών του ΔΣ καθώς και των ΔΣ των Παραρτημάτων.
β. Αν όλα αυτά ήταν ήσσονος σημασίας γιατί αυτή η εμμονή για την τροποποίηση της ΚΥΑ και της κατάργησης των εκλογών-σφυγμομετρήσεων στα Παραρτήματα; Όταν για μια ζωή έχεις μάθει να υπηρετείς αξίες και ιδανικά, όπως όλα τα ε.ε. και ε.α. στελέχη των ΕΔ, ασφαλώς και είναι πολύ σοβαρά τα θέματα της ισότητας, της ελευθερίας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αυτές οι αξίες δεν τοποθετούνται στη μια μεριά της πλάστιγγας ενώ στην άλλη βρίσκεται ο Παραθερισμός και η περίθαλψη στο ΝΙΜΙΤΣ. Είναι αδιαπραγμάτευτες αξίες που δεν επιδέχονται καμία υποχώρηση και αξίζει κανείς να παλέψει μέχρι τέλους.
γ. Πότε το νυν ΔΣ και ο πρόεδρος έθεσαν θέματα και ζήτησαν τις απόψεις των μελών της ΕΑΑΑ και των ΔΣ των Παραρτημάτων για την περίθαλψη στο ΓΝΑ, στο ΝΙΜΙΤΣ ή θέματα σχετικά με το ΜΤΑ και τον παραθερισμό;

2. Επειδή πολλές φορές η αλήθεια είναι υποκειμενική και όπως αναφέρει ο Οδυσσέας Ελύτης «την αλήθεια τη «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα» ας αφήσουμε τους αναγνώστες να εντοπίσουν οι ίδιοι που βρίσκεται η πραγματική αλήθεια.
α. Λέει ο πρόεδρος της ΕΑΑΑ ότι για να αλλάξει  ο Ν 1171/1972 «θα πρέπει οπωσδήποτε να συμφωνήσουν  και οι άλλες δύο ΕΝΩΣΕΙΣ (ΕΑΑΣ &ΕΑΑΝ). Γεγονός αδύνατον, όπως υποστηρίζει, καθότι είναι σίγουρο ΔΕΝ συμφωνούν». Αποτελεί πράγματι απορία πως μπορεί να προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η αλλαγή ενός νόμου αποτελεί αποκλειστική υπόθεση των ενδιαφερομένων που θα πρέπει απαραίτητα να συμφωνήσουν οι ίδιοι προκειμένου η εκτελεστική εξουσία ή η Βουλή να προβούν σε νομοθετική πρωτοβουλία. Αν είναι έτσι τότε κανένας νόμος, που θα έθιγε ενδιαφερομένους, συμφέροντα κ.λ.π., δεν θα καταργούνταν, τροποποιούνταν ή θα υιοθετούνταν. Η νομοθετική πρωτοβουλία ασκείται είτε από την Κυβέρνηση (με νομοσχέδια) είτε από την ίδια τη Βουλή των Ελλήνων (με προτάσεις νόμων). Οι Ενώσεις Αποστράτων είναι ΝΠΔΔ με αιρετά ΔΣ, υπαγόμενα στον εκάστοτε ΥΕΘΑ αλλά δεν ασκούν οποιαδήποτε κυβερνητική εξουσία. Εάν η κυβέρνηση (ΥΠΕΘΑ) ή Βουλή διαπιστώνουν την ανάγκη νομοθετικής πρωτοβουλίας τότε οι Ενώσεις Αποστράτων στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας θα κληθούν να καταθέσουν τις απόψεις τους ως άμεσα ενδιαφερόμενοι. Η τελική απόφαση σε καμία περίπτωση δεν εξαρτάται από τη σύμφωνη ή μη γνώμη τους.
β. Σε ότι αφορά την απόφαση του πρωτοδικείου Αθηνών θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε την όλη δικογραφία προκειμένου να εκφράσουμε τεκμηριωμένη άποψη αλλά είναι βέβαιο ότι η απόφαση, αν και σεβαστή, δεν στερεί το δικαίωμα κανενός να προβάλλει τη διαφορετική άποψή του για την αντισυνταγματικότητα του νόμου και να αναζητήσει τη δικαίωσή του με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο.
γ. Η άποψη ότι η τυχόν  αλλαγή του Ν 1171/1972 είναι σχεδόν σίγουρο ότι, θα μετατρέψει τις ΕΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ σε ΝΠΙΔ δεν ευσταθεί καθώς υπάρχει το παράδειγμα των εφέδρων αξιωματικών. Σύμφωνα με το ν.1301/82 (άρθ. 1) ιδρύθηκαν ενώσεις εφέδρων ως ΝΠΔΔ, χωριστά κατά τοπική περιφέρεια της χώρας με ανώτατη πανελλήνια ομοσπονδία. Παράδειγμα προς μίμηση θα μπορούσε να αποτελέσει και η οργανωτική δομή των αποστράτων αστυνομικών που λειτουργούν σύμφωνα με το σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία χωρίς να εγείρονται θέματα αντισυνταγματικότητας ή ανισότητας μεταξύ των μελών. Η Π.Ο.Α.Α.Σ.Α (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ) είναι κοινώς αναγνωρισμένο ότι δρα και προασπίζει τα συμφέροντα των αποστράτων αστυνομικών με ιδιαίτερα μαχητικό και αποτελεσματικό τρόπο.
δ. Κανείς δεν υποστήριξε ότι προβλέπονται εκλογές στα Παραρτήματα αλλά η ΕΑΑΑ αποφάσισε από το 1992, όπως έχει κάθε δικαίωμα, να διεξάγει άτυπες εκλογές στα Παραρτήματα. Σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση του ΔΣ της ΕΑΑΑ, Πρ. 47/18-12-2012 που υπογράφεται από τον τότε πρόεδρο και επίτιμο Αρχηγό Τακτικής Αεροπορίας, Απτχο (Ι) ε.α. Βασίλειο Κατσαντώνη, δηλαδή μια εβδομάδα μετά τη διεξαγωγή των εκλογών του 2012, «κανένα θεσμικό κείμενο δεν απαγορεύει τη διενέργεια σφυγμομετρήσεων στα Παραρτήματα ώστε τα διορισμένα μέλη των ΔΣ των Παραρτημάτων να επιθυμούν να εμπλακούν στα κοινά και να χαίρουν εκτιμήσεως μεταξύ των μελών των Παραρτημάτων». Αυτή η απόφαση που ήταν συνέχεια αποφάσεων προηγούμενων ΔΣ δεν επιδέχεται παρερμηνείας και ούτε μπορεί να γίνεται αντικείμενο της υποκειμενικής κρίσης οποιουδήποτε όταν μάλιστα τυγχάνει της καθολικής αποδοχής των μελών της ΕΑΑΑ.
ε. Η «δημοκρατική» πρόταση τροποποίησης της ΚΥΑ προέβλεπε 4 μέλη προερχόμενα εξ Αξιωματικών αλλά, έντεχνα, αποσιωπάτε ότι ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος προέρχονται με νόμο από την ίδια κατηγορία, σύνολο δηλαδή έξι (6) μέλη, στοχεύοντας στην πλειοψηφία του 11μελούς ΔΣ. Πόσο δημοκρατική είναι αυτή η τροποποίηση όταν το 76% των μελών της Ένωσης θα εκπροσωπούνταν μειοψηφικά στο ΔΣ; Είναι δυνατόν μία πλειοψηφία του 76% να την καθιστάς με νόμο μειοψηφία; Άραγε σε ποια καθεστώτα μπορεί να συμβαίνει αυτό;

