Στην αεροπορική βάση της Τανάγρας, κάτω από έναν λαμπερό ήλιο, κορυφώθηκαν το Σαββατοκύριακο οι αεροπορικές επιδείξεις πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών, όπου πιλότοι ακροβατικών σμηνών, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σ’ ένα «ρεσιτάλ» ακροβατικών που έκοβαν την ανάσα και έκαναν τους παρευρισκόμενους να κοιτούν με το βλέμμα καρφωμένο στον ουρανό.
Ο Τομ ντε Μουρτέλ πιλότος της Βελγικής Πολεμικής Αεροπορίας σε μια σόλο επίδειξη με ένα F-16, ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στους αιθέρες πάνω από την Τανάγρα μετατρέποντας το «δεκαεξάρι» του σε αδιαφιλονίκητο θηρευτή εντυπώσεων και με τον εκκωφαντικό του θόρυβο επέβαλε τη σιωπή στους θεατές.
Από την Ιταλία επίσης, κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού το σμήνος των «μπλε κύκλων», μια ομάδα τεσσάρων βετεράνων πιλότων της πολεμικής αεροπορίας, οι οποίοι μετά τη συνταξιοδότησή τους συνέχισαν να πετούν με μονοκινητήρια FL-100. Είναι οι γηραιότεροι πιλότοι ακροβατικού σμήνους στον κόσμο, αφού ο ένας είναι 74 ετών, ο άλλος 68, ενώ ο νεότερος θεωρείται από τους υπόλοιπους έφηβος, αν και είναι 40 χρονών.
Από την Ισπανία το ακροβατικό σμήνος των Patrulla Aguila, με συνολικά επτά αεροσκάφη Casa C-101 Aviojet, χόρεψε «καντρίλιες» στον ουρανό της Βοιωτίας και με τις απόλυτα συγχρονισμένες χαμηλές διελεύσεις αποτέλεσε πανδαισία θεάματος και συγχρονισμού.
Από την Ολλανδία ένας «μοναχικός λύκος», ο Φρανκ βαν Χούτεν, πρώην στρατιωτικός πιλότος εντυπωσίασε στον ήλιο του μεσημεριού με το υπερελαφρό μονοκινητήριο Sukhoi 26MX σε ελιγμούς και περιδινήσεις, αφού ένα τέτοιο αεροπλάνο θεωρείται ένα από τα καλύτερα στον κόσμο για ακροβατικά. Από την Ελβετία, ο Ιβ Ροσύ και η ομάδα του ήρθαν για να μας καταπλήξουν. Με μια πτέρυγα σχήματος «δέλτα» στερεωμένη στις πλάτες τους, στην οποία υπήρχαν τέσσερις τουρμπίνες, ως σύγχρονοι Ίκαροι έκαναν το πανάρχαιο όνειρο του ανθρώπου πραγματικότητα.
«Είμαστε πολύ περήφανοι που βρισκόμαστε στη χώρα του Ικάρου» θα πει ο Ιβ Ροσύ, και συνεχίζει: «Θα θέλαμε ν’ αντιγράψουμε το παράδειγμα του πατέρα του Δαίδαλου, όσο το δυνατόν περισσότερο και να πετάξουμε σαν πουλιά. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει άτρακτος αεροπλάνου, το ανθρώπινο σώμα παίζει αυτό τον ρόλο». Όσον αφορά το κόστος αυτής της ιπτάμενης συσκευής, ο κ. Ροσύ τονίζει πως δεν ξεπερνά την αξία ενός καλού αυτοκινήτου, και καταλήγει: «Κατά τη διάρκεια της πτήσης όλες οι περιστροφές γίνονται με την κίνηση του σώματος. Οι τουρμπίνες έχουν καύσιμο για οχτώ λεπτά πτήσης και μπορούμε να πιάσουμε ταχύτητες που ξεπερνούν τα 300 χλμ. ανά ώρα». Για το εγχείρημα αυτό χρησιμοποιήθηκε ένα ελικόπτερο ως πλατφόρμα από όπου πήδηξαν οι δύο Ελβετοί μέλη της ομάδας του Ιβ Ροσύ. Μετά τις περιστροφές τους στον αέρα, και αφού είχαν εξαντλήσει τα καύσιμά τους, άνοιξαν τ’ αλεξιπτωτά τους και προσγειώθηκαν με ασφάλεια. Το 2006 ο Ιβ Ροσύ πέρασε στην αεροπορική ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που πέτυχε ένα τέτοιο κατόρθωμα.
Μια από τις αξιοσημείωτες παρουσίες ήταν και αυτή της Ντανιέλας Χούτζες, που μέσα από το κάθισμα ενός διθέσιου διπλάνου Boeing Stearman του Β’ ΠΠ, σκαρφάλωσε στο φτερό ενώ αυτό πετούσε με 250 χλμ και ξεδίπλωσε μια ελληνική σημαία.
Οι ελληνικές συμμετοχές ήταν αυτές της πολεμικής αεροπορίας με δυο Mirage 2000, ένα Phantom F-4, ένα T-6A του ακροβατικού σμήνους «Δαίδαλος», ένα ελικόπτερο Super Puma, και το άξιο θαυμασμού F-16 «Ζευς».
Το πολεμικό ναυτικό έδωσε το «παρών» με ένα ελικόπτερο S-70Η60, ενώ ο στρατός ξηράς με ένα επιθετικό ελικόπτερο «Απάτσι». Από την πολιτική αεροπορία ο «μάγος» των ελληνικών ουρανών Δημήτρης Βερβερέλης, έλαμψε για άλλη μια φορά με το ελικόπτερό του EC 120B, εκτελώντας ελιγμούς, καθόδους και ανόδους, που έκοβαν την ανάσα.
Το επόμενο «Athens Flying Week» θα διεξαχθεί τον Σεπτέμβριο του 2017.
