Ο ΞΙΦΙΑΣ και οι υπαξιωματικοί του «υμνούν» Α/ΓΕΕΘΑ! Τι δεν ξεχνούν

Οι άνθρωποι του ΞΙΦΙΑ, οι υπαξιωματικοί του ΠΝ έχουν κατά καιρούς δικαιολογημένα και μεγάλα παράπονα από τις ηγεσίες του ΓΕΝ. Κι αυτή η διαπίστωση αφορά και στη περίοδο που Α/ΓΕΝ ήταν ο Ναύαρχος Βαγγέλης Αποστολάκης. Ωστόσο , πάνω απ΄ όλα γι΄ αυτούς είναι το ΠΝ και η επιλογή του Αποστολάκη για τη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ δεν θα μπορούσε να μην τους κάνει υπερήφανους. Οι υπαξιωματικοί του ΞΙΦΙΑ δεν ξεχνούν ότι ο Αποστολάκης έδωσε Σημαία στην ΣΜΥΝ,κάτι που …εκκρεμούσε χρόνια.

Το κείμενο είναι από την εφημερίδα του ΞΙΦΙΑ, η οποία έχει πολυπληθές αναγνωστικό κοινό:

ΕΝΑΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

0 σημερινός τίτλος του κυρίου άρθρου της εφημερίδας μας αναφέρεται στον πρώην αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, αν­τιναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη, ο οποίος προήχθη σε ναύαρχο και έγινε πλέον αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας! Η καθ’ όλα αξιοκρα­τική αυτή επιλογή τιμά, το δίχως άλλο, την «λεβεντογέννα» Κρήτη, που βλέπει για άλλη μία φορά ένα εκλεκτό παιδί της, να εξαντλεί την στρατιωτική ιεραρχία και να καταλαμβάνει το ύπατο αυτής αξίωμα.

Επιπρόσθετα τιμά το Πολεμικό Ναυτικό και την ένδοξη ιστορία του και κατά κάποιον τρόπο το ανταμείβει, για την ενεργό παρου­σία του και την αποφασιστική
συν­δρομή του, σε όλους τους ένοπλους εθνικούς αγώνες. Παράλληλα τιμά και όλους τους Έλληνες, που ανέκα­θεν βαθύτατα πίστευαν, πως η θά­λασσα που τους περιβάλλει ήταν ο μόνος ασφαλής δρόμος για την ανε­ξαρτησία, αλλά και την ευημερία τους! Τιμά ακόμη όλους εμάς, που ως ενεργά κάποτε στελέχη και απόστρατα σήμερα, εξακολουθούμε ν’ανήκουμε στη μεγάλη ναυτική οικογένεια.

Τέ­λος, τιμά ιδιαίτερα τον δικό μας Σύλ­λογο (ΣΑΣΥ/ΠΝ) και την εφημερίδα του τον ΞΙΦΙΑ, γιατί ο άνδρας αυτός μας αγκάλιασε και μας τίμησε με την παρουσία του, κατά
τις διάφορες εκδηλώσεις μας και το κυριότερο ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΣΗΜΑΙΑ, προς τιμή των στε­λεχών της δικής μας κατηγορίας! Το τελευταίο αυτό αίτημά μας ήταν πάγιο και διαρκές, αλλά μόνον αυτός τόλ­μησε να το ικανοποιήσεις! Στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να ξεκα­θαρίσω, πως τα αισθήματα του ναυάρχου Αποστολάκη προς εμάς, δεν αποτελούν εκδήλωση τυπικής ευγένειας ή αβροφροσύνης που η τυπικότητα επιβάλλει, αλλά είναι πέρα για πέρα γνήσια και αποκαλύπτουν, κατά τον πιο άμεσο τρόπο,
τις μεγάλες αρετές αυτού του ανθρώπου! Σε όποιες επιτελικές θέσεις κατά καιρούς υπηρέτησε, δεν πείστηκε ποτέ από όσους ένστολους μας κατασυκοφαντούσαν, εξαιτίας προφανώς των δικών τους «μυωπικών» στρατιωτικών αντιλήψεων, αφού θε­ωρούσαν ότι η δημοσιοποιούμενη κριτική και οι υποδείξεις, σκοπούν στην διάλυση τους στρατεύματος!! (Αν είναι ποτέ δυνατό στελέχη μιας αγαπημένης οικογένειας να εργάζονται συνειδητά για τη διάλυσή της!).

Δυστυχώς όμως για όλους αυτούς τους «κυρίους», ο ναύαρχος Αποστολάκης δεν υπήρξε ποτέ του στρατιωτικός «παλαιάς κοπής», του «εν-δύο-κάτω»,
αλλά βαθύτατα σκεπτόμενος άνθρωπος, με πολλές και σφαιρικές γνώσεις και δεν εγκλωβίζονταν ποτέ σε στείρα διλήμματα, του τύπου: «όποιος δεν
είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Ο Βαγγέλης ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ υπήρξε πάντοτε τολμηρός, αποφασιστικός, θαρραλέος, και κυρίως σκεπτόμενος
άνθρωπος και για αυτό ποτέ του δεν παρασύρθηκε από τα μελωδικά, αλλά και επικίνδυνα άσματα των οποίων «σειρήνων» κατά καιρούς τον περιέβαλαν!! Έκανε πάντοτε αυτό που ο ίδιος θεωρούσε σωστό, γιατί διέθετε την ικανότητα να το διακρίνει!. Το πλούσιο βιογραφικό του εκτός του ότι τονίζει εμφαντικά την ναυ­τοσύνη του, δείχνει ότι
γνωρίζει καλά τον άνθρωπο με όλες τις αδυναμίες, αλλά και τις απεριόριστε δυνατότητές τους. Η μακρά και ευδόκιμη υπηρεσία του στη Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (στους γνωστούς μας δηλαδή βατραχανθρώπους), πιστοποιεί ότι ο άνθρωπος αυτός γνωρίζει καλά το μονοπάτι εκείνο, που οδηγεί τον απλό και κοινό άνθρωπο, στην πραγμάτωση υπερανθρώπινων κατορθωμάτων!! Με αυτά τα λίγα δεν επιθυμούμε μόνο να δι­καιολογήσουμε την χαρά, την περηφάνια, και την
ικανοποίηση που μας διακατέχει από την επάξια επιλογή του, για τη θέση του υπεύθυνου «τιμονιέρη» των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά να συγχα­ρούμε και την υπεύθυνη πολιτεία, που πήρε την απόφαση της επιλογής του. επειδή κατά πως λεει ο λαός: «ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται» κι επειδή το συνολικό σκάφος του κράτους έχει εδώ και καιρό βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα», η επιλογή ενός άριστου καραβοκύρη αποτελούσε την πλέον επεί­γουσα και αναγκαία επιλογή. Του ευχόμαστε
λοιπόν ολόψυχα κάθε επιτυχία στα νέα του υψηλότατα καθήκοντα, προσθέτοντας και την απόλυτα περιττή διαβεβαίωση, ότι θα είμαστε, σαν όπως πάντα, δίπλα του…