Η ταινία που σάρωσε πέρσι τα Όσκαρ, το the hard locker, περιγράφει τη ζωή ενός Αμερικανού στρατιώτη που υπηρετεί σε μονάδα εξουδετέρωσης εκρηκτικών στο Ιράκ. Περιγράφει το άγχος, την ένταση, την καθημερινή επαφή του στρατιώτη με τον θάνατο, περιγράφει, την αγωνία για ένα λάθος άγγιγμα, ένα λάθος καλώδιο…Περιγράφει το χαμό των συναδέλφων του από μια απερισκεψία και απο υπερβολική σιγουριά…
Βέβαια η πραγματικότητα, δεν είναι Χόλιγουντ με happy end και τον πρωταγωνιστή πάντα να βγαίνει ατσαλάκωτος όταν σκάνε τα παγιδευμένα αυτοκίνητα δίπλα του. Η πραγματικότητα είναι ίσως “λίγο” πιο ωμή. Με τους άνδρες της μονάδας εξουδετέρωσης εκρηκτικών, να τραυματίζονται, να πεθαίνουν, να χάνουν συναδέλφους τους, όσο επαγγελματικά και εάν λειτουργούν…
Στο Αφγανιστάν λοιπόν αποφάσισε ο στρατός των ΗΠΑ να ρίξει ένα δυνατό όπλο που διαθέτει στην εξουδετέρωση εκρηκτικών. Ένα όπλο όχι τόσο τελευταίας τεχνολογίας, όχι τόσο hi-tech, αλλά ένα όπλο πιστό και αξιόπιστο. Τα σκυλιά !! Τη περίφημη μονάδα σκύλων EDD (explosive detector dogs), τα γνωστά Κ9
Ήδη μικτά τάγματα Αφγανών αστυνομικών και ανδρών του συμμαχικού στρατού έχουν ξεκινήσει τις περιπολίες με οδηγούς και προστάτες τα αμερικάνικα Κ9.
Ό Καναδός Andre LeRoux, του ΝΑΤΟικού 1ου τάγματος από το καναδικό σύνταγμα μάχης περιγράφει την καθημερινότητα του με τα σκυλιά:
“Βγαίνουμε για περιπολία καθημερινά πριν καλά καλά βγεί ο ήλιος. Συνήθως βγαίνουμε σε μικτές ομάδες με Αφγανούς αστυνομικούς και περιποπλούμε στο Πανζβάι στο Κανταχάρ. Πάντα όμως έχουμε μαζί μας τον Sony. Ένα γερμανικό ποιμενικό Κ9. Πλέον στις περιπολίες ο μεγαλύτερος εχθρός δεν είναι πλέον οι Ταλιμπάν, αλλά οι αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί που μπορεί να βρίσκονται παντού.Από το παλιό αυτοκίνητο που προσπερνάμε, μέχρι τη συστάδα των θάμνων που είναι δίπλα μας. Τα σκυλιά μας έχουν σώσει πολλές φορές τη ζωή και πλέον είναι αναπόσπαστα μέλη των ομάδων μας.”
Τα σκυλιά είναι οι καλύτεροι σύντροφοι των στρατιωτών στο αφιλόξενο περιβάλλον. Είναι άριστα εκπαιδευμένα, είναι πιστοί φίλοι και ποτέ μα ποτέ δεν θα σκεφτούν τη ζωή τους αλλά τη ζωή του αφεντικού τους και θα θυσιαστούν να τον σώσουν. Ο δεσμός πού αναπτύσσεται είναι τρομερά ισχυρός.
Στα καθήκοντα τους, εκτός από το να “μυρίζουν” τα εκρηκτικά στις περιπολίες με τα πεζοπόρα τμήματα, είναι η φύλαξη των στρατοπέδων, και ο έλεγχος των επισκεπτών στις εισόδους των βάσεων
Ο Ambar Limbu, είναι από το Νεπάλ, είναι εκπαιδευτής ενός Λαμπραντόρ του Tinus. Ζει μαζί με το σκυλί του εδώ και 6 χρόνια , όταν υπηρετούσαν μαζί στο στρατό του Νεπάλ: “ Συνεργαζόμαστε με τις καναδικές και τις Αμερικανικές δυνάμεις. Εμείς εντοπίζουμε και δείχνουμε που και τι έχει παγιδευτεί και στη συνέχεια οι ειδικοί τα αποσυναρμολογούν. Αυτό που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω είναι όταν μέσα σε ένα άδειο σπίτι ο Tinus, μύρισε και εντόπισε παγιδευμένους όλμους. Εάν δεν ήταν ο σκύλος να μυρίζει προσεκτικά το σημείο, σίγουρα κάποιος θα είχε αγγίξει κατά λάθος και θα είχαμε σκοτωθεί όλοι”
Ο tinus και ο sony, έχουν συνεργαστεί μαζί σε περιπολίες. Ο sony όπως λέει ο εκπαιδευτής του “μισεί” να βρίσκεται μέσα στο Hummer. Νιώθει άβολα, είναι μεγαλόσωμο και δεν μπορεί να κουνηθεί.
Οι περιπολίες με τα σκυλιά είναι δύο τη μέρα κάθε τέσσερις μέρες.
“Σχεδόν πάντα αφήνουμε τα σκυλιά έξω απο το όχημα, η το περίπολο. Ο σκύλος πηγαίνει πέντε έως δέκα μέτρα δεξιά και αριστερά μπροστά από όλους τους άλλους, πράγμα που μας καθιστά ασφαλείς», δήλωσε ο Leroux. «Το μόνο που θέλουν είναι προσοχή από εμάς ,αγάπη και μια μπλε μπάλα παίζουμε και τους πετάμε όταν είμαστε εκτός υπηρεσίας”
Ο Καναδός εκπαιδευτής χαϊδεύει γονατιστός το λαιμό του σκύλου του. Σε λίγες ώρες ξεκινάνε νέα περιπολία. Δεν νιώθει κανένα άγχος. Ο sony είναι ο φύλακας άγγελος του…
ΤΟ ONALERT ΜΕ ΧΑΡΑ ΘΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ.