Έξι ώρες περίπου μετά την απογείωση του πρώτου αεροσκάφους της Ισραηλινής Αεροπορίας στον πρωινό ουρανό, το Ισραήλ είχε καταφέρει να κερδίσει τον Πόλεμο των Έξι Ημερών. Όχι ότι τα πληρώματα των αρμάτων μάχης και οι αλεξιπτωτιστές στο έδαφος δεν θα αντιμετώπιζαν σκληρές μάχες στο Σινά, στα Υψίπεδα του Γκολάν και στην Ιερουσαλήμ. Αλλά η καταστροφή των αραβικών αεροπορικών δυνάμεων, δεν σημαίνει μόνο ότι τα ισραηλινά στρατεύματα θα μπορούσαν να επιχειρούν χωρίς των φόβο αεροπορική επίθεση. Αυτό σήμαινε επίσης ότι τα Ισραηλινά αεροσκάφη θα μπορούσαν να βομβαρδίζουν αδυσώπητα τα αραβικά στρατεύματα στην ξηρά, γεγονός που μετέτρεψε την Αιγυπτιακή υποχώρηση στο Σινά σε όλεθρο.
Στις 7:10 π.μ. ώρα Ισραήλ, δεκαέξι εκπαιδευτικά αεροσκάφη Fouga Magister των Ισραηλινών Πολεμικών Αεροπορικών Δυνάμεων απογειώθηκαν, ακολουθώντας τις συνηθισμένες διαδρομές πτήσης και χρησιμοποιώντας τις συνηθισμένες ραδιοσυχνότητες, γεγονός που φάνηκε στους Άραβες χειριστές ραντάρ, ως κάτι φυσιολογικό αφού συνέβαινε καθημερινά στις πρωινές ισραηλινές αεροπορικές περιπολίες.
Στις 7:15 π.μ., άλλα 183 αεροσκάφη – σχεδόν όλος ο ισραηλινός αεροπορικός στόλος – απογειώθηκαν. Επρόκειτο να κατευθυνθούν δυτικά πάνω από τη Μεσόγειο, πριν πραγματοποιήσουν βουτιά χαμηλά, για να εξαφανιστούν από τα αραβικά ραντάρ. Δεν ήταν κάτι το καινούργιο: για δύο χρόνια, τα Αιγυπτιακά, τα Συριακά και τα Ιορδανικά ραντάρ είχαν παρατηρήσει ισραηλινά αεροσκάφη – αν και ποτέ τόσα πολλά ισραηλινά αεροσκάφη – να απογειώνονται κάθε πρωί πραγματοποιώντας την ίδια διαδρομή πτήσης και στη συνέχεια να εξαφανίζονται από το πεδίο τους πριν επιστρέψουν στη βάση τους. Αλλά εκείνο το πρωί, αντί να γυρίσει στην βάση της, η ισραηλινή στρατιά των γαλλικών Mirage και Super Mystere στράφηκε νότια προς την Αίγυπτο, πετώντας κάτω από αυστηρή σιγή ασυρμάτου και μόλις 18 μέτρα πάνω από τα κύματα.
Η ημέρα ήταν 5 Ιουνίου του 1967 και ο Πόλεμος των Έξι Ημερών είχε μόλις αρχίσει. Η σύγκρουση, που διαμόρφωσε τη Μέση Ανατολή, όπως την ξέρουμε σήμερα, σιγόβραζε εδώ και μήνες μεταξύ του Ισραήλ και των γειτόνων του. Οι Αραβικές στρατιωτικές Ένοπλες Δυνάμεις περικύκλωναν το Ισραήλ από τις τρεις του πλευρές και η βαθιά μπλε Μεσόγειος Θάλασσα βρισκόταν στην τέταρτη πλευρά του, το Ισραήλ έχοντας πληροφορίες ότι οι Άραβες σχεδίαζαν συντονισμένη επίθεση στο άμεσο χρονικό διάστημα, αποφάσισαν να χτυπήσουν πρώτοι, ελπίζοντας ότι ο αιφνιδιασμός θα τους χάριζε την νίκη και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Κάτι τέτοιο απαιτούσε τον απόλυτο έλεγχο των αιθέρων. Ωστόσο, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία είχε στην διάθεση της μονάχα περίπου διακόσια αεροσκάφη, σχεδόν όλα γαλλικά μοντέλα (οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνταν να πουλήσουν αεροσκάφη στο Ισραήλ μέχρι το 1968), έναντι εξακόσιων αραβικών αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων πολλών μαχητικών αεροσκαφών MiG που είχε προμηθεύσει η Σοβιετική Ένωση στους Άραβες. Οι Ισραηλινοί ηγέτες ανησυχούσαν επίσης για τα τριάντα σοβιετικά βομβαρδιστικά Tu-16 Badger της Αιγύπτου, κάθε ένα από τα οποία θα μπορούσε να ρίξει δέκα τόνους εκρηκτικών στις ισραηλινές πόλεις.
Έτσι γεννήθηκε η επιχείρηση Moked («Focus»), μια προληπτική επίθεση που αποσκοπούσε στην καταστροφή των αραβικών αεροπορικών δυνάμεων στο έδαφος – και μία από τις πιο εξαιρετικές εναέριες επιχειρήσεις στην ιστορία. Το πλάνο της επιχείρησης είχε σχεδιαστεί και εξασκηθεί επί σειρά ετών. Οι πιλότοι της Ισραηλινής Αεροπορίας πραγματοποίησαν επανειλημμένες εκπαιδευτικές αποστολές κατά των ψεύτικων αιγυπτιακών αεροδρομίων στην έρημο του Negev, ενώ η ισραηλινή κατασκοπία είχε συγκεντρώσει εκτενείς πληροφορίες για τις αιγυπτιακές θέσεις και άμυνες.
Θα είχε αποτέλεσμα όλος αυτός ο σχεδιασμός; Η απάντηση θα γινόταν ξεκάθαρη λίγα λεπτά μετά την άφιξη της ισραηλινή εναέριας στρατιάς στην Αίγυπτο.
Οι Ιορδανοί χειριστές ραντάρ, ανησύχησαν από τον ασυνήθιστο αριθμό ισραηλινών αεροσκαφών στον αέρα εκείνη την ημέρα και έστειλαν κωδικοποιημένη προειδοποίηση στους Αιγυπτίους. Αλλά οι Αιγύπτιοι είχαν αλλάξει τους κωδικούς τους την προηγούμενη μέρα χωρίς να ενημερώσουν τους Ιορδανούς.
Όχι ότι η προειδοποίηση θα είχε κάνει τεράστια διαφορά. «Αντί να επιτεθεί την αυγή, η Ισραηλινή Αεροπορία αποφάσισε να περιμένει για μερικές ώρες έως τις 07:45 (08:45 ώρα Αιγύπτου). Εκείνη την ώρα, οι πρωινές ομίχλες πάνω από το Δέλτα του Νείλου είχαν ήδη διασκορπιστεί και οι περιπολίες της Αιγυπτιακής Αεροπορίας είχαν επιστρέψει στη βάση τους, όπου οι πιλότοι έπαιρναν εκείνη την ώρα το πρωινό τους, ενώ πολλοί πιλότοι και τα πλήρωμα εδάφους βρισκόταν ακόμα στο δρόμο για τη δουλειά.
Εν τω μεταξύ, οι Αρχηγοί των Αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων και της πολεμικής Αεροπορίας βρίσκονταν μακριά από τις θέσεις τους, καθώς πραγματοποιούσαν μια περιοδεία επιθεώρησης και πετούσαν εκείνη τη στιγμή με ένα μεταγωγικό αεροσκάφος. Οι Αιγύπτιοι Αρχηγοί, καθώς δεν είχαν εμπιστοσύνη στους χειριστές των αντιαεροπορικών τους όπλων, φοβούμενη μην τους περάσοουν για Ισραηλινό αεροσκάφος και τους επιτεθούν, είχαν δώσει εντολή να μην καταρριφθεί κανένα αεροσκάφος όσο αυτοί βρίσκονταν στον αέρα. Βέβαια, δεν είχαν καμία ιδέα ότι περίπου 200 οπλισμένα ισραηλινά μαχητικά πετούσαν έτοιμα να καταστρέψουν ολόκληρη την Αιγυπτιακή Πολεμική Αεροπορία.
Τα ισραηλινά αεροσκάφη ανέβηκε στα εννέα χιλιάδες πόδια καθώς πλησίαζαν τους στόχους τους: δέκα αιγυπτιακά αεροδρόμια, όπου τα αεροσκάφη ήταν σταθμευμένα σε σειρές, το ένα δίπλα στο άλλο. Σχεδόν ανεμπόδιστα από την αιγυπτιακή αεροπορία και τα συστήματα αεράμυνα, η ισραηλινή στρατιά, σε σχηματισμό, χτύπησαν από τρεις με τέσσερις φορές τις βάσεις των Αιγυπτίων. Πρώτος στόχος ήταν οι διάδρομοι απογείωσης, ώστε τα εχθρικά αεροπλάνα να μην μπορούν να απογειωθούν, μετά είχαν σειρά τα αιγυπτιακά βομβαρδιστικά και έπειτα η υπόλοιπη αιγυπτιακή αεροπορία.