3. Τα παρατιθέμενα παραπάνω δεν θα ήταν ίσως σοβαρός λόγος αντίλογου αν για άλλη μια φορά ο πρόεδρος της ΕΑΑΑ δεν έβαλλε κατά των αξιωματικών, αποφοίτων των σχολών Υπαξιωματικών που έχω την εξαιρετική τιμή να προέρχομαι, με απαξιωτικούς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Τους κατηγορεί για έλλειψη σεβασμού, προφανώς προς το πρόσωπό του, λησμονώντας ότι, όπως διδάσκεται και ο πρωτοετής Ίκαρος, τον σεβασμό τον εμπνέεις δεν τον επιβάλλεις. Εάν η κουλτούρα και η παιδεία είναι συνυφασμένη με το ραγιαδισμό την υποτέλεια και τη δουλοπρέπεια τότε τη χαρίζουμε στον καθωσπρεπισμό και όσους θεωρούν αυτάρεσκα την «ανωτερότητά» τους αντικείμενο θαυμασμού των άλλων. Ύπέρ σεαυτού μη φράσης εγκώμιον. (Μην επαινείς ποτέ τον εαυτό σου) λέει ο ποιητής Μένανδρος.

4. Οι πρακτικές του Θρασύβουλου και του Περίανδρου (τύραννοι και οι δύο) χρησιμοποιούνται από αυτούς που θεωρούν ότι αμφισβητείται και κινδυνεύει η υπεροχή τους και η εξουσία τους. Σύμφωνα με το Αριστόβουλο Μάνεση προληπτική και κατασταλτική εγγύηση για τη λειτουργία του αθηναϊκού πολιτεύματος ήταν και ο θεσμός του οστρακισμού. Βάσει αυτού η Εκκλησία του Δήμου μπορούσε να εξορίζει επί ορισμένο χρό­νο αυτούς που θεωρούσε επικίνδυνους για το πολί­τευμα και την ασφάλεια της πόλεως, επειδή είχαν α­ποκτήσει κάποια φήμη ή δύναμη στο δημόσιο βίο. Ο οστρακισμός είχε ως δικαιολογητική βάση την α­ποφυγή αποκτήσεως πολιτικής ισχύος. «Ο γαρ οστρακισμός την αυτήν έχει δύναμιν τρόπον τινά, τω κολούειν τους υπερέχοντας» (Αριστοτέλους, Αθ. Πολ. XLV, 5.) Όπως όλοι γνωρίζουμε οι Αθηναίοι πολίτες έγραφαν σε μικρά κεραμίδια (όστρακα) το όνομα ε­κείνου που επιθυμούσαν να απομακρύνουν από την πόλη.
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον σήμερα να ακολουθείτο η ίδια πρακτική προκειμένου κάποιοι να προσγειώνονται στην πραγματικότητα του αληθινού κόσμου για να μην τρέφονται από τις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις του υπέρμετρου εγώ.

Κλείνοντας θέλω να πιστεύω ότι δημοκρατικοί άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι προικισμένοι με ιδιαίτερα χαρίσματα και ανωτερότητα, εφόσον αποφάσισαν να μετέχουν στα κοινά ως αιρετοί, αντέχουν τον αντίλογο και την κριτική όσο αυστηρή και δυσάρεστη και αν είναι.