Η κλιμάκωση της κατάστασης στην Ουκρανία δεν είναι προς το συμφέρον κανενός, τονίζει ο Φρανκ-Βάλτερ Στάινμάγερ, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στη ρωσική εφημερίδα Kommersant, στην οποία ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών υπερασπίζεται τη σημασία ενός διαλόγου με τη Ρωσία.
«Πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην ενθάρρυνση του διαλόγου ανάμεσα στην αντιπολίτευση και αντιπροσώπους της κυβέρνησης στην Ουκρανία. Στο θέμα αυτό, η Ρωσία μπορεί επίσης να συμβάλει εποικοδομητικά», τονίζει ο Στάινμάγερ στη συνέντευξή του αυτή με την ευκαιρία της πρώτης επίσκεψής του στη Ρωσία από τον Δεκέμβριο που ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών στη νέα κυβέρνηση.
Σύμφωνα με το Βερολίνο, η κρίση στην Ουκρανία θα είναι ένα από τα μεγάλα θέματα της επίσκεψης αυτής.
Οι σχέσεις ανάμεσα στο Κίεβο και την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση έφτασαν «στη στιγμή της αλήθειας τους» με την κρίση στην Ουκρανία, υποστηρίζει ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε χθες στην Κοmmersant, ο οποίος κατηγόρησε τη Δύση ότι ασκεί πιέσεις στο Κίεβο.
Ο Στάινμάγερ επεσήμανε στη συνέντευξή του τη σημασία ενός διαλόγου με τη Ρωσία.
«Χωρίς τη Ρωσία δεν μπορεί να γίνει τίποτα, έχουμε ανάγκη οι μεν τους δε για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες εστίες κρίσης», τόνισε αναφερόμενος το συριακό ζήτημα, το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και την κατάσταση στο Αφγανιστάν.
Αναφερόμενος στην πολιτική της ΕΕ απέναντι τους εξ ανατολών γείτονες της, ο γερμανός υπουργός υπογραμμίζει στη συνέντευξή του ότι «δεν πρόκειται για ένα γεωπολιτικό παιχνίδι για μια ζώνη επιρροής που κληροδοτήθηκε από τον ψυχρό πόλεμος και ακόμα περισσότερο για έναν ελιγμό κατά της Ρωσίας».
Χωρίς να κατονομάσει την Ουκρανία ο Στάινμάγερ τόνισε ότι η βοήθεια που η ΕΕ θέλει να παράσχει στους εξ ανατολών γείτονές της «θα βοηθήσει όλη την περιοχή, η οποία θα επωφεληθεί αμέσως από πιο εντατικές οικονομικές συναλλαγές και από μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα».
«Πιστεύω ότι είναι δυνατό να ακολουθήσουμε ένα τέτοιο δρόμο προς όφελος όλων και συμπεριλαμβάνω κυρίως τη Ρωσία. Πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε από κοινού τις ευκαιρίες, τις συνθήκες και τα όρια μιας πιο προωθημένης οικονομικής ολοκλήρωσης ανάμεσα στην Ευρώπη, τη Ρωσία και τους κοινούς γείτονές μας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