Το πρώτο κύμα επίθεσης διήρκεσε μόλις ογδόντα λεπτά. Στη συνέχεια υπήρξε μια παύση, αλλά μόνο για δέκα λεπτά. Στη συνέχεια, το δεύτερο κύμα ήρθε για να χτυπήσει άλλα επιπλέον δεκατέσσερα αεροδρόμια. Τέτοιο ήταν το μέγεθος της Ισραηλινής επίθεσης που κανείς θα μπορούσε να πιστέψει ότι οι Ισραηλινοί είχαν συγκεντρώσει μια τεράστια αεροπορική δύναμη.
Η αλήθεια ήταν ότι τα Ισραηλινά πληρώματα εδάφους είχαν εξασκήσει σε τέτοιο βαθμό τον ανεφοδιασμό των αεροσκαφών με πυρομαχικά και καύσιμα που σε λιγότερο από οκτώ λεπτά το κάθε αεροσκάφος βρισκόταν ξανά στον αέρα με κατεύθυνση την Αίγυπτο. Μετά από 170 λεπτά – λίγο λιγότερο από τρεις ώρες – η Αίγυπτος είχε χάσει 293 από τα σχεδόν πεντακόσια αεροσκάφη της, συμπεριλαμβανομένων όλων των σοβιετικών βομβαρδιστικών Tu-16 και Il-28, που αποτελούσαν απειλή για τις ισραηλινές πόλεις. Οι Ισραηλινοί κατάφεραν επίσης να καταστρέψουν και 185 μαχητικά MiG. Οι Ισραηλινοί έχασαν μόλις δεκαεννέα αεροσκάφη.
Η μέρα δεν είχε τελειώσει για την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία. Στις 5:45 μ.μ. στις 5 Ιουνίου, η Ισραηλινή Αεροπορία έστρεψε την προσοχή της στις αεροπορικές δυνάμεις της Ιορδανίας και της Συρίας. Η Συρία έχασε τα δύο τρίτα της αεροπορικής της δύναμης, με πενήντα επτά αεροσκάφη να καταστρέφονται στο έδαφος, ενώ η Ιορδανία έχασε και τα είκοσι οκτώ αεροσκάφη της. Μέχρι το τέλος του πολέμου του 1967, οι Άραβες έχασαν 450 αεροσκάφη, σε αντίθεση με τα σαράντα έξι του Ισραήλ.
Δείτε ένα συνοπτικό βίντεο για την πρώτη μέρα του Πολέμου των Έξι Ημερών και την Επιχείρηση Moked:
Το να ισχυριστεί κανείς ότι η επιχείρηση Moked είναι μοναδική είναι λάθος. Στις 22 Ιουνίου του 1941, η Luftwaffe χτύπησε τα σοβιετικά αεροδρόμια κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Barbarossa, την αιφνιδιαστική εισβολή του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση. Οι Σοβιετικοί μπορεί να έχασαν σχεδόν τέσσερις χιλιάδες αεροσκάφη κατά τους πρώτες τρεις ημέρες της επίθεσης – πολλά εκ των οποίων καταστράφηκαν στο έδαφος – με κόστος λιγότερο από ογδόντα γερμανικά αεροσκάφη.
Όμως, η επιχείρηση Moked ξεχωρίζει για την προσεκτική προετοιμασία της και για την χρονική ακρίβεια της. Είναι ένα σημάδι σεβασμού προς την Ισραηλινή Αεροπορία ότι η αεροπορική επίθεση της έχει γίνει ο χρυσός κανόνας για προληπτικές αεροπορικές επιθέσεις με σκοπό την καταστροφή της εχθρικής αεροπορικής δύναμης.
Δείτε βίντεο από την Ισραηλινή αεροπορική επίθεση:
Ο Σαντάμ Χουσεΐν ξεκίνησε την εισβολή του 1980 στο Ιράν, με μια «ισραηλινή» αεροπορική επίθεση κατά των ιρανικών αεροδρομίων. Απέτυχε παταγωδώς.
Εάν η επιχείρηση Moked δεν είχε καταφέρει τον απόλυτο αιφνιδιασμό ή εάν οι ισραηλινοί πιλότοι δεν είχαν τέτοια αποτελεσματικότητα, το Ισραήλ θα είχε περάσει στην ιστορία ως απερίσκεπτο και ανόητο. Αυτό ακριβώς συνέβη με την Ισραηλινή Αεροπορία έξι χρόνια αργότερα, στον πόλεμο του 1973 Οκτωβρίου.
Αλλά το ρίσκο του Ισραήλ απέδωσε. Ωστόσο, δεν υπήρχε τίποτα μαγικό σε αυτόν τον θρίαμβο του Ισραήλ. Η προσεκτική προετοιμασία, η οποία εκμεταλλεύτηκε την Αραβική απροσεξία και με λίγη καλή τύχη, απέδωσε τα μέγιστα.
Η επιχείρηση Moked άλλαξε την πορεία του πολέμου του 1967, αλλά και της ιστορίας.
Δείτε νοτκιμαντέρ για τον Πόλεμο των 6 Ημέρων: